همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: اصغر محمدی، یکی از معدود بازمانده‌های نسل قدیم لوطی‌های بازار تهران، که چند دهه در کارهای خیر و عام‌المنفعه حاج احمد را همراهی می‌کرد، می‌گوید: «رفاقت من با حاج احمد به بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مربوط می‌شود و در این مدت طولانی شناخت عمیقی از او پیدا کردم.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
محمدی می‌افزاید: «حاج احمد کسی بود که یک‌تنه نظم و انضباط را در بازار برقرار می‌کرد و در این مورد خاص بسیار سخت‌گیر بود. علاقه عجیبی به بازار تهران داشت و معتقد بود که بازار تهران به عنوان میراث فرهنگی تهران و جایی که هزاران، بلکه میلیون‌ها نفر در آن امرار معاش می‌کنند از تقدس خاصی برخوردار است. برای همین همواره به گونه‌ای عمل می‌کرد که نظم در محدوده بازار برقرار باشد و روی هرج و مرج و بی‌نظمی‌های محدوده اطراف حساسیت زیادی به خرج می‌داد.»
نجات تیمچه حاجب‌الدوله
قدیمی های بازار از حاج احمد کریمی اصفهانی به عنوان کسی یاد می‌کنند که تیمچه حاجب‌الدوله را از اتفاقات روزهای پرالتهاب اوایل پیروزی انقلاب در امان نگه داشت. اصغر محمدی می گوید: «بعد از پیروزی انقلاب، تیمچه حاجب‌الدوله دستخوش تغییرات زیادی شد و نوعی هرج و مرج در این بخش بازار به وجود آمده بود. بعد از پیروزی انقلاب، تعدادی از حجره‌دارهای تیمچه حاجب‌الدوله جای خودشان را به افراد دیگری داده بودند و دستفروش‌ها با آگاهی از عدم تسلط تازه‌واردها به قوانین، به این بخش بازار هجوم برده بودند. تیمچه حاجب‌الدوله، بازار امین‌الملک و بازار زید برای بازار از اهمیت و حساسیت زیادی برخوردار است و حاج احمد با آگاهی از این موضوع، نظم را به این بخش از بازار برگرداند.»
دنبال طلب نمی رفت
حاج احمد لابه‌لای همه مشغله های روزمره در بازار تهران، پای ثابت کارهای خیر و عام‌المنفعه بود و همه بازاری هایی را که دستی در کار خیر داشتند برای کمک به نیازمندان بسیج می کرد. اصغر محمدی معتقد است که حاج احمد کریمی اصفهانی جانشین مناسبی برای بزرگان بازار تهران بود: «حاج احمد جانشین حاج سعید امانی، مرد شماره یک و مرد معتمد بازار در سال‌های ابتدای پیروزی انقلاب بود و با جدیتی که داشت جای خالی حاج سعید را پر کرد.»
به گفته محمدی، او از همان ابتدای فعالیتش وارد کارهای خیر و عام‌المنفعه شد. دایره کارهای خیر حاج احمد از بازار تهران تا حوالی شهرری بود و بارها پیش آمد پولی را که به افراد نیازمند قرض داده بود، بخشید. در همین قضیه آتش‌سوزی بازار به افرادی که بنیه مالی نداشتند و در این ماجرا متضرر شوده بودند بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان داد؛ خیلی از آنها قدرت برگرداندن این مبلغ را نداشتند، اما حاج احمد تا آخرین روزهای عمرش پیگیر وصول مطالباتش نبود. او می گفت: برای خدا بخشیدم و خداوند به کسی بدهکار نمی‌ماند.
نظر شما