همشهری آنلاین- بهاره خسروی : چون روزگاری در این محدوده زرتشتیان زندگی می‌کردند و این قلعه هم اقامتگاه موبدان زرتشتی بود، نام قلعه گبری گرفت. گبر به معنی پیروان دین زرتشت است. این قلعه بعد از حمله مغول‌ها و نابودی قلعه، تا مدت‌ها بدون کاربری مانده و به عنوان نمادی تاریخی پا برجا بود. در دل این قلعه مدتی هم کارخانه باروت سازی فعالیت داشت.
به مرور زمان و با تبدیل شدن روستای علایین به یک محله شهری زمین‌های خاکی اطراف قلعه تاریخی تبدیل به مهد پرورش ستاره‌های فوتبال شد. قصه پا به توپ شدن فوتبالیست های جوان و خاک خوردن آنها ماجراهای جالبی دارد.
صدیقی، از معتمدان محله علایین، در باره این زمین خاکی فوتبالیست‌پرور می‌گوید: «در گذشته رایج‌ترین و کم‌هزینه‌ترین ورزش با توجه به امکانات موجود، فوتبال بود. داخل محوطه قلعه گبری که بخشی از زمین‌های آن کشاورزی بود و روستاییان در آن کشت و کار می‌کردند، فضایی رهاشده داشت که به زمین بازی فوتبال بچه‌ها مبدل شده بود.»
به گفته صدیقی، اکثر بچه‌های محله علایین و اطراف برای تمرین و آمادگی شرکت در مسابقات روز و شبشان را در این زمین خاکی سر می‌کردند و در این میان چهره‌های موفقی هم مانند «ابوالقاسم عارفیان» که زمانی بازیکن تیم پاس تهران بود و این روزها در کسوت مربیگری فعالیت می‌کند به فوتبال کشور معرفی شدند.
نظر شما