به گزارش نیواطلس، مشکل داروهای تزریقی در واقعیت این است که آنها از مولکول‌های نسبتاً بزرگی تشکیل شده‌اند.
اگر دارو به‌صورت خوراکی مصرف شود، این مولکول‌ها توسط سیستم گوارشی از هم جدا می‌شوند و آنقدر بزرگ هستند که با عبور از دیواره‌های روده، وارد جریان خون نمی‌شوند. آنها همچنین برای عبور از غشای مخاطی که پوشش داخلی گونه‌ها، معروف به مخاط بوکال و قسمت زیرین زبان را تشکیل می‌دهد، بسیار بزرگ هستند. اینجاست که مکنده الهام گرفته از مکنده اختاپوس وارد می‌شود.
این وسیله که توسط دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی ETH زوریخ سوئیس ساخته شده است، با عرض ۱۰میلی‌متر و ضخامت ۶میلی‌متر، با داروی موردنظر بارگیری می‌شود و سپس به سادگی با فشار دادن آن با ۲ انگشت در جای خود، روی پوشش داخلی گونه چسبانده می‌شود. خلأیی که در داخل فنجان ایجاد می‌شود، غشای مخاطی زیر آن را کشیده و آن را بسیار نفوذپذیر می‌کند.
به‌منظور افزایش بیشتر این نفوذپذیری، یک ماده شیمیایی مشتق‌شده طبیعی که به دارو اضافه می‌شود، به‌طور موقت، شبکه سلولی غشاء را شل می‌کند. در نتیجه، محموله دارو از طریق مخاط بوکال و تنها در عرض چند دقیقه، وارد جریان خون می‌شود. در آزمایش‌هایی که روی سگ‌ها انجام شد، کاپ‌های مکنده داروها را با موفقیت وارد جریان خون کردند.
بیشتر بخوانید:
فنجان‌های خالی نیز روی ۴۰انسان مورد آزمایش قرار گرفت که اکثر آنها اظهار داشتند که این روش را به تزریق ترجیح می‌دهند. فنجان‌ها تا نیم ساعت بدون ایجاد ناراحتی به پوشش داخل گونه‌های داوطلبان چسبیده بودند. نونا پانوویچ از ETH که همراه با دیوید کلین کرخون رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: «ما یک نمونه اولیه داریم و قبلا این فناوری را به ثبت رسانده‌ایم. گام بعدی این است که ساکشن کاپ را به‌گونه‌ای تولید کنیم که مطابق با مقررات دارویی فعلی باشد.»
نظر شما