این سؤال پیش می‌آید که چگونه است کشورهای غربی در خلال مشکلات بسیاری که با دولت لیبی در سال‌های گذشته داشته‌اند و نسبت به هرگونه اقدام معمر قذافی، رئیس‌جمهوری این کشور معترض بوده‌‌اند، هیچ اشاره‌ای به موضوع ناپدید شدن امام صدر در جریان سفر به این کشور نکرده‌اند؛
بدیهی است که علت این مسئله را باید در متفق‌القول بودن استکبار برای مقابله با مبارزات ضد‌صهیونیستی امام صدر جست‌وجو کرد.
جنبش امل لبنان بر این باور است که امام موسی صدر و همراهان وی، شیخ محمود یعقوب و سید عباس بدرالدین، زنده‌اند و از تلاش‌های مسئولان جمهوری اسلامی ایران در مورد این موضوع تشکر می‌کند، اما همواره بر این امر تأکید می‌کنیم که این تلاش‌ها باید ادامه داشته باشد، همانگونه که مجلس شورای اسلامی هیأتی را مسئول پیگیری سرنوشت ایشان کرده است، ایران باید متناسب با اصل عزت در سیاست خارجی و برای تامین امنیت ملی خود در مواجهه با این موضوع، سیاست یکسانی را در تمامی عرصه‌های تعامل با دولت لیبی اتخاذ کند.
در لبنان، از ابتدای ناپدید شدن امام موسی صدر، این مسئله به مثابه دشمنی با امنیت این کشور مورد توجه قرار گرفت و پس از قاضی سعید میرزا، قاضی سمیح الحاج مسئولیت تحقیق در مورد این پرونده را به‌عهده گرفت.
این قاضی لبنانی دستور تعقیب قضائی و توقیف معمر قذافی و ۱۱ مسئول لیبیایی مرتبط با این پرونده را به‌صورت غیابی صادر کرده است.
با این حال، بدیهی است که موضوع ربودن امام موسی صدر و همراهان وی به وسیله دولت لیبی باید از جانب دادگاه‌های بین‌المللی و همچنین سازمان‌های حقوق‌بشری پیگیری شود، اما از آنجایی که امام صدر همانگونه که شهروند ایران بوده، شهروند لبنان نیز به شمار می‌رفته و در هر ۲ کشور در مسیر کمک به محرومان و مستضعفان تلاش کرده است، لذا مسئولان ایرانی و لبنانی باید مسئولیت بیشتری در تلاش برای آزاد کردن ایشان از زندان‌های لیبی احساس کنند.
*عضو هیأت رئیسه جنبش امل لبنان
