حالا باید منتظر بنشینیم تا تابستان 89 شود و مسابقه کره شمالی با برزیل یا کره شمالی با پرتغال و ساحل عاج را ببینیم و اگر خوابمان نگیرد، کره جنوبی هم با آرژانتین، نیجریه و یونان هم‌گروه است و می‌توانیم مسابقه ژاپنی‌ها را با دانمارک، هلند و کامرون ببینیم.
راستی فراموش کردیم بگوییم که نیوزیلند هم در جام جهانی است و با ایتالیا، پاراگوئه و اسلواکی دیدار می‌کند.
ما ایرانی‌ها خیلی خوش‌شانس هستیم چون جعبه جادویی داریم و می‌توانیم مسابقه چشم بادامی‌ها با هلند و کامرون را ببینیم و تفسیر کارشناسان محترممان را از بازی برزیل و کره‌شمالی بشنویم. البته خدا کند بازی برزیل با کره شمالی با بازی ایران و سنگاپور در مقدماتی جام ملت‌های آسیا هم‌زمان نباشد.
اصلاً جام جهانی را رها کنید. اگر تیم ملی فوتبال ایران تفاضل گل بهتری نسبت به سنگاپور داشته باشد به مرحله بعدی جام ملت‌های آسیا صعود می‌کند. وای خدای من، چه‌قدر عالی می‌شود! آن وقت می‌توانیم در مرحله دوم مسابقه‌ها با چین یا ازبکستان روبه‌رو شویم. تازه کویت هم هست.
اصلاً ما را به جام‌جهانی چه کار؟ این که می‌خواهند بالای 400 میلیون یورو هم جایزه بدهند به ما ربطی ندارد. ما آن‌قدر پول داریم که برای یک فصل در رقابت‌های باشگاهی‌مان به یک بازیکن آن هم برای سه بازی 400 میلیون بدهیم و نیازی به این‌جور جایزه‌ها هم نداریم. ما را به جام جهانی چه کار؟ مگر همین اردن خودمان چه چیزی کمتر از برزیل، آرژانتین و هلند دارد؟ دیدید که توانست ما را هم شکست دهد. تازه ما این فرصت را داریم تا با تیم‌های کویت و مقدونیه بازی دوستانه برگزار کنیم و یا به جمهوری چک سفر کنیم و با لژیونرهای فوتبالمان در برابر تیم‌های باشگاهی این کشور اروپایی، اروپایی فوتبال بازی کنیم. در نقشه اسپانیا هم یک ایالت وجود دارد که حاضر است با تیم ملی فوتبال ایران مسابقه بدهد. حالا چه فرقی می‌کند که نیوزیلند هم در جام جهانی باشد؟ باور کنید این واقعیت فوتبال ایران است. واقعاً جالب است وقتی خبرنگار ایرانی به سبک برنامه «نود» دنبال لیونل مسی ستاره فوتبال جهان و برنده توپ طلا می‌دود و در مورد فوتبال ایران می‌پرسد و انتظار دارد تا از مسی درباره فوتبال ایران، پرسپولیس، استقلال، شاهین بوشهر و پاس همدان بشنود.
راستی ما در کجای فوتبال جهان ایستاده‌ایم؟ فوتبالی که حتی توان حضور در بین پنج سهمیه آسیا و اقیانوسیه در جام جهانی را ندارد ، آن وقت انتظار داریم که لیونل مسی که حتی به پیشنهاد تیم‌هایی چون رئال مادرید و منچستر یونایتد فکر هم نمی‌کند، از آرزوی بازی در پرسپولیس یا استقلال حرف بزند و فوتبال ایران را هم بشناسد.آن هم فوتبالی که نیازمند منشور اخلاقی است تا جلوی بی‌احترامی بازیکنان و مربیان چند صد میلیونی را به هم بگیرد. فوتبالی که برانکو ا‌یوانکویچ، ایویچ، بلازویچ، آری هان و... را فراری می‌دهد، علی دایی ،جواد زرینچه و محمد پنجعلی‌ها را خانه‌نشین می‌کند تا عرصه برای برخی تنگ نشود و پر از هیاهو است! راستی خطای مدافع سپاهان روی مهاجم استقلال خطا بود؟ نور ورزشگاه شیرازی‌ها کم نبود؟ لطفاً فقط آقای نصیرزاده کارشناس محترم داوری جواب دهد. راستی چه‌قدر خوشحالیم که جام جهانی شروع می‌شود و کارشناسان فوتبال، داوری و مربیان ایرانی دور هم می‌نشینند و از ضعف داوری داوران جام‌جهانی یا ضعف بازی کاکا و مسی در ترکیب تیم ملی برزیل و آرژانتین صحبت می‌کنند.
راستی پنج‌شنبه استقلال و پرسپولیس با چه تیم‌هایی بازی دارند؟
ضمیمه «دوچرخه»
