همشهری آنلاین - ثریاروزبهانی: اکنون «علی جلیجو» کاپیتان تیم‌ملی ورزش زورخانه‌ای بزرگسالان ایران، قهرمان آسیا و قهرمان جهان، سرپرست و مربیگری گروه پهلوانک‌های ایران زمین را به عهده دارد. با او همراه شدیم تا با قهرمانان کوچک و فعالیت‌های آنها بیشتر آشنا شویم.
-
ایده تشکیل گروه پهلوانک‌های کوچک ایران‌زمین با حضور کودکان در عرصه ورزش زورخانه‌ای از چه زمانی شکل گرفت و این کودکان را چه طور شناسایی و استعدادهایشان را کشف کردید؟
سال گذشته با گروه «جوانمردان ایران زمین» در برنامه عصر جدید به رقابت پرداختیم و امسال هم با کودکانی که در این عرصه ورزشی فعالیت می‌کردند، گروه پهلوانک‌های کوچک را راه‌اندازی کردیم. حدود ۲ یا ۳ ماه قبل از شروع دوره اول برنامه عصر جدید این گروه شکل گرفت. در مرحله نخست با کودکان شهر تهران که شاگردانم بودند و از قبل در این رشته حضور داشتند، به تمرین پرداختیم. کوچک‌تر که بودند با آنها کشتی تمرین می‌کردیم. به همین خاطر استعدادهایشان را قبل از برنامه عصر جدید کشف کرده و با توانایی و مهارت آنها به خوبی آشنا بودم.
در ادامه ویژه برنامه‌ای از شبکه ورزش در رابطه با ورزش زورخانه‌ای تولید و پخش شد. در این برنامه با دقت و سنجش بیشتری توانایی کودکان شرکت کننده در این برنامه را مورد ارزیابی قرار دادم و از افراد با استعدادشان برای حضور در تیم پهلوانک‌های کوچک دعوت کردم. برهمین اساس در مرحله نیمه‌نهایی ۴ نفر و در فینال هم ۹ نفر از کودکان سایر شهرهای کشور به جمع اعضای گروه پیوستند. هرچه که از مدت فعالیت این گروه می‌گذشت، تعداد آن هم افرایش پیدا می‌کرد. گروه پهلوانک‌های کوپک ایران زمین، در مرحله نخست ۹ نفر، در مرحله نیمه‌نهایی ۱۸ نفر و در فینال به ۳۰ شرکت کننده رسید. کوچکترین اعضای این گروه ۳ سال و نیم و بیشترین هم ۱۴ سال دارد.
-
پهلوانک‌های ایران‌زمین برای اینکه در این رقابت بدرخشند و توانایی‌هایشان را به نمایش بگذارند، چه مدت تمرین و تلاش کردند یا به نوعی دیگر کودکان علاقه‌مند به این ورزش باید چند سال تلاش و تمرین انجام بدهند تا از توانایی و قدرت بدنی لازم برای حضور دراین عرصه برخوردار شوند؟
کودکان علاقه‌مند اگر بخواهند این رشته ورزشی را اصولی و حرفه ای بیاموزند و از صفر شروع کنند و به توانایی گروه پهلوانک‌ها برسند باتوجه به استعدادهایشان باید حداقل ۲ تا ۳ سال تلاش کنند تا به این جایگاه برسند. بچه‌هایی گروه پهلوانک‌های کوچک ایران‌زمین پایه ورزش را بلد بودند و برای رقابت در برنامه عصرجدید تنها هماهنگی و آموزش حرکات نمایشی در صحنه را فرا گرفتند. حدود ۹ ماه اعضای گروه به شکل مداوم در اردو بودند و مرحله‌ها و حرکت‌ها را تمرین می‌کردند. همه این حرکاتی که در برنامه عصرجدید روی آنتن رفت، نتیجه بارها آزمون و خطاهایی بود که بچه‌ها تلاش می‌کردند تا حرکات را به شکل صحیح اجرا کنند که با هم هماهنگ باشد.
-
اکنون بعد از اجرای و پخش نمایش گروه پهلوانک‌های کوچک ایران‌زمین در برنامه عصرجدید، قهرمانان کوچک این گروه مشغول چه فعالیتی هستند و آیا همچنان برای حضور دوباره به تمرینات خود ادامه می‌دهند؟
شهرداری منطقه ۲۲ شهر تهران، زورخانه و همچنین فضایی را در اختیار گروه پهلوانک‌ها قرار داد تا تمرینات خود را در این فضاها ادامه بدهد. اکنون اعضای گروه و همچنین ورزشکار جدید در هر دو فضا مشغول آموزش و تمرین هستند. بعد از پخش این برنامه اجراهای بسیاری به بچه‌ها پیشنهاد داده می‌شود، آنها هم در داخل و هم خارج تهران برنامه‌های متعددی را اجرا کردند.
-
ارتباط برقرارکردن با کودکان سختی و مهارت‌های خاص خودش را دارد. به ویژه که در کنار ارتباط گرفتن در این مسیر باید حرکات و فنون‌های مخصوص این رشته را هم به آنها آموخت و ممکن است رفتارهای کودکانه‌ای از خودشان بروز دهند یا با هم قهر و آشتی کنند. آیا در مدتی که مشغول آماده کردن گروه برای اجرای برنامه بودید، این رفتارهای کودکانه را دیدید و چطور آن را مدیریت کردید؟
برای شرکت در برنامه عصر جدید بچه‌ها سختی‌های بسیاری را تحمل کردند. چون سنشان کم بود و برخی از حرکات برایشان دشوار. به همین خاطر یک جاهایی خسته می‌شدند. به قول معروف، می‌بُریدند و بعضی‌هایشان در قالب کودکی خودشان گریه می‌کردند. ولی آنقدر هدف‌شان، بزرگ و والا بود که وقتی به بچه‌ها می‌گفتم بچه‌ها تمرین را تمام کنید، بچه‌ها دست برنمی‌داشتند و ادامه می‌دادند.
-
آیا پهلوانک‌های کوچک ایران‌زمین به موفقیت و کسب مقام در این برنامه امیدوار بودند؟
از روز اولی که بچه‌ها تمرین می‌کردند در ذهن‌شان می‌گفتند که ما زنگ طلایی می‌گیریم. برای دور اول که این اتفاق افتاد. می‌گفتند قطعاً ما از تیم «جوانمردان ایران زمین» که در دوره قبل سوم شده بود، رتبه و جایگاه بهتری به دست می‌آوریم و روز فینال و موقع اعلام آراء، قطعاً بین یک و دو می‌ایستیم و آنجا تکلیف‌مان معلوم می‌شود. خوب می‌گفتم رؤیای شیرینی است و از یک طرف هم می‌ترسیدم که این اتفاق نیفتد و در ذوق‌شان بخورد، اما با باوری که داشتند همه این اتفاقات افتاد و بچه‌ها زنگ طلایی را گرفتند و رؤیایشان محقق شد. همچنین بین جایگاه یک و دو قرار گرفتند و از تیم جوانمردان ایران زمین، نتیجه‌شان نتیجه بهتری شد. آنها واقعاً نشان دادند با سن کمی که دارند اراده و پشتکار و غیرت‌شان باعث شد که رؤیایشان محقق شود و من هم به عنوان مربی‌شان کلی از این اتفاق و تلاش لذت بردم. بیش از ۱۱ ـ ۱۲ میلیون رأی برای گروه پهلوانک‌ها و گروه جوانمردان ایران زمین ثبت شد و این عدد و رقم زیادی است و می‌تواند گفت آینده روشنی در انتظار این ورزشکاران است به شرط آنکه مسئولان قدر آن را بدانند و از این کودکان ورزشکار بیشتر حمایت کنند. درست است که زورخانه در منطقه ۲۲ به ما دادند ولی اصلاً برای این تعداد از ورزشکارها و استعدادهایی که قرار است شکوفا شود این زورخانه پاسخگو نیست. برای مثال زمین‌های بازی‌مان برای این بچه‌ها کم است و خیلی باید بیشتر از این حرف‌ها باشد. از مسئولان می‌خواهم که زیرساخت‌ها و زورخانه‌های شهر تهران را فعال‌تر کنند. در تهران زورخانه بسیاری وجود دارد، اما اغلب آنها خالی است و فعالیتی داخل آن انجام نمی‌شود. اگر این زورخانه‌ها فعال شوند ورزش زورخانه‌ای دوباره احیا می‌شود، کودکان علاقه‌مند بیشتری به سمت این ورزش می‌آیند.
-
شما به عنوان یک مربی که هر روز با آنها زندگی و تمرین می‌کنید، آینده ورزشی این کودکان ورزشکار را چگونه می‌بینید؟
به آنها گفتم که اول راه هستید. آنها تا به حال در مسابقات استانی هم شرکت نکرده بودند، ولی دست به این کار بزرگ زدند و نتیجه خیلی مطلوب و بزرگی را پیدا کردند. با پهلوانک‌ها درباره قهرمان شدن در جهان و پوشیدن پیراهن تیم ملی و همچنین رسیدن به قله‌های بزرگ ورزشی صحبت و آنها را آماده‌شان کردم. اعتقاد دارم آینده ورزش زورخانه‌ای کشور در دستان این بچه‌هاست.
نظر شما