به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعات توسط تیمی از دانشگاه زوریخ انجام شده و در ژورنال Science منتشر شده‌است.
این تیم در مقاله خود به این نکته اشاره می‌کند که تقویت و کود دادن نامناسب به خاک، باعث می‌شود گیاهانی که توانایی رشد سریع‌تر و جذب مواد معدنی بیشتری دارند، به گیاهان ضعیف‌تر و عمدتاً کوچکتر مجال رشد در محیط‌های محدود را ندهند.
به این ترتیب حیات گیاهانی که در دریافت نور خورشید حساس‌تر هستند به خطر می‌افتد. این تیم در ادامه مقاله خود می‌نویسد که برای جلوگیری از این امر نظارت دقیق و منظمی لازم است.
پرفسور اندرو هکتور از دانشگاه زوریخ در این مورد می‌گوید:"در اینجا دو فرضیه وجود دارد: اول اینکه افزایش مواد معدنی و غذایی، باعث ایجاد رقابت در بین گیاهان می‌شود و دوم اینکه وقتی که میزان کود دهی را افزایش می‌دهیم، تکثیر گونه‌های نیز افزایش می‌یابد و به این‌ترتیب زیست‌توده گیاهی و سایه آن‌ها گسترده‌تر می‌شود. همین گستردگی، رشد گونه‌هایی را که به نور خورشید بیشتر از مواد داخل کود وابسته هستند را با خطر روبرو می‌سازد."
از طرفی اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد که میزان ترکیبات نیتروژن و فسفر که گیاهان در معرض آن‌ها هستند در 50 سال گذشته دو برابر شده‌است. با مطالعه نزدیک دشت‌ها و چمن‌زارهای طبیعی می‌توان تأثیر مواد شیمیایی بر رشد گونه‌های گیاهی را دریافت.
تیم پرفسور هکتور در یکی از آزمایش‌های خود برای اثبات فرضیه اول، گونه‌های مختلفی را در جعبه‌های بزرگی کاشتند. آن‌ها علاوه بر نوردهی از بالا، در زیر جعبه‌ها نیز منابع نوری قرار دادند تا تمام گیاهان از نور مساوی بهره‌مند شوند. این امر باعث کاهش از بین رفتن گونه‌های حساس‌تر و بالا بردن میزان گوناگونی شد.
پرفسور هکتور می‌گوید که یافته‌های تیمش دلخوشی برای طرفداران محیط زیست نیست و تنها ثابت می‌کند که دستیابی به منابع نور در گیاهان امری نامتقارن است. به این ترتیب اگر گونه‌ای از کوددهی بیش از حد بهره ببرد به نور نیز نزدیک‌تر باشد، نه تنها استفاده کافی را از آن می‌برد، بلکه شرایط را برای گونه‌های دیگر سخت می‌کند.
