همشهری آنلاین - مریم ورشو: اگر به آبشارگردی علاقه‌مند و آبشارگرد هستید با من در این مطلب همراه شوید تا باهم پای آبشار قو یا سفیدآب برویم. جایی که به جز لذت بردن از این آبشار زیباترین چشم‌انداز دشت لار هم نصیبتان می‌شود.
دشت لار در کوهپایه دماوند و در مرز بین تهران و مازندران قرار دارد. بخش شمالی این دشت جزو استان مازندران و بخش جنوبی آن جزو استان تهران و منطقه لواسانات محسوب می‌شود. پارک ملی لار از سال ۱۳۶۱ به عنوان منطقه حفاظت شده معرفی شده، زیرا این دشت به دلیل مراتع غنی که دارد محل خوبی برای زیست انواع کل و بز کوهی است. بنابراین شما فقط از ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور درست زمانی‌که موقع زاد و ولد حیات وحش نیست اجازه ورود به این دشت را دارید.
برای دسترسی به این دشت باید از جاده هراز وارد پلور شوید و مسیر فرعی سد لار را دنبال کنید. اگر در بهار و اوایل تابستان به این منطقه سفر کنید سرسبزی و طبیعت بی‌نظیر این مسیر با شقایق‌های وحشی‌اش شما را متحیر می‌کند. قبلا درباره شقایق‌های این مسیر گفته‌ام. کافی است روی لینک زیر بزنید و تصاویر این دشت زیبا را ببینید.
بعد از گذشتن از این مسیر به محیط‌بانی می‌رسید. چون باید با هماهنگی و اجازه محیط‌بانی وارد این منطقه حفاظت شده شوید. یکی از محیط‌بانان آموزش‌های لازم را مختصر و مفید در یک دقیقه به شما برای حفظ محیط زیست توضیح می‌دهد. توجه داشته باشید که کمپ کردن برای شب‌مانی در پارک ملی لار ممنوع است.
سپس وارد دشت لار می‌شوید. از اینجا به بعد با یک جاده خاکی مواجه هستید. دقت کنید در طول مسیر آهسته رانندگی کنید. چون در این فصل عشایر منطقه به دامداری مشغول و گله بز و گوسفندانشان مدام در حال تردد در جاده هستند.
نرسیده به سد لار می‌توانید در کنار رودخانه زیبای دلیچای بمانید و از آن لذت ببرید.
بعد از آن با کمی رانندگی و گذشتن از پلی کوچک که روی رودخانه قرار دارد می‌توانید به سمت دریاچه لار بروید. دریاچه زیبایی که رنگ فیروزه‌ای آن مسحورتان می‌کند.
ناگفته نماند شما زیر سایه و دامنه کوه زیبای دماوند بیشتر مسیر خاکی‌تان را طی می‌کنید که این از جذابیت‌های این جاده و بسیار چشم‌نواز است.
در جایی از مسیر شما به یک دوراهی می‌رسید که جاده سمت راست از میانه کوه‌ها به چشمه زیبا و عجیب دیوآسیاب می‌رسد و دیگری به آبشار. درباره چشمه دیوآسیاب هم قبلا گفته‌ام که می‌توانید روی لینک زیر بزنید تا با این چشمه بیشتر آشنا شوید.
اما اگر می‌خواهید به پای آبشار زیبای قو برسید باید صبور باشید، چون باید چند ساعت در این جاده خاکی و پر دست انداز رانندگی کنید؛ حتی در برخی نقاط به تکرار باید از میان گودال‌های آب نیز بگذرید. بنابراین از سلامت خودروی خود قبل از حرکت و میزان بنزین آن مطمئن شوید.
اما این مسیر به هیچ وجه خسته کننده نیست، چون از میان جویبارهای فراوان آب که در مسیرتان زیر نور خورشید می‌درخشند می‌گذرید؛ گویی در یک تابلوی نقاشی به سر می‌برید. تابلوی زیبایی که جویبارها و رودهای مارپیچش زیر نور خورشید مثل نقره می‌درخشند؛ نقره‌فام‌های جاری این دشت بیکران تمام دغدغه‌هایتان را به فراموشی می‌سپارند.
باید در این مسیر پرگل و رنگارنگ آنقدر برانید تا به امامزاده پنج تن برسید.
بعد از عبور از امامزاده پنج تن به چشمه دوبَرار که به معنی دوبرادر هست می‌رسید. این دو چشمه با کمی فاصله از هم قرار دارند و از دل کوه سرچشمه می‌گیرند. آب این چشمه‌ها آنقدر خنک و گواراست که نوشیدن جرعه‌ای از آنها خستگی راه را از تنتان به در می‌کند. خنکا و سردی آب چشمه زبانزد شده است. در اطراف این چشمه هم فضای مناسبی برای استراحت وجود دارد.
بعد از استراحت در نزدیکی چشمه با گذشتن از دشت‌های گل زردرنگ به سمت آبشار حرکت کنید.
نرسیده به آبشار یک رباط یا کاروانسرای قدیمی وجود دارد که رو به تخریب و به حال خود رها شده است. شاید از خود بپرسید در این دشت بیکران که تردد در آن آسان نیست یک کاروانسرا چه می‌کند؟
در نزدیکی آبشار یک راه مالرو قرار دارد که این راه دشت لار را به بلده نور در مازندران وصل می‌کند. در واقع این راه قدیم تهران به بلده مازندران بود که به دلیل مسافت طولانی یک کاروانسرا برای استراحت مسافران در این نقطه ساخته شده بود. امروزه حتی خودروهای آفرود هم نمی‌توانند این مسیر مالرو را طی کنند و نیاز به پیاده‌روی طولانی و سخت دارد. البته شما می‌توانید به جز مسیر دشت لار از گرمابدر تهران نیز به آبشار سفیدآب یا قو برسید و از آنجا به بلده بروید؛ البته اگر کوهنورد و ورزشکار هستید و توان و علاقه کافی برای این کار دارید.
درنهایت با کمی فاصله از کاروانسرای مخروبه به آبشار می‌رسید. این آبشار از کنار جاده دیده می‌شود و آنقدر زیبا و چشم‌نواز است که غیر قابل توصیف است. با دیدن طول و عرض این آبشار باورتان نمی‌شود که در تهران هستید، چون بی‌نهایت شبیه آبشارهای منطقه زاگرس است. زمانی که به پای آبشار صعود می‌کنید و از یک شیب تقریبا تند بالا می‌روید با زیباترین چشم‌انداز دشت لار موتجه می‌شوید. این آبشار دقیقا در مسیر قدیمی رودبار قصران به بلده واقع شده است؛ برای همین ترسیم چنین جغرافیایی در ذهن و تصور ما که این روزها با خودروهایمان راه‌های آسفالت و سرراست را با تابلوهای راهنمایی فراوان طی می‌کنیم حیرت‌انگیز است.
۲۰۰ متر بالاتر از رودخانه سفید آب یک چشمه از آبشار اصلی سرچشمه می‌گیرد که سرازیر شدن آب آن از یک صخره عریض بسیار تماشایی است.
همچنین پوشش گیاهی پای این آبشار سرسبزی خاصی به اطراف آن می‌دهد که جان و روحتان را تازه می‌کند.
لطفا اگر با این سفرنامه ترغیب شده‌اید که تا پای آبشاری سفیدآب یا قو این مسیر چندساعته و طولانی را طی کنید، مراقب باشید ردی از خودتان در طبیعت به جا نگذارید. زباله‌ای نریزید و هیچ گل و گیاهی را در طبیعت لگدمال نکنید و نچینید.
نظر شما