به گزارش ایسنا، این جایزه که به تازگی راه‌اندازی شده، هر دو سال یک‌بار در زمینه فیزیک ذرات ترجیحا به یک فیزیکدان جوان ذرات در زمینه تئوری و تجربی که به دستاوردهای برجسته علمی دست یافته است، اعطا می‌شود.
برنده جایزه دانشمند جوان (IUPAP) از میان فیزیکدانان ذرات برجسته از تمام کشورهای دنیا انتخاب می‌شود.
این محققان که نباید بیش از هفت سال از پایان تحصیلات دکتری‌شان گذشته باشد، از طرف کمیسیون ذرات و میدان‌های اتحادیه (C11) انتخاب می‌شوند.
جایزه IUPAP شامل یک مدال، یک گواهی که در آن به دستاوردهای علمی فرد اشاره شده و پاداش نقدی است که در سی و چهارمین کنفرانس بین‌المللی فیزیک با انرژی زیاد (ICHEP2008) که از 30 ژوئیه تا 5 اگوست سال 2008 در فیلادلفیای آمریکا برگزار خواهد شد، اعطا می‌شود.
گفتنی است، این جایزه در حوزه عملی هم به محقق جوانی از دانشگاه ملی تایوان اعطا شده است.
در پی اعطای این جایزه به دکتر فرزان، دکتر حسام‌الدین ارفعی، رییس پژوهشکده ذرات و شتابگر پژوهشگاه دانش‌های بنیادی با اشاره به اعتبار علمی بالای این جایزه که از سوی عالی‌ترین نهاد علمی دنیا در رشته فیزیک به وی اعطا شده آن را یکی از باارزش‌ترین جوایز علمی کسب شده توسط فیزیکدانان کشور خواند و این موفقیت را به جامعه علمی کشور تبریک گفت.
وی با اشاره به سوابق تحصیلی این فیزیکدان جوان که در زمان تحصیل در دبیرستان به عنوان اول دختر المپیادی ایران در رشته فیزیک در المپیاد بین‌المللی فیزیک شرکت کرده و پس از آن تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشدش را در ایران پشت سرگذاشته است، اظهار کرد: وی تحصیلات دکتری و تحقیقات خود را در یک مرکز تحقیقات بین‌المللی در ایتالیا و دانشگاه استنفورد زیر نظر دو نفر از بهترین فیزیکدان‌ها گذرانده و علی‌رغم امکان ادامه فعالیت در مراکز تحقیقاتی خارجی به کشور بازگشته و در این مرکز علمی فعالیت دارد.
دکتر یاسمن فرزان نیز درباره سوابق تحصیلی و علمی خود گفت: من در سال 1369 هجری خورشیدی وارد دبیرستان فرزانگان (تیزهوشان) در تبریز شدم و در سال 1372 به عنوان اولین دانشجوی دختر ایرانی در قالب تیم پنج نفره المپیاد بین‌المللی فیزیک در این مسابقات دانش‌آموزی که در چین برگزار شد، شرکت کردم.
در این مسابقات ضمن کسب مدال نقره و تقدیر به عنوان بهترین دانش‌آموز دختر شرکت‌کننده انتخاب شدم. تیم ما در آن مسابقات پنجم شد که بهترین رتبه‌ای بود که ایران تا آن زمان به دست آورده بود.
وی خاطرنشان کرد: در سال 1373 در دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف ثبت‌نام کردم، استاد ناظر من دکتر فرهاد اردلان بود که من را به فیزیک ذرات علاقمند کرد و در سال 1377 تحصیلات کارشناسی خود را تمام کردم.
محقق پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات)، خاطر نشان کرد: عنوان تز کارشناسی ارشد من آکسیون‌ها در ابعاد بسیار بزرگ بود که آن را زیر نظر استاد فرهاد اردلان نوشتم.
پس از به اتمام رساندن دوره کارشناسی ارشد به تریست ایتالیا رفتم و در آزمون ورودی برنامه دکتری SISSA دانشکده بین‌المللی برای تحصیلات پیشرفته که یک موسسه تحقیقاتی بین‌المللی است شرکت کردم و همراه هفت دانشجوی دیگر در این آزمون قبول شدم. زمینه تحقیقاتی من فیزیک نوترونی بود و خوشبختانه پروفسور آ . یو. سمیرنف که فیزیکدان برجسته نوترونی است، مرا به عنوان دانشجویش پذیرفت.
دکتر فرزان، خاطرنشان کرد: پس از یک سال در سال 1380 همسرم - دکتر شیخ‌جباری، فیزیکدان جوان پژوهشگاه و برنده جایزه عبدالسلام ICTP و جایزه فیزیک سازمان کنفرانس اسلامی در سال 2007 - یک بورس فوق دکتری در دانشگاه استنفورد گرفت و من وی را در سفر به آمریکا همراهی کردم.
پروفسور مایکل پسکین رییس گروه نظری مرکز شتاب دهنده خطی استنفورد (SLAC) که پیش از سفر با وی تماس داشتم، مرا تشویق کرد تا تز خود را به عنوان مهمان در موسسه آن‌ها تکمیل کنم. هنگامی که در آمریکا بودم با استاد ناظر خود مقالات متعددی نوشتیم و در همان حال از فضای علمی بی‌نظیر مرکز نیز بهره می بردم.
اگر چه من در چندین دوره در مورد تئوری میدانی و ابر تقارنی (توازنی) شرکت کردم. اما پرسیدن سوال و آموختن نکات ظریف این موضوعات از پسکین که خود نویسنده بهترین کتاب دانشگاهی در زمینه تئوری میدانی است، فرصتی بود که من همیشه به آن افتخار می‌کنم.
وی افزود: در سال 1383 به ایتالیا بازگشته و از تز خود دفاع کردم و پس از آن اگر چه از چندین موسسه در سراسر جهان از جمله دانشگاه کالیفرنیا( UCLA)، دانشگاه هاوایی و ساکلی فرانسه بورس فوق دکتری داشتم ترجیح دادم به ایران باز گردم و در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی کار کنم.
