اگر مردم یک سرزمین می‌توانستند آهن را در کوره‌ها تولید کرده و ابزارهایی را با آن بسازند از مردم کشورهای همسایه موفق‌تر بودند. با فولاد می‌شود وسایل کشاورزی مانند خیش برای شخم زدن خاک ساخت و با تیشه‌های فولادی زمین را کند و سنگ‌های ساختمانی را تراش داد.
شکارچیانی که نوک تیرهایشان از فولاد بود، از شکارچیانی که تیرهای مسی داشتند بهتر شکار می‌کردند، چون فولاد تیزتر بود و بیشتر در پوست شکار فرو می‌رفت. امپراتوری‌های باستانی مانند مصر و رم، فولاد را یک کالای مهم می‌دانستند و نمی‌خواستند کسی از سرزمین‌های رقیب روش های استخراج آن را یاد بگیرد، یا بتواند ابزارهای فولادی زیادی تولید کند.
در دوران انقلاب صنعتی هم موضوع فناوری بخار همین اهمیت را پیدا کرد. کشتی‌های بزرگ، قطارها و کارخانه‌های مختلف با نیروی بخار کار می‌کردند.
در دنیای امروز ارزش فناوری رایانه، دانش زیست‌شناسی و انرژی هسته‌ای مانند فولاد در دنیای باستان و ماشین بخار در دوران استعمار است. یعنی کشورهای بزرگ تلاش می‌کنند به این توانایی‌ها دست پیدا کنند و از طرف دیگر نمی‌خواهند کشور دیگری در این زمینه رقیب آنها باشد، مخصوصاً اگر با آن کشور دشمن باشند.
ایران از سال‌ها پیش در زمینه دستیابی به فناوری هسته‌ای تحقیق می‌کند.مهم‌ترین کاربرد این فناوری در جهان امروز تولید انرژی مانند برق است و در سراسر جهان، مخصوصاً کشورهای پیشرفته، نیروگاه‌های بزرگ هسته‌ای به تولید برق مشغول هستند.
اورانیوم که مهم ترین ماده هسته‌ای است، در معدن‌های ایران پیدا می‌شود و با روش‌های خاص و بسیار پیچیده‌ای می‌توان آن را به سوخت نیروگاه هسته‌ای تبدیل کرد. در بیستم فروردین سال 85 اعلام شد که ایران با وجود فشار‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی توانسته است به فناوری صلح‌آمیز تولید سوخت هسته‌ای دست پیدا کند و به همین دلیل این روز را روز ملی انرژی هسته‌ای نامید‌ه‌اند.
آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای که یکی از بخش های سازمان ملل است، برفعالیت‌های هسته‌ای ایران نظارت می‌کند، ولی کشورهای غربی تلاش می‌کنند تا مانع دستیابی ایران به انرژی هسته‌ای شوند.
از سال 1381 موضوع فعالیت‌های هسته‌ای ایران مورد توجه کشور‌هایی مثل آمریکا قرار گرفته است و ادعا می‌کنند که ایران با استفاده از فناوری هسته‌ای می‌خواهد موشک‌های اتمی بسازد؛ موضوعی که آژانس انرژی هسته‌ای هم آن را تأیید نمی‌کند.
