کاروان‌هایی که از دروازه قزوین وارد طهران قدیم می‌شدند، خیالشان آسوده بود که می‌توانند شب را در کاروانسرای «مش‌صفرعلی» سر کنند؛ همان جایی که امروزه از آن به عنوان «دو راهی قپان» یاد می شود.

قپان

همشهری آنلاین- رابعه تیموری: کاروان‌سرای «مش‌صفرعلی صفری» در خیابان امین‌الملک کنونی قرار داشت. او در مهمان‌نوازی کم نمی‌گذاشت، ولی گاهی در این کاروان‌ها افراد قمارباز و زورگیری وجود داشتند که نیمه‌شب دور هم جمع می‌شدند تا بختشان را امتحان کنند یا از خرج و مخارج سفر خاطر جمع شوند یا هست و نیست‌شان را ببازند. این افراد اگر روی دور باخت بودند نیمه‌شب با عربده‌کشی و حریف‌طلبی حیاط کاروانسرا را روی سرشان می‌گذاشتند و امان سایر کاروانیان را می‌بریدند. یکی از مزایای واردشدن از دروازه قزوین «‌قپان» کردن آسان و بی‌دردسر بار کاروان‌ها بود. چند کیلومتر آنسوتر از کاروانسرای مش صفرعلی و در محلی که اکنون دوراهی قپان نامیده می‌شود، باسکول چند تنی وجود داشت که بار پنبه، بنشن، گندم و جو کاروان‌ها را اندازه‌گیری یا به قولی «‌قپان» می‌کرد.این باسکول دیجیتالی نبود، ولی حاج رضا مو را از ماست می‌کشید و اگر در اندازه‌گیری بار عیب و ایرادی وجود داشت از نگاه او دور نمی‌ماند. شاگردان حاج رضا هم دفتر و دستکی داشتند که نوع و مقدار بار کاروان‌ها را ثبت و ضبط می‌کردند. سیاهه‌ای که آنها به کاروان‌داران می‌دادند نزد همه اعتبار داشت. «علی‌محمد حیدری» از شهروندان و کاسبان قدیمی محله امامزاده حسن(ع) است. او از قول پدرش نقل می‌کند: «بعضی از تجار و کاروان‌داران شاگردان حاج رضا را تطمیع می‌کردند تا وزن بار آنها را بیشتر بنویسد، ولی حاج رضا از آنها زهر چشم گرفته بود و از ترس غضب او دست از پا خطا نمی‌کردند.»

سال‌هاست از قپان حاج رضا خبری نیست و به جای کاروان‌های پرهیاهو و ردیف اسب و شتر و درشکه‌های پر بزک ودوزک، فقط موتورسیکلت‌ها و خودروهای پرسروصدا از دوراهی قپان می‌گذرند. فروشگاه‌های کیف و کفش بازار امامزاده حسن(ع) هم جای کاروانسرای مش صفرعلی را پر کرده و از هیاهو و بروبیای این کاروانسرای قدیمی فقط خاطره‌ای دور باقی مانده است. 

کد خبر 473867

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha