جمعه ۴ مهر ۱۳۹۹ - ۱۶:۴۹
۰ نفر

نور و صدای قیژقیژ حرکت قرقره‌های دستگاه آپارات، قدیم‌ها در هر سینمایی زنگ اعلان شروع نمایش فیلم بود؛آپارات‌های زغالی که با هر سختی بود چرخشان برای نمایش تصویر روی پرده جادویی و لذت بردن تماشاچیان از دنیای اعجاب‌انگیز هنر هفتم می‌چرخید.

روزگار آپارات های زغالی سینما

همشهری آنلاین_بهاره خسروی: قدیم‌ها که هنر هفتم تازه برای خودش طرفدارانی پیدا کرده بود و در دل مردم جا باز کرده بود، آپارت‌های سینماها زغالی بود. این آپارات‌ها تسمه‌ای بودند و هرکدام هندل داشتند.

از آنجا که پرده سینما رو به بالا بود، پرده آپارات‌ها هم سربه‌هوا بودند. همین آپارات‌ها میله‌های برنجی با یون مثبت و منفی داشتند. اگر بیش از حد این یون‌ها به ‌هم می‌چسبید پرده زرد می‌شد و اگر فاصله پیدا می‌کرد دستگاه آپارات خاموش می‌شد. خاموشی دستگاه‌های آپارات فریاد و ناسزای تماشاچیان را همراه داشت و اعتراضشان اغلب با سوت زدن ابراز می‌شد؛ اعتراضی که اغلب بر سر آپاراتچی بی‌نوا آوار می‌شد.

کار با دستگاه آپارات زغالی چیزی شبیه جوشکاری بود. آپاراتچی باید بالای سر دستگاه آپارات می‌ایستاد. این دستگاه ۲ دسته داشت که آن را به سمت جلو حرکت می‌داد. چون در غیراین صورت زغال‌ها می‌سوخت و زمین می‌ریخت. چشم‌ها و ریه‌ آپاراتچی‌ها به همین دلیل در معرض خطر بود. اغلب زغال‌های مورد استفاده در دستگاه‌های آپارات خارجی بودند و براساس سهمیه‌بندی روزی ۳ جعبه زغال برای نمایش ۶ سئانس فیلم به آپاراتچی‌ها تعلق می‌گرفت. قیمت این زغال‌ها دانه‌ای ۱۵ تا ۲۰‌ ریال بود.

کد خبر 548476

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار دروازه طهرون

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha