اما دو ملی‌پوش سنگین‌وزن وزنه‌برداری ایران در دو رده نوجوانان و بزرگسالان بعد از کسب مدال طلای آسیا مورد آزمایش دوپینگ قرار گرفته و نمونه‌های انجام‌شده از آنها مثبت بوده است. محسن داودی در مسابقات نوجوانان آسیا در کره‌جنوبی و رشید شریفی هم در مسابقات آسیایی بزرگسالان در آلماتی قزاقستان اقدام به انجام این کار کرده‌اند.
این دو وزنه‌بردار متخلف از جمله ورزشکارانی هستند که در یک سال گذشته در اردوهای ملی زیرنظر حسین رضازاده و دیگر مربیان تیم‌ملی تمرینات خود را انجام داده‌اند و هنوز دقیقا مشخص نیست که آنها چگونه توانسته‌اند مجوز استفاده از چنین موادی را به دست آورند. گفته می‌شود که آزمایشات انجام‌شده روی نواب نصیرشلال وزنه‌بردار 94 کیلویی ایران نیز مثبت بوده و به همین دلیل وی به همراه دو وزنه‌بردار سنگین‌وزن تیم‌های ملی در انتظار یک محرومیت 4 ساله از سوی فدراسیون جهانی به سر می‌برند. این در حالی است که احتمال دوپینگی‌شدن یکی، دو وزنه‌بردار دیگر هم وجود دارد.
سئوال اینجاست این عده چرا و چگونه چنین حوادث تلخی را برای وزنه‌برداری ایران به وجود آورده‌اند؟ در حال حاضر بهرام افشارزاده، رئیس فدراسیون وزنه‌برداری ایران به دلیل برگزاری بازی‌های نوجوانان در کشور سنگاپور به سر می‌برد و در اولین واکنش خود نسبت به این مسئله از حسین رضازاده مدیر تیم‌های ملی خواستار توضیح و پاسخگویی شده است.
دوپینگی‌شدن وزنه‌برداران تیم ملی ایران اگرچه در روزهای آینده منجر به اتفاقاتی در درون کادر اجرایی و فنی وزنه‌برداری کشور خواهد شد، اما بزرگ‌ترین مسئله نگرانی‌های موجود بابت واکنش فدراسیون جهانی وزنه‌برداری (IWF) است. پیام‌های دریافتی در این زمینه چندان راضی‌کننده نیست. در حالی که هنوز یک سال از پایان دوره محرومیت قبلی ایران نگذشته، دوباره آزمایش وزنه‌برداران ایرانی مثبت اعلام شده و این مسئله‌ای نیست که فدراسیون جهانی و شخص تاماش آیان رئیس آن بخواهند عکس‌العملی عادی برابر آن داشته باشند.
از این مهم‌تر آنکه در هیات‌رئیسه فدراسیون جهانی، این قانون به تصویب رسیده که چنانچه در طول یک سال میلادی 3 وزنه‌بردار از کشوری دوپینگی شناخته شوند تیم ملی آن کشور با یک محرومیت دوساله روبه‌رو می‌شود. اگر این اتفاقات همگی به صورت رسمی مورد تایید این فدراسیون قرار گیرد، تیم ملی وزنه‌برداری بزرگسالان ایران برای شرکت در مسابقه‌های جهانی 2009 کره‌جنوبی با خطر محرومیت روبه‌رو می‌شود.
از سوی دیگر عکس‌العمل ستاد ملی مبارزه با دوپینگ کشورمان هم در نوع خود قابل توجه است. رامین طباطبایی، سخنگوی این ستاد با تایید دوپینگ داودی و شریفی گفته است که فعلا به جز این دو وزنه‌بردار خبری درباره دوپینگی شدن سایر وزنه‌برداران اعلام نشده است.
چرا به‌رغم قوانین موجود در این ستاد که تمامی قهرمانان ملی قبل از اعزام به مسابقات آسیایی و جهانی باید زیرنظر این ستاد قرار داشته و از آنها آزمایش های مختلفی گرفته شود، وزنه‌برداران یادشده با وجود شرایط حساس کنونی وزنه‌برداری ایران، این چنین راحت توانسته‌اند مجوز حضور در رقابت‌های آسیایی را به دست آورند. مسئولان این ستاد و مربیان تیم ملی پیش از این بارها در اظهارنظرهای مختلف خود از پاک بودن وزنه‌برداران ایران سخن گفته بودند اما حالا خیلی راحت از مثبت بودن آزمایش دوپینگ آنها خبر می دهند.
200 نمونه دوپینگ منفی
رئیس فدراسیون وزنه‌برداری هم گفته بود تا به حال 200 نمونه دوپینگ از ملی‌پوشان وزنه‌برداری زیرنظر این ستاد گرفته شده که همه آنها منفی بوده است. جالب‌تر اینکه طباطبایی در رابطه با تاخیر اعلام دوپینگ محسن داودی هم گفته آزمایشی که از داودی گرفته شده در زمان مسئولیت من نبوده است.
از طرفی چون حکم قطعی داودی صادر نشده بود وظیفه نداشتیم اعلام کنیم. نکته دیگری که اهمیت زیادی دارد اظهارات رشید شریفی بعد از دوپینگی‌شدن است. او گفته من در اردوهای تیم ملی از هیچ دارویی بدون اطلاع مربیان تیم ملی استفاده نکرده‌ام که اگر این حرف شریفی صحت داشته باشد، باید دید که چگونه مربیان تیم ملی این عمل خود را توجیه می‌کنند. باور این نکته سخت است؛ مربیان ملی تیمی که به تازگی دوره محرومیت‌اش به خاطر استفاده از مواد نیروزا را پشت سر گذاشته است از چنین مسئله‌ای غافل بمانند و در مسابقه‌ای رسمی از ورزشکاری استفاده کنند که اقدام به دوپینگ کرده است.
شاید کمی دقت و مراقبت بیشتر از وزنه‌برداران حاضر در اردوهای ملی، می‌توانست از بروز چنین حادثه تلخی جلوگیری کند. فدراسیون وزنه‌برداری برای ریشه‌کن کردن این پدیده شوم باید ابتدا محل اقامت وزنه‌برداران ملی در خوابگاه ورزشگاه آزادی را که ظاهرا این روزها به محل امنی برای رشد چنین اعمالی تبدیل شده، تعطیل کند و بعد از آن هم یک بار برای همیشه با مسببان اصلی اشاعه دوپینگ در وزنه‌برداری ایران در هر جایگاه و مقامی که هستند برخورد جدی داشته باشد.
