همشهری - محمد سرابی: در برخی از شهرهای بزرگ جهان، مدیریت کلان شهری، به جز آتشنشانی، اداره سازمان پلیس شهر و ... را بر عهده دارد که امکان ساخت یک مرکز تلفن را زیاد میکند. در سال ۱۹۹۹ شهرهای اتحادیه اروپا شماره واحد ۱۱۲ را به عنوان تماس اضطراری شهری تعیین کردند و با مشخص شدن مزایای این کار، دیگر شهرهای جهان هم به تجمیع شمارهها پرداختند. هیچ قانون جهانی برای تعیین شماره یگانه وجود ندارد و این کار به تصمیم هر شهر و کشور بستگی پیدا میکند.
آفریقای جنوبی
شماره پنج رقمی
در شهر «ژوهانسبورگ» آفریقای جنوبی تا ۹ سال قبل چند شماره پنج رقمی برای امور مختلف وجود داشت. شماره ۱۰۱۱۱ برای پلیس و اتفاقاتی که در حوزه جرائم شهری رخ میداد. ۱۰۱۷۸ برای آتشسوزی و ۱۰۱۷۷ برای درست کردن خطوط تلفنی که قطع شده است. خدمات اورژانس نیز مدتی با شماره ۱۰۱۸۴ فعال بود و هر شهر شمارههای طولانی مخصوص به خود را داشت که مرکز به مدیریت بیمارستانهای آن وصل میشد.
در سال ۲۰۱۶ تمام این شمارهها در ۱۱۲ خلاصه شد ولی هنوز هم بعضی از آنها فعال هستند و شماره ۱۰۱۱۱ به تماسهای اضطراری پلیس و اورژانس جواب میدهد.
برزیل
شماره ۱۹۰
تا قبل از سال ۲۰۱۸ شمارههای تماس اضطراری در شهر «ریو د ژانیرو» برزیل اعداد سه رقمی با یک رقم تفاوت بود. ۱۹۰ برای پلیس، ۱۹۲ برای اورژانس، ۱۹۳ برای آتشنشانی، ۱۹۹ برای دفاع غیر نظامی و... و. . از سال ۲۰۱۸ شماره ۱۱۲ به تمام این تماسها پاسخ میدهد. در این شهر بعضی از بیمارستانهای خصوصی سرویس اورژانس مخصوص خود را دارند. همچنین شمارههای سه رقمی دیگری برای مواردی مانند پلیس بزرگراه یا «اطلاعرسانی ناشناس درباره وقوع جرم» هم وجود دارد. قبلا هم بعضی از مراکز پلیس، تماسهایی که اشتباها با ۱۹۰ گرفته شده بود به سمت دیگر سازمانهای پاسخگوی دیگر هدایت میکردند.
هند
تماس مخصوص زنان
قبلا شمارههای اضطراری در پایتخت هندوستان از عدد ۱۰۰ شروع میشد. ۱۰۰ برای تماس با پلیس، ۱۰۱ برای آتشنشانی و ۱۰۲ برای اورژانس پزشکی بود و شهرهای دیگر هم از همین اعداد که در «دهلی» رایج شده بود، استفاده میکردند. از سال ۲۰۱۶ شماره ۱۱۲ به عنوان تلفن اصلی تماس اضطراری معرفی شد.
پلیس دهلی شماره تماسهای ویژهای مانند ۱۰۹۱ برای زنان بی سرپناه یا ۱۰۹۵ برای افراد گمشده و همینطور شمارهایی برای تماس ناشناس دارد. برخی از شهرها شمارههای دیگری مانند ۱۸۱ برای فوریتهای خشونت علیه زنان را هم معرفی کردهاند.
بیشتر بخوانید: کیوسکهای دیجیتال، راهنمایان جدید شهری
شمارههای ۱۱۲ و ۹۱۱ بیشترین شمارههای واحد تماس اضطراری در جهان هستند که توسط گروهی از کشورها مورد استفاده قرار میگیرند. ۱۱۲ در اروپا و ۹۱۱ در آمریکای شمالی کاربرد دارد. شماره ۹۹۹ هم در بعضی از کشورها مورد استفاده قرار میگیرد اما معمولا شمارههای مشابه یا اعددی که ممکن است تصادفی شماره گیری شود به عنوان تلفن اضطراری انتخاب نمیشود. شماره اضطراری دو رقمی هم در برخی کشورها وجود دارد.
برخی از کلانشهرهای یک خط تلفن ویژه دارند که در آن هویت شخص تماس گیرنده ثبت نمیشود و تنها پیام او باقی میماند. این خطوط برای اطلاع رسانی درباره رشوه و فساد مالی، فعالیت گروههای تبهکار، تجارت و مصرف مواد مخدر یا هر گونه اطلاع رسانی دیگر که در آن شهروندی بخواهد ناشناس باقی بماند، مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از نیروهای پلیس از میان این پیامها، سرنخهایی درباره جرایم شهری به دست میآورند.
با تعیین شماره اضطراری واحد، شمارههای قبلی قطع نمیشوند زیرا خیلی از شهروندان شمارههای قبلی را به خاطر سپردهاند. گاهی ۵ تا ۱۰ سال طول میکشد تا شماره جدید بین همه مردم شناخته شده و جایگزین شود. برخی از شهرداریها تا این زمان هم همچنان شمارههای قبلی را فعال نگه میدارند و پیامها را به یک سامانه واحد انتقال میدهند. سامانههای رایانهای این کار را آسان کرده است.
بیشتر بخوانید: پاسخگوی خودکار با کلید صفر
نظر شما