این سؤال وقتی جدی‌تر می‌شود که بدانیم به گزارش پایگاه خبری «نهرین‌نت» مقامات مصری مدتی پیش به حماس وعده داده بودند که بنا بر اطلاعاتی که آنها از طرف اسرائیل گرفته‌اند، به‌زودی حمله‌ای به غزه صورت نخواهد گرفت.
پس واقعا چرا اسرائیل این زمان را برای حمله به غزه انتخاب کرد؟ با نگاهی به حوادث سیاسی پیش‌رو، اهمیت این موضوع روشن‌تر می‌شود.
1 – نزدیک به 50 روز دیگر، انتخابات کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی برگزار خواهد شد و حزب پیروز این انتخابات، نخست‌وزیر بعدی را هم مشخص خواهد کرد.
رقابت اصلی در شرایط فعلی بین 2حزب راستگرای لیکود به‌رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب میانه کادیما به ریاست تزیپی لیونی، وزیر خارجه فعلی رژیم صهیونیستی در جریان است.
بنا بر نظرسنجی‌های قبلی، بخت نتانیاهو برای پیروزی بیشتر از لیونی است. اما جنایاتی که دولت فعلی رژیم صهیونیستی در غزه انجام می‌دهد می‌تواند روند فعلی را تغییر دهد.
دولت فعلی که با کفالت ایهود اولمرت اداره می‌شود، دولت حزب کادیماست اما این دولت حزبی به‌دلیل شکست بزرگ در جنگ 33روزه از گروه افتخارآفرین حزب‌الله لبنان، با افول محبوبیت مواجه شد.
در این میان دولت فعلی برای حمله به غزه، 2 هدف سیاسی در نظر گرفته است؛ این دولت سعی دارد اولا با پیروزی نمایشی بر مردم بی‌دفاع غزه، خاطره شکست از یاران سیدحسن نصرالله را به‌فراموشی بسپارد.
از سوی دیگر این حزب با تجویز حمله به غزه سعی می‌کند آرای تندروهای صهیونیست در جامعه اسرائیل را جلب کند. به خیال متفکران کادیما، آنها با تصرف غزه می‌توانند به پیروزی بر نتانیاهو هم دست پیدا کنند.
2 – حمله رژیم صهیونیستی به غزه، در زمان تعطیلات کریسمس صورت گرفته است؛ یعنی زمانی که افکار عمومی در غرب متوجه مراسم سال نو و تعطیلات آن است.
در این میان رژیم صهیونیستی پنداشته است که در سایه این تعطیلات می‌تواند افکار عمومی بین‌المللی را نادیده بگیرد و با چالش کمتری در میان ملل جهان مواجه شود.
3 – صهیونیست‌ها هدف خود از حمله به غزه را مبارزه با حماس اعلام کرده‌اند. حماس مدت‌هاست که از سوی گروه فتح و ساف که کرانه باختری را در اختیار دارد، برای پذیرش تمدید دوره ریاست محمود عباس بر حکومت خودگردان تحت فشار است.
حماس حاضر نیست که بدون برگزاری انتخابات در سرزمین‌های فلسطینی، رئیس حکومت خودگردان را بپذیرد. اما دوره ریاست محمود عباس که آمریکا و اسرائیل او را مناسب‌ترین فرد برای عقب‌نشینی در برابر خود می‌بینند، تا 20 دی ماه تمام می‌شود.
رژیم صهیونیستی چنین می‌اندیشد که اگر بتواند با حمله به غزه که با کم‌توجهی محمود عباس مواجه شده، حماس را به میز مذاکره بنشاند، یکی از خواسته‌ها باید این باشد که با ادامه ریاست محمود عباس بر حکومت خودگردان موافقت کند.
4 – دولت آمریکا در وضعیت انتقالی قرار دارد. جورج بوش به‌عنوان منفورترین رئیس‌جمهوری تاریخ ایالات متحده در این کشور قرار است ابتدای بهمن ماه دولت را تحویل باراک اوباما دهد و اوباما کسی است که سیاستش را تغییر در رویه‌های دولت بوش و نیز بازسازی وجهه آمریکا در جهان قرار داده است. مردم منطقه خاورمیانه بوش را از حامیان اصلی رژیم صهیونیستی در تجاوز به حقوق فلسطینی‌ها می‌دانند.
به خیال متفکران آمریکایی حمله به غزه درواقع بدنامی دیگری است که بوش با خود از کاخ سفید خواهد برد و دامن رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا به آن آلوده نیست. چنانکه این روزها، در میانه آتشی که بر سر مظلومان غزه می‌بارد، اوباما به هاوایی رفته و تعطیلاتش را می‌گذراند؛
گویی که هیچ اتفاقی نیفتاده است. اگر حمله به غزه پس از بهمن‌ماه صورت می‌گرفت برای دولت تازه بر سر کار آمده آمریکا یک افتضاح بزرگ بین‌المللی بود.
با نگاهی به وقایع پیش‌رو در کشورهای مختلف می‌توانیم دریابیم که چرا صهیونیست‌ها این زمان را برای حمله به غزه برگزیدند و چه اهدافی را از این حمله وحشیانه دنبال می‌کنند.اما در میدان سیاست همه چیز تغییرپذیر است، به‌خصوص آنجا که خداوند بخواهد.
جنگ 33روزه حزب‌الله لبنان نمونه‌ای از الطاف الهی به مستضعفان و کسانی بود که در مقابل زورگویان ایستادند. مقاومت مردم غزه، اعتراض افکار عمومی جهان و تدابیر جنگی حماس می‌تواند ورق را به‌نفع ملت فلسطین برگرداند.
