به گزارش همشهری آنلاین، تلسکوپ جیمز وب که ساختن آن ۳۰ سال طول کشیده و ۱۰ میلیارد دلار خرج ساختن آن شده است، به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای علمی قرن بیست و یکم توصیف شده است.
این تلسکوپ مداری به خصوص به دنبال ثبت نور ساطع‌شده ازنخستین ستاره‌هایی است که در کیهان درخشیدن گرفتند. تصور بر این است که این ستاره‌ها اولیه حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ یا اندکی بیش از ۱۳.۵ میلیارد سال پیش شروع به درخشش کردند.
تلسکوپ جیمز وب بسیار بزگتر از تلسکوپ هابل است که از سال ۱۹۹۰ در مدار زمین در حال چرخش بوده است. آینه اصلی هابل قطری ۲.۴ متری دارد، اما آینه اصلی وب ۶.۵ متر قطر دارد.
تلکسوپ جیمز وب با تجهیزات دیگر مربوط به آن اندازه‌ای در حدی یک زمین تنیس دارند. این تلسکوپ و اجزای آن را برای اینکه درون موشک پرتاب‌کننده جا شوند، روی هم تا شده‌اند.
یک ویژگی کلیدی تلسکوپ وب این است که بر خلاف تلسکوپ هابل، توانایی شناسایی امواج مادون قرمز را دارد. امواج نوری مادون قرمز برای چشم انسان مرئی نیستند، اما دورترین اجرام در کیهان این نور را از خود ساطع می‌کنند.
این تلسکوپ که نامش را از «جیمز ای وب»- رئیس ناسا که سرپرست برنامه آپولو در فرستادن انسان به ماه بود- گرفتته است، روز شنبه ۲۵ دسامبر (۴ دی) به فضا پرتاب خواهد شد.
این تلسکوپ با یک موشک اروپایی آریان-۵ از گینه فرانسه به مدار زمین فرستاده خواهد شد. آژانس فضایی اروپا که در ساختن این تلسکوپ همکاری داشت، موافقت کرده است که مسئولیت رساندن آن به فضا را برعهده گیرد.
این موشک تلسکوپ را به فاصله ۱.۶ میلیون کیلومتری کره زمین خواهد فرستاد.
در چنین فاصله‌ای رصدهای این تلسکوپ از می‌تواند بدون سایه افتادن‌های گاهگاهی که انجام شود که اگر نزدیک‌تر به کره زمین بود، جلوی کار آن را می‌گرفت.
قرار گرفتن این تلسکوپ در چنین فاصله دوردستی دیگر امکان رسیدن فضانوردان را به ان نمی‌دهد. از طرف دیگر بر خلاف تلسکوپ هابل که فضانوردان برای تعمیر به سراغ آن می‌رفتند ، طراحی این تلسکوپ به نحوی است که اجازه تعویض بخش‌های فرسوده را نمی‌دهد.
تلسکوپ وب دارای مخزن سوختی که آن را برای ۱۰ سال در مدار پایدار نگه می‌دارد. البته شاید در آینده امکان پر کردن این مخزن سوخت با یک سفینه روباتی وجود داشته باشد، اما در طرح فعلی این موضوع در نظر گرفته نشده است.
آینهٔ اولیه این تلسکوپ، از ۱۸ بخش آینهٔ شش‌ضلعی ساخته شده از بریلیوم با روکش طلا ساخته شده است که همراه با هم آینه‌ای به قطر ۶٫۵ متر ایجاد می‌کنند که به‌طور قابل توجهی بزرگ‌تر از آینهٔ ۲٫۴ متری تلسکوپ فضایی هابل است
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) ۸.۸ میلیارد دلار صرف طراحی و ساخت این تلسکوپ کرده ست و ۸۶۰ میلیون دلار دیگر را هم برای حمایت از ماموریت آن در پنج سال آینده خواهد کرد. آژانس فضایی اروپا نیز ۷۰۰ میلیون یورو در این طرح سرمایه‌گذاری کرده و در ساخت دو وسیله از چهار وسیله علمی این تلسکوپ و نیز فراهم آوردن موشک پرتاب آریان شرکت کرده است. سازمان فضایی کانادا هم ۲۰۰ میلیون دلار کانادا به این طرح کمک کرده است.
به این ترتیب هزینه‌های این تلسکوپ به بیش از ۱۰ میلیارد دلار می‌رسد.
برای مقایسه در نظر بگیرید که تلسکوپ هابل تا به حال هزینه‌ای ۱۵ میلیارد دلاری داشته است، اما اکتشفات آن در طول ۳۰ سال گذشته جای تردیدی در ارزشمند بودن این سرمایه‌گذاری باقی نگذاشته است.
نظر شما