سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۰۹:۳۹
۰ نفر

محسن احمدی: اول؛روزنامه‌ها می‌نویسند: چندی پیش یک زن سوئیسی که پس از جدایی از همسرش دچار افسردگی شده بود، نوزاد 18 ماهه خود را کشت و او را در انبار خانه‌اش به مدت 3 روز پنهان کرد.

- یک پدر ناامید که به تازگی از محل کارش اخراج شده بود پس از آنکه دو کودک خردسالش به هشدارهای او جهت شیطنت نکردن در خانه توجهی نکردند، با پرتاب انبردست به طرف آنان موجب کوری چشم یکی از آنها شد.(این خبر مربوط به یکی از شهرستان‌های ایران است.)

- در جایی دیگر، همین نزدیکی‌ها، باز خبر آمده بود که یک زن و شوهر معتاد وقتی با اعتراض دختر 15‌ساله‌شان که به آنها گفته بود بهتر است پولی را که صرف تهیه موادمخدر می‌کنید برای تامین هزینه زندگی و معاش خانواده بپردازید، مواجه شدند، دختر را به تنها درخت خانه‌شان بستند و با ریختن بنزین بر سرش، او را آتش زدند.

وسط؛گفته می‌شود واژه کودک‌آزاری در هر فرهنگ و قومی تعریفی جداگانه دارد و همان‌طور که خواندید این موضوع هیچ ربطی به اینکه در کشوری پیشرفته و مانند یک شهروند خوب زندگی می‌کنید یا در جایی در آفریقا، ندارد. کودک‌آزاری، کودک‌آزاری است. در مورد آزارهایی که کودک به انواع مختلف (جسمی، روحی، جنسی، غفلت و مسامحه) با آن روبه‌رو می‌شود هم در مطلب اصلی صفحه آشنا شدید.

آخر؛آنچه مسلم است اینکه باید مطالعه این دست از اخبار، حساسیت خواننده را نسبت به کودک و حقوق او دوچندان افزایش داده و نگرش جدیدی به وی دهد. بر کودک‌دوستان واجب است مطابق اعلامیه جهانی حقوق کودک که به تصویب سازمان ملل متحد رسیده، از حق هر کودک در برابر آزار و ستم بزرگسالان- حتی والدینشان- در هر کجا که باشد دفاع کنند.
اگر کودکی در بستر تنهایی خود به سبب آزارهایی که متحمل شده، می‌گرید، اگر به هر علتی (فقر، بیکاری، اعتیاد، بیماری‌های گوناگون جسمی و روحی والدینش)  درخانه محبوس و یا مورد شکنجه قرار می‌گیرد، پدر و مادر او به‌تنهایی مقصر نیستند. اگر پدر و مادر بیدادگرند، قاضی دادگر هم نیست؟

کد خبر 51739

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز