به گزارش همشهری آنلاین، بیاید آماری که مجله علمی پزشکی قانونی امروز آن را منتشر کرده با هم مرور کنیم. در مقالهای در این مجله عنوان شده که در دهه ۹۰ یعنی فاصله بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، ۴۲ هزار و ۶۸۵ موتور سوار در سانحه رانندگی جان خود را از دست دادهاند که ۹۵.۶ درصد آنها یعنی ۴۰ هزار و ۸۰۰ نفر مرد بودهاند.
در بخش دیگری از مقاله آمده است که موتورسواران ۳۴ درصد بیشتر از سرنشینان دیگر در معرض مرگ و میر بر اثر تصادف هستند.این آمار را بگذاریم در کنار افزایش موتورسیکلت سواران به خصوص در شهرهای بزرگ که به چند علت افزایش یافته و هر روز نیز رو به رشد است. اول ترافیک شدید شهرهای بزرگ که باعث شده بسیاری به موتور سیکلت روی آوردند. دوم گران بودن ماشین و سوم تبلیغات گسترده فروش موتورسیکلت قسطی توسط کمپانیهای بزرگ. به این عوامل گرایش زنان به موتورسواری در دو سال اخیر را هم اضافه کنید که گرچه قانون درباره آنها سکوت کرده اما چه قانونگذار و مجری بپذیرد یا نه، این روزها تعداد قابل توجهی از زنان در سطح شهر با موتور سیکلت تردد میکنند.
با آن آمار مرگ و میر بالا در دهه ۹۰ و افزایش حضور موتورسواران از ابتدایی دهه ۱۴۰۰، چرا قوانین راهنمایی و رانندگی برای تردد ایمن موتوسواران، جدی و منظم نیست؟ چرا نظارتی مستمر و جدی بر موتورسواران بدون کلاه کاسکت، عبورشان از تونلهای شهری و چراغ قرمز، سرعت غیرمجاز و... آنها نمیشود؟ آیا بهتر نیست نهادهای قانونگذار و مجری فکری به حال رشد قارچگونه موتور سیکلت تا وقتی که دیرتر از این نشده بکنند؟
نظر شما