بنا به گفته کارشناسان و متخصصان، این موفقیت بی‌نظیر، امیدهای تازه‌ای برای رسیدن به ماه و ساختن زندگی در کره ماه را دو چندان می‌کند.
طرح ساخت این موشک‌ها (معروف به موشک‌های نفوذکننده) به ماه را وزارت دفاع انگلستان «مهتاب» (Moonlight) نامیده و چند روز پیش سه فروند از این نوع موشک‌های نفوذگر را با موفقیت کامل آزمایش کرده است.
البته این آزمایش‌ها همگی در فضاهای شبیه‌سازی شده، صورت گرفته است و در اولین مرحله سه موشک نفوذگر را به سمت تپه‌های شنی که در ساخت آن‌ها سعی شده محیط کره ماه و جنس آن‌ها را داشته باشند، پرتاب شده‌اند.
پروفسور آلن اسمیت از آزمایشگاه علوم فضایی مولارد (Mullard) می‌گوید: تمامی قسمت‌های آزمایش همان‌گونه که انتظار داشتیم پیش رفت و در تمامی مراحل بدون هیچ مشکلی پرتاب‌ها انجام شد.
اسمیت که سرپرست تیم تحقیقاتی طرح مهتاب است، امیدوار است که تا سال ۲۰۱۳ میلادی و توسط این ایده بتوان به راحتی مواد و تجهیزات لازم را به ماه فرستاد و دیگر نگران هزینه‌های گزاف حمل‌ونقل فضایی نبود.
دانشمندان انگلیسی آنقدر به کار خود مطمئن بودند که از گروه‌های مختلف خبرنگاری و رسانه‌ای هم برای انجام آزمایش‌هایشان دعوت کردند. این آزمایش‌ها در سایت موشکی پنداین (Pendine) متعلق به وزارت دفاع انگلستان انجام شد.
این سایت موشکی از سال ۱۹۴۰ میلادی در خدمت نیروهای نظامی انگلستان بوده است و در چند سال اخیر نیز گروه‌های مختلفی، حتی شرکت‌های خصوصی نیز آزمایشهای موشکی‌شان را در این محل انجام می‌دادند.
سه موشک، هر کدام در یک روز و به‌صورت متوالی به سمت تپه‌های شنی پرتاب شدند و در لحظه برخورد سرعت هر کدام از موشک‌ها به ۱۱۰۰ کیلومتر در ساعت (حدود ۷۰۰ مایل در ساعت) رسیده بود.
در طرح مهتاب قرار است چهار موشک نفوذگر از طریق فضاپیمایی که در یکی از مدارهای زمینی مستقر است به سمت کره ماه پرتاب شوند.
کارشناسان معتقدند با توجه به وزن و سرعت برخورد، احتمال می‌رود که این موشک‌ها تا عمق ۳ متری سطح کره ماه نفوذ کنند و در همان عمق تجهیزات علمی و آزمایشگاهی آن‌ها شروع به دریافت و تحلیل داده‌هایی چون جنس و مواد سطح کره ماه، حرارت در عمق ۳ متری و هر چیز دیگر می‌کنند و اطلاعات به دست آمده را به ایستگاه‌های زمینی و فضایی مخابره می‌کنند.
پروفسور اسمیت می‌گوید: در این آزمایش ها ما در واقع به‌دنبال تست این موضوع هستیم که در زمان برخورد این موشک‌ها که تمامی تجهیزات الکترونیکی و آزمایشگاهی دانشمندان را درون محفظه‌ای با خود حمل می‌کند و با سرعت ۱۱۰۰ کیلومتر در ساعت به تپه‌هایی متشکل از چندین تن شن برخورد می‌کنند چه اتفاقی می‌افتد و آیا این محفظه‌ها ضریب اطمینان کافی برای حمل تجهیزات و برخورد در این سرعت به کره ماه را دارند یا نه؟
البته هر کدام از سه موشک آزمایش شده در فضای شبیه سازی شده نیز با دیگری فرق داشته است.
این تفاوت‌ها نیز در نوع طراحی و انتخاب مواد به کار رفته در قسمت‌های مختلف بدنه و محفظه‌های داخلی موشک‌ها انجام شده تا مقاوم‌ترین آن‌ها برای پرتاب به سوی کره ماه انتخاب شود.
پیتر تراس یکی از کارشناسان و محققان طرح مهتاب می‌گوید: در تمامی آزمایش‌ها، موفقیت کامل حاصل شد و با هر موفقیت اطمینان ما به ارسال تجهیزات آزمایشگاهی به کره ماه بیشتر شده است.
او می‌افزاید البته تنها مشکل ما ساختن محفظه‌هایی با ضریب اطمینان بالا نبود بلکه باید سیستم‌های مخابراتی و ارسال داده‌های این موشک‌ها به گونه‌ای طراحی می‌شد که بتوانند از عمق 3 متری نیز به خوبی اطلاعات را به مراکز زمینی و فضایی مخابره کنند و این مسئله کار را برای ما سخت‌تر کرده بود.
دانشمندان و کارشناسان معتقدند با موفقیت در این آزمایش‌ها به راحتی می‌توان به کرات دیگر و حتی قمرهای کرات دیگر فکر کرد و با هزینه‌های بسیار کمتری نسبت به گذشته به انجام آزمایشهای متعدد در مورد چگونگی جنس، میزان حرارت، وجود حیات و... پرداخت.
احتمالاً هدف بعدی دانشمندان انگلیسی پس از تحقیقات روی ماه، قمر یخی سیاره مشتری است و شاید در این اکتشاف مشخص شود که اقیانوسی زیر این سطح یخی وجود دارد یا خیر؟
پیتر تراس می‌گوید: ما همواره در تلاش هستیم تا این فناوری را ارتقا دهیم و به اعماق بیشتری از کرات دیگر دسترسی پیدا کنیم.
یکی از مشکلات بزرگ دانشمندان برای دسترسی به بعضی از کرات تا قبل از استفاده از این تکنیک، سطوح سنگی و صخره‌ای برخی از کرات بود و توانایی فرود کاوشگران را سخت می‌کرد درصورتی که در این تکنیک جدید دیگر این مشکل وجود ندارد و به راحتی می‌توان به چنین کراتی تجهیزات آزمایشگاهی فرستاد و در مورد آن‌ها تحقیق و پژوهش کرد.
در آزمایشهای شبیه سازی شده موشک‌ها به راحتی و با موفقیت به تپه‌های شنی برخورد کرده و از آن پس توسط دانشمندانی که در قسمت کنترل بودند، شروع به کار کردند و آزمایشگاه‌های کوچک و مدرنشان شروع به نمونه‌برداری از محیط داخلی تپه‌های شنی و پیشروی در عمق تپه‌ها کرد.
پروفسور اسمیت می‌گوید: دانشمندان ناسا نیز علاقه بسیاری برای شرکت در این طرح تحقیقاتی نشان داده اند که در حال مذاکره با آن‌ها هستیم و امیدواریم که بتوانیم از تجربیات آن‌ها نیز بهره ببریم.
با این اوصاف دیگر دانشمندان علوم فضایی به راحتی و با هزینه‌های بسیار کمتری نسبت به گذشته می‌توانند به تحقیقات و حتی آزمایشهای عملی روی سطح کرات دیگر که تاکنون غیرقابل دسترسی به‌نظر می‌آمدند، بپردازند. این حرکت دانشمندان انگلیسی بشر را برای دانستن رازهای پنهان منظومه شمسی امیدوارتر کرد.
