و به خیابان شلوغ مرکزی شهرِ لاپاز، پایتخت بولیوی، می رود؛ جایی که هر روز تا دیر وقتِ شب، چشمش به دنبال عابرانی است که با شتاب می‌گذرند.
نه، اشتباه نکنید، او گدا نیست؛ واکسی است و دنبال تمیزکردن کفشهای عابران است و جعبهای که بر دوش دارد پر از قوطیهای واکس و برسهایی برای تمیز کردن کفش است.
واکس زدن کفش در میان مردم بولیوی کاری متداول ومرسوم است، کاری مثل روزنامه خریدن؛ با وجود این کسی که در خیابانها میگردد و کفشهای مردم را واکس میزند چندان مورد احترام بقیه نیست.
به نظر مردم، واکسیها شغل بسیار پستی دارند و از پایین‌ترین طبقه جامعه‌اند. به همین دلیل است که «ژوستین»، پسرنوجوان 14 ساله، مثل بقیه واکسیها، چهرهاش را با یک شال ضخیم می پوشاند.
او نمیخواهد دوستان و آشنایانش او را هنگام واکس زدن کفشهای مردم بشناسند. او دوست ندارد کسی بفهمد که او از این راه خرج زندگیاش را درمیآورد.
بولیوی کشوری است درآمریکای جنوبی که در میان کشورهای شیلی، برزیل، آرژانتین و پرو قرار گرفته است. نام جمهوری بولیوی از نام سیمون بولیوار، قهرمان مبارزههای استقلالطلبانه آمریکای جنوبی گرفته شده.
