گویا محمدرضا هنرمند، کارگردان «زیر تیغ» از همان ابتدا شرط اصلی‌اش برای ساخت این مجموعه را حضور پرویز پرستویی و فاطمه معتمدآریا دانسته است؛ دو بازیگری که سال‌ها بود در سریال‌های سیما حضور نیافته بودند.
از آخرین حضور معتمدآریا در تلویزیون بیش از 15 سال می‌گذرد. پرستویی هم بعد از «خاک سرخ» حاتمی‌کیا که در سال 80 روی آنتن رفت، هیچ پیشنهادی را برای بازی در سریال نپذیرفته بود.
حالا «زیر تیغ» با بازی پرستویی و معتمدآریا روی آنتن رفته است. این دو بازیگر که قبلاً هم در فیلم‌های زیادی مقابل یکدیگر نقش‌آفرینی کرده‌اند، در کار تازه هنرمند، نقش یک زن و شوهر از طبقه فرودست را بازی می‌کنند.
پرستویی انباردار یک کارخانه یخچال‌سازی است. کارگری شریف که در مقابل سوءاستفاده برخی از کارکنان کارخانه می‌ایستد. معتمدآریا هم نقش همسر او را ایفا می‌کند.
نکته جالب توجه در بازی پرستویی و معتمدآریا تنوعی است که این دو بازیگر در نحوه نقش‌آفرینی‌شان لحاظ کرده‌اند.تماشاگر با سیما و حتی پرسونای بازیگری پرستویی و معتمدآریا کاملاً آشناست و آنها را بارها در نقش‌های زیادی به تماشا نشسته است.
حتی بازی در نقش آدم‌های طبقه فرودست هم برای این دو بازیگر تازگی ندارد.منتهی بازی آنها در «زیر تیغ» به گونه‌ای است که مخاطب آنها را در قالب نقش کاملاً باور می‌کند.
نکته مهم‌تر اما ظرایفی است که در جنس نقش‌آفرینی این دو و همچنین آتیلا پسیانی کاملاً مشهود است.آنها در «زیر تیغ» نقش آدم‌های معمولی را بازی می‌کنند.
آدم‌هایی از جنس کسانی که در کوچه و خیابان نمونه‌هایشان را زیاد دیده‌ایم.آدم‌هایی کاملاً معمولی که در آنها جلوه‌ای از قهرمانی کاراکترهای یک درام مشاهده نمی‌شود.
به همین خاطر است که معتمدآریا در نحوه بیان دیالوگ‌ها یا سر کردن چادر، ظرایفی را لحاظ می‌کند که خاص زنان این طبقه است یا در این زمینه نگاه کنید به شیوه راه رفتن پرستویی که تفاوت محسوسی در نحوه و نقش‌آفرینی او با کارهای قبلی‌اش ایجاد کرده است.
پرستویی و معتمدآریا با همین جزئیات به ظاهر بی‌اهمیت نقش‌هایشان را ملموس و باورپذیر کرده‌اند.
