همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: در دل تهران، میدانی است که بار تاریخ را بر دوش میکشد؛ میدان انقلاب.این میدان قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، میدان مجسمه و مدتی ۲۴ اسفند نام داشت و مجسمه پهلوی اول در وسط آن نصب شده بود.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
«مجتبی موسوی» استاد دانشگاه و مجسمهساز درباره مجسمههای این میدان میگوید: «در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، مجسمه پهلوی اول در میدان انقلاب پایین کشیده شد، ولی سالهای طولانی سکو و پایه آن همانجا باقی مانده بود تا اینکه معاونت هنری ارشاد وقت تصمیم گرفت برای برخی از میدانها، مجسمههایی را ساخته و در آن نصب کند. اوایل دهه ۶۰ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی که البته برای اجرا روی دیوار طراحی شده بود با کمی تغییرات به اصطلاح به صورت نقش برجسته در میدان انقلاب اجرا کرد.»
به گفته این استاد دانشگاه، ایرج اسکندری، نقاش و مجسمهساز نمادی از انقلاب تهران را طراحی کرد و ابوالحسن صدیقی، مجسمهساز برجسته آن را ساخت. اثر جدید یک نقش برجسته در ارتفاع ۸ متر و طول ۱۰ متر و روایتگر ۱۰ اتفاق روزهای مبارزات انقلابی و نمایشدهنده حضور گروههای مختلف مردم در تظاهراتها بود. همچنین حضور و نقش زنان و اقوام با حالتهای مختلف را نشان میداد و به نقش رهبری و حمایتش از مردم در انقلاب تاکید داشــت. این نماد ۲۵ سال وسط میدان باقی ماند تا اینکه در سال ۱۳۸۶ شهرداری تهران به دلیل ساخت ایستگاه انقلاب در خط ۴ مترو آن را از وسط میدان برداشت.
موسوی در ادامه میگوید: «برای ایجاد گالری مترو در زیرزمین نیاز بود تا ارتفاع سقف بلندتر باشد. به همین خاطر میدان به صورت گنبدی شکل ایجاد شد و علی رغم برگزاری چندین فراخوان طراحی با موضوع انقلاب و ارسال طراحهای مختلفی از هنرمندان متعدد، هیچ کدام تأیید نشد. در همین راستا در دورهای که من به عنوان معاون هنرهای شهری سازمان زیباسازی تهران مشغول بودم، ایدهای ارائه دادم که برای تلطیف فضا، گنبد با کاشی های سنتی فیروزهای رنگ پوشش داده شود.»
نظر شما