ژنرال دیوید پترائوس، فرمانده ارشد نیروهای آمریکا در عراق هفته گذشته در گزارش خود به کنگره این کشور، اطلاعات و نظرش را درباره وضعیت 6 ماه گذشته در عراق توضیح داده است؛ اما یکی از جنبه‌های جنگ در عراق که در گزارش‌های آمریکا به ندرت به آن اشاره می‌شود، افزایش تعداد آدم ربایی‌ها میان شهروندان عراقی است.
مایک لنچین و مونا محمود از خبرنگاران بی‌بی سی در گزارشی در این‌باره می‌نویسند: آدم ربایی بین عراقی‌ها که معمولاً با انگیزه دریافت پول در ازای آزادی فرد ربوده شده صورت می‌گیرد، در 4 سال گذشته به امری عادی برای عراقی‌ها تبدیل شده است. آمار رسمی در دست نیست که نشان دهد چند نفر تا کنون ربوده شده‌اند یا چه مقدار باج برای آزادی آنها پرداخت شده است.
ریما ۲۳ ساله یکی از قربانیان آدم‌ربایی است. او سعی می‌کند در غیاب شوهرش سیف، با مشکلات زندگی کنار بیاید، 10 ماه از زمانی که افراد مسلح شوهرش را ربودند می‌گذرد. ریما می‌گوید: چطور می‌توانم از احساسی که دارم برایتان بگویم؟ فکر می‌کردم که آنها ما را می‌کشند، اصلاً فکر نمی‌کردم شوهرم را گروگان بگیرند، مدام فکر می‌کردم هر دوی مان را بکشند...
اطرافیان ریما و سیف فکر می‌کردند اوضاع برای این زوجی که تازه ازدواج کرده بودند روبه راه است، آنها در راه برگشت از ماه عسل به خانه شان در بغداد بودند که آدم ربایی رخ داد. 2 روز بعد آدم ربایان با ریما تماس گرفتند و برای آزادی سیف درخواست 100 هزار دلار کردند، مبلغی که نه تنها ریما بلکه خانواده سیف هم نمی‌توانستند بپردازند.
خانواده سیف 20 هزار دلار به آدم ربایان پیشنهاد کردند، هر چند که آنها پذیرفتند اما تاکنون سیف به خانواده اش تحویل داده نشده و ارتباط آدم ربایان با ریما و خانواده سیف قطع شده است. گروه‌های زیادی درگیر این آدم ربایی‌ها هستند که اکثرشان را گروه‌های تبهکار تشکیل می‌دهد، البته درباره دخالت بعضی از گروه‌های شبه نظامی که وابسته به گروه‌های سیاسی‌اند نیز گزارش‌هایی وجود دارد اما بیشتر مواقع نمی‌شود به دقت گفت چه کسانی مسبب این آدم ربایی‌ها هستند.
سیدریک تورلان که برای یکی از شبکه‌های هماهنگ‌کننده سازمان‌های دولتی و غیردولتی بین‌المللی در عراق کار می‌کند، درباره آدم ربایی‌ها در عراق می‌گوید که ارائه آماری واقعی درباره تعداد کسانی که در عراق به گروگان گرفته می‌شوند دشوار است، بسیاری از مردم از ترس جان عزیزانشان ترجیح می‌دهند خبر به گروگان گرفتن بستگانشان را به کسی ندهند. به گفته وی بیشتر این آدم ربایی‌ها به خاطر مسائل اقتصادی است، افرادی مثل پزشکان، وکلا و صاحبان فروشگاه‌های بزرگ بیشتر هدف آدم ربایی قرار می‌گیرند و در این موارد دریافت باج از خانواده‌ها خیلی سریع صورت می‌گیرد.
گروه‌های زیادی درگیر این آدم ربایی‌ها هستند که اکثرشان را گروه‌های تبهکار تشکیل می‌دهد، البته درباره دخالت بعضی از گروه‌های شبه‌نظامی که وابسته به گروه‌های سیاسی‌اند نیز گزارش‌هایی وجود دارد اما بیشتر مواقع نمی‌شود به دقت گفت چه کسانی مسبب این آدم ربایی‌ها هستند.
احساس ناامنی
در شرایط نابسامان فعلی عراق، هیچ سازمان خاصی وجود ندارد که بتواند درباره این آدم ربایی‌ها اطلاعاتی جمع‌آوری کند.زمانی که از وزارت کشور عراق در این باره سؤال شد،
هیچ کس نتوانست اطلاعاتی دراین باره ارائه دهد، بنابراین هیچ کس به وابستگان افراد ربوده شده که در جست‌وجوی عزیزانشانند، کمک نخواهد کرد. بسیاری از مردم عراق احساس امنیت نمی‌کنند، آنها به توانایی دولت در حفاظت از جان شهروندان در مقابل خشونت‌های بی‌پایانی که در این کشور وجود دارد، اعتماد زیادی ندارند.
