مسافران شلمچه و دجله از راه رسیدند

همشهری آنلاین_ثریا روزبهانی:  این مسافران از مرزهای جنوبی کشور آمده‌اند تا در دریاچه «شهدای خلیج‌فارس» آرام بگیرند و قبور مطهرشان در این مکان، مامنی برای دلان خسته باشد. مکانی که دسترسی به آن آسان است و اهالی هر زمان که بخواهند، می‌توانند مزار این شهدا را زیارت کنند. این ۲ فرشته آسمانی بر روی دستان اهالی شهیدپرور منطقه و خانواده‌های شهدا، هم‌چنین با حضور «مهدی چمران»، رئیس شورای اسلامی شهر تهران و «سید محمدحسن ابوترابی فرد»، امام‌جمعه موقت تهران، «علیرضا زاکانی»، شهردار تهران، «محمد مخبر»، معاون اول رئیس‌جمهور و «مصطفی رحمانزاده»، شهردار منطقه ۲۲ در آرامگاه ابدی خود آرام گرفتند.  

جمعیت بسیاری مقابل مسجد «علی بن ابیطالب» (ع) جمع شده‌اند. پیر، جوان، زن و مرد به پیشواز مهمانان عزیز محله‌شان آمده‌اند.

بانوی سالخورده‌ای در میان شور و هیاهو جمعیت، آرام آرام دنبال تابوت‌ها راه می‌رود. اشک پهنای صورتش را پوشانده است. با گوشه چادرش آن را پاک می‌کند. صدای واگویه مادرانه‌اش را می‌شنوم که می‌گوید: «خوش آمدی پسرم. بالاخره تو را هم مثل محمدم آوردند. همان‌طور که هر پنجشنبه به مزار محمدم می‌روم، از این به بعد به تو هم سر می‌زنم. مادرجان نمی‌گذارم تنها بمانی. خودم برایت لالایی می‌خوانم. لا لا لا لای پسرم! آرام بخواب پسرم! ‌»

پیکرهای پاک شهیدان را زمین می‌گذارند و جمعیت بی‌شماری به امامت حجت‌الاسلام سید محمدحسن ابوترابی فرد، امام‌جمعه موقت تهران، بر پیکر آنها نماز می‌خوانند. اهالی شهیدپرور منطقه با در دست داشتن بیرق‌های عزا که منقش به نام مبارک‌سالار شهیدان و شعارهای لبیک یا حسین(ع) و لبیک یا زینب(س) است، پیکرهای این شهدا را بر روی دستان خود تا محل خاکسپاری همراهی می‌کنند.  

• بوی مرتضی را می‌دهند

بوی اسپند فضا را پر کرده و مزار شهیدان از روز پیش آماده است. مزار شهدا را با پارچه‌ای سبز آراسته‌اند و محوطه، غرق شاخه‌های گل است. آرامگاه ابدی شهیدان والا مقام در کنار یکدیگر بر روی سکویی در میانه آب‌های دریاچه شهدای خلیج‌فارس قرار دارد. به این بخش از دریاچه «تنب کوچک» می‌گویند. جزیره‌ای کوچک در میان فضایی بزرگ که خلیج همیشه فارس را با جزایر کوچک و بزرگش برایت تداعی می‌کند. نوحه‌خوان به شهدا خوش آمد می‌گوید: «آهای مسافران عشق از کربلا خوش اومدید، آهای غریب جبهه‌ها به جمع ما خوش اومدید.» با نوای‌سنج و دمام، شهیدان در آرامگاه همیشگی‌شان آرام می‌گیرند.

مادر شهیدی با در آغوش کشیدن تصویر فرزندش صدایش در میان جمعیت بلند می‌شود: «خدایا اینها بوی مرتضی را می‌دهند. پسرم خوش آمدی. از این پس خودم برایت مادری می‌کنم. می‌دانم چشم‌انتظاری سخت است. مگر سال‌ها نیست که چشم‌انتظار خبری از مرتضی هستم. آرام بخوابید پسرانم. آرام بخوابید.» یکی انگشترش را می‌دهد تا تبرکش کنند و دیگری تسبیح دستش را. بعضی‌ها هم به شاخه‌های گل کنار قبور دل خوش هستند که نصیبشان می‌شود.

«زهرا هدایتی» دختر نوجوانی است که مزار شهیدان را زیارت می‌کند، اما چشمانش بر روی زمین در جست‌وجویی گمشده‌ای است و اشک می‌ریزد. از او می‌پرسم چیزی گم کرده ای؟ او می‌گوید: «من که چیز زیادی نخواستم، فقط تکه‌ای از پرچم روی تابوت شهدا را برای تبرک می‌خواستم، اما قسمتم نشد. من آمدم تا از آنها بخواهم که هوای ما را داشته باشند. من به آرمان‌های آنها پای‌بندیم.» «فاطمه خسروی» از شهروندان شهیدپرور منطقه است. مشتی از خاک قبر شهدا را به دست دارد و مدام قربان صدقه‌اش می‌رود. می‌گوید: «دلم گرفته بود، اما این خاک آتش سینه‌ام را خاموش کرد. این را به حساب نشانی از سوی خداوند بزرگ می‌گذارم که شاید پس از سال‌های طولانی من هم از چشم‌انتظاری رهایی پیدا کنم و به آرزویم برسم.» 

• شهردار تهران /دعوت شدیم که با شهدا عهد ببندیم

اگرچه سال‌هاست محله‌مان به قدوم شهدای گمنام مزین شده است اما قرار گرفتن مزار ۲ شهید گمنام در تپه نورالشهدا سبب شده بود تا اهالی هر بار احساس دلتنگی می‌کنند به دیدار آنها بروند، اما این بار مسیر نزدیک‌تر است و راه هموار. این ۲ شهید گمنام، ۲۲ و ۱۸ ساله هستند که به‌ترتیب در عملیات‌های «کربلای ۵» و «بدر» به شهادت رسیدند و پیکرشان در «شلمچه» و شرق «دجله» تازه تفحص شده است.

بر روی سنگ قبر این ۲ شهید نوشته شده است: «پیام ما روشن است. تا آخرین نفس، فریادمان مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسراییل است.» «علیرضا زاکانی»، شهردار تهران، در این مراسم به جایگاه والای شهیدان و سخنان امام راحل اشاره می‌کند و می‌گوید: «شهدا برکت هستند و در هر مکانی که به خاک سپرده شوند، برکتشان جاری و ساری است. آرامگاه شهیدان در منطقه ۲۲ بی‌شک منشأ خیر و برکات و تحولات خواهد شد. به تجربه اندک بنده در دفاع مقدس، شهدا انتخاب می‌کردند که گمنام بمانند و چگونه شهید شوند. گوهر ناب دفاع مقدس،  روحیه و تفکر جهادی مخلصانه و مؤمنانه است. محصول آن شهیدی است که ما را دعوت کرده و باید از او درس‌آموزی کنیم. ما دعوت شدیم که با شهدا عهد و پیمان ببندیم.

اگر در کنار شهدا مویه و گریه می‌کنیم، کمترین بخش ماجرا است. در واقع در حداقلی‌ترین بخش، سبب ظهور و بروز عقلانیت و احساس و درک بزرگی راه آنان در ما می‌شود. به فردی گفتند زیارتی که می‌روی همت توست یا قسمت؟ گفت نه همت است نه قسمت، زیارت دعوت است. امروز دعوت شده‌ایم که در کنار ملجأ پاک این شهیدان، جرعه‌ای از معرفت، بنوشیم و آن را سرمایه‌ زندگی‌مان قرار دهیم. امام عظیم‌الشان‌مان به ما یاد داد که چگونه فکر کنیم و بیندیشیم. روزی که «خرمشهر» آزاد شد و ما در پوست خود نمی‌گنجیدیم، امام(ره) فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد.» و به دست و بازوی رزمندگان بوسه زد. امام(ره) به ما فرمودند: «دریابید خودتان را که غرور شما را نگیرد.»

•  فرزند شهید همت /قدر شهدا را بدانیم و حرمتشان را نگه داریم

«مهدی همت»، فرزند شهید همت، بالای قبور شهدا نشسته و منتظر است تا پیکر پاک آنها را با دستان خود به خاک بسپارد. بوسه‌ای بر کفن شهید می‌زند و با صلوات او را در خاک قرار می‌دهد: «من در این فضا، بزرگ شده‌ام. وقتی خاکسپاری شهیدی است به جرئت می‌توانم بگویم که همه شهدا از جلو چشمانم عبور می‌کنند. از سردار شهید «حاج قاسم سلیمانی» گرفته تا «حسین پورجعفر»، «حسین شاکری»، «عباس صابری» و «مغنیه». در کشورهای پیشرفته از شهدا به‌ویژه شهدای گمنامشان نماد و سمبل می‌سازند و وقتی مهمان‌ها و مقامات خارجی وارد آن کشور می‌شوند، ابتدا برای ادعای احترام به زیارت و دیدار این شهیدان می‌روند. منطقه ۲۲ قطب گردشگری شهر تهران است.»