گاهی اوقات در موقع اکران تداخل‌هایی به وجود می‌آید و حاصل آن اکران همزمان فیلم‌هایی است که بازیگران یکسان دارند. واقعیت این است که دخالت‌های دولت در اکران فیلم‌ها باعث به وجود‌آمدن چنین وضعیتی می‌شود.
وزارت ارشاد نباید در زمان اکران فیلم‌ها دخالتی داشته باشد و پروانه‌های نمایش باید امنیت داشته باشند. اگر تهیه‌کننده‌ها در مورد زمان اکران فیلم‌هایشان تصمیم‌گیری کنند چنین تداخل‌هایی به وجود نمی‌آید. اینکه بگوییم در حال حاضر اکران فیلم‌ها آزاد است چندان مصداق ندارد ولی در حال حاضر اکران به‌صورت غیرمستقیم و غیرمحسوس کنترل می‌شود و صاحبان فیلم‌ها در چنین شرایطی احساس امنیت نمی‌کنند.
وقتی فیلم‌ها پروانه نمایش می‌گیرند صاحبان فیلم‌ها مجبورند در اسرع وقت فیلم را اکران کنند چون در غیراین صورت نمی‌دانند که آیا در زمان دیگری هم این فرصت اکران برای‌شان به وجود می‌آید یا خیر.اگر وزارت ارشاد خود را مدعی نظارت بر اکران نداند قطعا صاحبان فیلم‌ها برنامه‌ریزی دقیقی برای اکران انجام می‌دهند و از این به بعد تداخل بازیگران مشابه مطرح نمی‌شود.
در حال‌حاضر تعداد بازیگران سینمای ایران محدود نیست حداقل سالی 50 فیلم در سینمای ایران ساخته می‌شود که اینها بازیگران متفاوتی دارند واین طور نیست که یک بازیگر به‌اصطلاح ستاره در فیلم‌های زیادی بازی کند. این قبیل بازیگران حداکثر سالی سه فیلم بازی می‌کنند. ما نمی‌توانیم کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها را متهم کنیم به اینکه از تعدادی بازیگر خاص استفاده می‌کنند به هر حال آنها این حق را دارند که با توجه به داستان فیلم، بازیگری را که برای آن نقش مناسب تشخیص می‌دهند دعوت به کار کنند.
* تهیه‌کننده سینما
