همشهری آنلاین- مرضیه ثمرهحسینی: بحران مسکن در ۱۴۰۱ بدتر از سالهای گذشته شده. از جمله راهکارهایی که دولت برای کاهش بحران مسکن در پیش گرفته پروژههای تولید انبوه مسکن است. در جدیدترین خبر، رستم قاسمی، وزیر راه و شهرسازی، اعلام کرده که ۶۰۰ هزار واحد مسکونی در شهرهای جدید احداث میشود.
سوداگری باید کنترل شود
«افشین پروینپور»، کارشناس حوزه مسکن، در گفتوگو با همشهری آنلاین معتقد است برای حل بحران مسکن در کشور به تولید مسکن جدید نیاز است اما در کنار آن، کنترل تقاضاهای سرمایهای و سوداگرانه در این بخش باید در اولویت قرار گیرد. عضو سابق شورای عالی مسکن میگوید: «اگر به این موضوع پرداخته شود زودتر به کاهش قیمت در بخش مسکن میرسیم و توزیع عادلانه خانههای موجود میتواند ما را بهتر به نتیجه برساند. البته این به معنای آن نیست که به طرحهای کلان در حوزه مسکن نیازی نیست منتها در وضعیت کنونی ملاحظه میکنیم که دولت کار خاصی انجام نداده. یعنی مالیاتهایی که کنترلکننده سوداگری در بخش مسکن است مثل دریافت مالیات بر خانههای خالی، مالیات بر عایدی سرمایه و ... به صورت جدی هنوز در دستور کار دولت قرار نگرفته و اینها باعث میشود طرحهای ساخت مسکن جدید چندان در کاهش قیمت مسکن موثر واقع نمیشوند.»
چرا دولت در کنترل بحران مسکن موفق نیست؟
پروینپور در مورد راهکارهای دولت در بخش مسکن میافزاید: «دولتهای مختلف در بخش تولید مسکن کارهایی انجام دادهاند اما آن نتیجهای که باید نمیگیرند. دلیلش این است که به موازات اینکه تولید مسکن صورت میگیرد به توزیع مسکن خیلی دقت نمیشود. برای نمونه، برآورد سرشماری سالهای ۹۰ تا ۹۵ نشان میدهد ۷۰ درصد تقاضاهای بخش مسکن، سرمایهای بوده و تنها ۳۰ درصد مصرفی است. تا تقاضاها در بخش مسکن قاعدهمند نشوند و بازار مسکن از حالت سرمایهای بودن خارج نشود تولید مسکن چندان در کاهش قیمت مسکن و اینکه مردم صاحب خانه شوند، موثر نخواهد بود.» عضو سابق شورای عالی مسکن میافزاید: «در همه جای دنیا مسکن کالایی مصرفی است نه سرمایهای. در ایران هم تا این روند معکوس نشود و حوزههای غیرمولد در اولویت سرمایهگذاری باشند و سیاستگذاران راه سوداگری را باز بگذارند و سرمایهها وارد بخش تولید نشود نه تنها چشمانداز خوبی برای کاهش بحران مسکن نمیتوان داشت بلکه وضعیت اقتصادی هم بهبود نخواهد یافت، سطح اشتغال پایین خواهد ماند و تورم بالاتر خواهد رفت.»
تسهیلات مسکن ناچیز است
در حال حاضر به متقاضیان خرید مسکن تسهیلات ۴۵۰ میلیونی اعطا میشود؛ رقمی که درصد کمی از قیمت مسکن را پوشش میدهد. پروینپور میگوید: «چون حباب قیمت مسکن خیلی غیرواقعی شده تسهیلاتی که داده میشود چندان موثر نیست. از آن طرف راهکار هم این نیست که رقم وام را بالا ببرند چون اقساط آن آنقدر زیاد میشود که در توان متقاضی نیست! راهکار اصلی همان مهار سوداگری است تا حباب قیمتی مسکن شکسته شود و قیمت مسکن پایین بیاید، آن زمان این تسهیلات میتواند موثر باشد.»
دولت باید فعالتر شود
عضو سابق شورای عالی مسکن میگوید: «هر چقدر دولت نقش خود را در بخش مسکن فعالتر کند کار بهتر پیش میرود. دولت باید با اعطای زمین و کمک به اعطای تسهیلات ساخت به بخش خصوصی کمک کند. دولت قبل در این زمینه کار خاصی نکرد و بخش خصوصی با تکیه بر توان خود توانست ۲۰۰ هزار واحد بسازد. در دولت فعلی هم هنوز اراده سیاسی در این بخش قوی نیست. زمین هست اما وزارت مسکن به تنهایی نمیتواند دستگاههای دیگر را مجبور کند که زمینهایشان را در اختیار سازندگان قرار دهند. باید رئیسجمهور یک اراده سیاسی جدی از خود نشان دهد و دستگاههای دولتی را ملزم به تخصیص زمین کند و بانکها را هم مکلف کند که به بخش ساخت مسکن تسهیلات بدهند.»
نظر شما