کشتی‌ها امروزه بیشترین نقش را در اقتصاد بین‌المللی و صادرات و واردات ایفا می‌کنند. هم‌اکنون هزاران کشتی در آب‌های بین‌المللی تردد می‌کنند که برای ادامه فعالیت خود نیاز به سرویس‌دهی و تعمیرات به موقع و مناسب دارند. هر کشتی باید هر ۵ سال یک بار تعمیر شود، از طرفی تعمیرات یک کشتی باید در کوتاه‌ترین مدت با کیفیت بالا و قیمت پایین انجام شود و در حین تعمیر از مسیر بازرگانی خود نیز خارج نشود. بسیاری از کشورها از طریق ایجاد کارخانه‌های تعمیر و تجهیز کشتی در محل عبور و مرور کشتی‌ها در حال کسب درآمدهای کلان هستند، اما این مهم در چابهار جدی گرفته نشده است.
- پوسیدگی کشتی‌ها
مدیرعامل یکی از شرکت‌های فعال در زمینه موتور شناورهای دریایی و ناخدای کشتی، در گفت‌وگو با همشهری می‌گوید: کشتی‌ها یا به صورت صیادی هستند یا تجاری که نوع تجاری آن ۴۰۰ تا ۶۰۰ تن بار را جابه‌جا می‌کند. به عبارتی کالا از طریق آن‌ها به کشورهای دبی، پاکستان، سومالی، و شهرهای بندرعباس و خرمشهر صادر می‌شود.
«خدابخش رسانی» می‌افزاید: در زمینه تعمیر شناورها همین بس که لنج‌ها و کشتی‌های بزرگ بلافاصله پس از پایان عملیات ساخت در معرض پوسیدگی قرار می‌گیرند. شاید در حقیقت این پوسیدگی و پروسه آسیب، قبل از تکمیل شناور هم شروع شده باشد. ناگفته نماند که وقتی لنج یا کشتی معیوب و از چرخه فعالیت خارج می‌شود، باید به استان یا کشور دیگری انتقال یابد تا تعمیر شود؛ زیرا کارگاه تعمیر کشتی در چابهار وجود ندارد. وی می‌گوید: اگر موتور لنج یا کشتی سالم باشد که ناخدا شخصاً می‌تواند به انتقال وسیله اقدام کند، اما اگر معیوب باشد، توسط یدک‌کش جابه‌جا می‌شود.
رسانی می‌افزاید: آن‌ها بر اساس ظرفیت و تناژ به بندر لنگه، بندرعباس و دبی انتقال پیدا می‌کنند؛ گاهی لنج یا کشتی برای تعمیر به مدت ۲ تا ۳ روز در راه خواهد بود، علاوه بر این به مدت چند روز هم در مقصد می‌ماند تا تعمیر شود. با این شرایط، وقتی یک کشتی معیوب می‌شود ناخدا چندین روز از برنامه کاری عقب می‌ماند و متحمل ضرر می‌شود. وی با اشاره به این‌که هزینه تعمیر هر لنج ۱۲ تا ۲۰ میلیون تومان است و هزینه جابه‌جایی هم به علت نبود کارگاه تعمیر در خود منطقه هم بر هزینه‌های فوق می‌افزاید، می‌گوید: لازم است تعمیرات یک کشتی در کوتاه‌ترین مدت و با کیفیت بالا و قیمت پایین انجام شود و از مسیر بازرگانی خود نیز خارج نشود.
- مشکلات نبود کارگاه تعمیر کشتی
یکی دیگر از لنج‌داران چابهاری هم می‌گوید: کشتی‌های دارای سن زیر ۱۵ سال هر ۵ سال یک بار و کشتی‌های بالای ۱۵ سال بعد از هر دوره فعالیت ۲/۵ ساله، از چرخه فعالیت حمل‌ونقل خارج می‌شوند تا تعمیر اساسی شوند؛ از این رو نبود کارگاه تعمیر کشتی در منطقه مشکلات بسیاری را برای ما ایجاد می‌کند و مجبور هستیم کشتی را برای تعمیر به دبی و امارات اعزام کنیم.
«نظر رحمت‌زهی» می‌افزاید: با وجود بندری بودن منطقه و رونق صید و صیادی و حمل بار توسط کشتی لازم است مرکز تعمیر راه‌اندازی و آموزش‌های لازم ارائه شود. وی ادامه می‌دهد: از مزایای انجام تعمیر کشتی در داخل تکیه بر توان داخلی است؛ برخی تعمیرات با قیمت کمتری نسبت به خارج از کشور و در داخل انجام می‌شود؛ برای مثال نصب توربوشارژر با یک‌سوم قیمت دبی، توسط تعمیرکاران داخلی انجام می‌شود. مهم‌تر از همه این‌که این کار توسط تعداد بسیار زیادی از نیروهای ایرانی صورت می‌گیرد. در حقیقت این صنعت اشتغال‌زاست که می‌طلبد ایجاد امکانات آموزشی و احداث کارگاه‌های تعمیر مورد توجه قرار گیرد.
- خبری خوب
مدیر آموزش و پرورش چابهار در گفت‌وگو با همشهری از احداث هنرستان شبانه‌روزی در چابهار خبر می‌دهد و می‌گوید: این هنرستان که کلنگ آن بر زمین زده شده است به همت خیران مدرسه‌ساز ساخته می‌شود. «همایون امیری» با اشاره به این‌که برخی لنج‌داران کار تعمیر شناورهای دریایی خود را به تعمیرکاران پاکستانی می‌سپارند یا کشتی را به دبی یا بندرعباس انتقال می‌دهند، می‌افزاید: این هنرستان با توجه به نیازهای موجود چابهار در زمینه راه‌آهن، شیلات و صنایع دریایی شامل تعمیر شناورهای دریایی احداث می‌شود تا از این طریق بتوانیم بخشی از مشکلاتی را که با آموزش نیروهای توانمند حل می‌شود، رفع کنیم.
وی ادامه می‌دهد: در این هنرستان رشته‌هایی مربوط به آبزیان، شیلات، صنعت کشتی‌سازی و تعمیر کشتی و صنایع وابسته به دانش‌آموزان آموزش داده می‌شود. وی می‌گوید: دانش‌آموزان با کسب مهارت‌های لازم می‌توانند به رفع نیازهای منطقه بپردازند و از آموزش‌های نظری فاصله بگیرند.
- سواد مهارتی
مدیر آموزش و پرورش چابهار می‌گوید: در عصر حاضر سواد مهارتی یک ضرورت است و نبود آن سبب وابستگی به دیگران و بیکاری در منطقه می‌شود؛ در صورتی که اگر افراد مهارت لازم برای تعمیر شناورهای دریایی را داشته باشند با وجود ظرفیت‌های بندری موجود در منطقه بیکار نمی‌مانند. «همایون امیری» با اشاره به این‌که با شناسایی نیازهای هر منطقه و برنامه‌ریزی برای آن بسیاری از مشکلات حل می‌شود، می‌گوید: اغلب شغل‌های پیشنهادی به افراد با مهارت‌های آن‌ها تناسبی ندارد و بخش جالب توجهی از نیروهای انسانی کشور مهارت‌های لازم برای ورود به بازار کار را ندارند؛ به همین دلیل اگر به شغلی نیز وارد شوند، بهره‌وری مورد انتظار را ندارند.
وی می‌گوید: باید فرصت‌های مهارتی و آموزشی را در اختیار جوانان قرار دهیم و تا زمانی که این اتفاق نیفتد در این بخش پیشرفت نخواهیم کرد. همچنین نقش خانواده‌ها در هدایت، حمایت و راهنمایی فرزندان حائز اهمیت است. وی با اشاره به شبانه‌روزی بودن هنرستان و امکان اسکان دانش‌آموزان می‌گوید: علم و دانش در کنار مهارت‌های زندگی تعلیم داده می‌شود؛ همچنین توانمندی دانش‌آموزان به عنوان آینده‌سازان کشور ارتقا می‌یابد. در این میان آنچه بیش از همه حائز اهمیت است نحوه آموزش مهارت‌ها، شناسایی نیازمندی‌های لازم، توجه به فضا و محیط پیرامون دانش‌آموزان و نوع بیان مهارت‌آموز است که بر افزایش یا کاهش علاقه دانش‌آموزان به مهارت‌ورزی و گیرایی آن تاثیر می‌گذارد.
نظر شما