- در ابتدای کار چه مواردی باعث دلگرم‌تر شدن شما به حوزه سینما شد؟
موفقیت در جشنواره‌ها و کسب مقام‌ها باعث شد راهی هموار برایم در این راه باز شود. البته با تلاش خود سعی در هموار کردن این راه کردم. اولین فیلمم با حضور در جشنواره‌ها و فستیوال‌های مختلف در سطح بین‌المللی و ملی درخشید. فیلم کوتاه «من» در جشنواره چین جایزه دوم را گرفت. فیلم «آسودگی» نامزد بهترین فیلم و بازیگران در جشنواره سنفورد در ایالت فلوریدای آمریکا شد. بعد از آن هم در جشنواره‌های داخلی نامزد شدم و آخرین جایزه‌ای که گرفتم در جشنواره نگاه بود که در البرز برگزار شد. فیلم کوتاه «پیشگو» جایزه‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین تدوین را گرفت. همه اینها در ابتدای کار مرا مصمم و دلگرم‌تر کرد. در اصل همیشه شروعی عالی محرکی پرقدرت برای ادامه مسیر است.
- چه شد که سینما را برگزیدید؟
خواهرم در رشته سینما درس می‌خواند و پدرم از علاقه‌مندان همیشگی فیلم بود. از بچگی با فیلم دیدن عجین شدم و ناخواسته در جریان فیلم و سینما قرار گرفتم و علاقه‌مند به رشته سینما شدم.
- نقطه عطف و محرک شما چه بود؟
علاقه‌ای که در من وجود داشت با دیدن فیلم پدرخوانده که خواهرم به من داد، پررنگ‌تر شد و سعی کردم انتخابی موفق داشته باشم. سینما خواندم و بعد هم عضو انجمن سینمای جوان شدم و با دوستان بسیاری که همه علاقه‌مند به حوزه سینما بودند، آشنا شدم و علاقه‌مندی‌های من روزبه‌روز بیشتر و بیشتر شد. از تئاتر و بازیگری شروع کردم و به سینما کشیده شدم.
- چطور شد که به فیلمسازی روی آوردید؟
انتخاب رشته سینما برای دانشگاه و انتخابش به عنوان یک حرفه به خودی خود برای یک فرد، یکی از چالش‌برانگیزترین انتخاب‌هاست، چراکه در مقایسه با شغل‌های دیگر، بازار کار کمتری دارد و به همین دلیل شاهد ورودی‌های زیاد در دانشگاه و خروجی‌های کم این رشته هستیم. کسانی که می‌خواهند این رشته را به عنوان یک حرفه انتخاب کنند باید به چالش‌ها و سختی‌های آن هم توجه کنند، به‌خصوص که سینمای حرفه‌ای با صنعت و بازار سرمایه طرف است و اگر این انتخاب‌ها بدون پشتوانه مالی و هوشی باشد، بی‌شک به شمار فارغ‌التحصیلان بیکار این رشته افزوده خواهد شد.
- علاقه‌مندان به این حرفه چگونه به علاقه‌مندی‌شان برسند؟
بسیاری پاسخشان به این سوال، داشتن پول و پارتی است که البته به نظر من این جمله یک جمله مصطلح شده است و همین دلیلی بر فقدان سواد به‌خصوص سواد آکادمیک در افراد می‌شود. هرکس بزرگ‌ترین لطف و پسندیده‌ترین کاری که می‌تواند انجام دهد این است که در کنار آگاهی از علاقه و شناخت سختی‌های مسیر، باید در محیط‌های آکادمیک مثل آموزشگاه‌های معتبر سینمایی خود را محک بزند و به کسب دانش در این حوزه بپردازد. همچنین باید با پرورش استعدادهای خود، توان نشان دادن یا مطرح کردن هنر و حرفه خود را داشته باشد، همیشه اخبار را دنبال کند، در فراخوان‌های مختلف شرکت کند و در جریان اطلاعات روز قرار بگیرد.
- توصیه‌ای به علاقه‌مندان این حوزه دارید؟
توصیه من به علاقه‌مندان حوزه سینما این است که حتما عضو انجمن سینمای جوان باشند تا بتوانند در جریان مسائل مرتبط با این حوزه قرار بگیرند و از آموزش‌ها و تجمع افراد با هدف مشترک ارتباطات تازه بیافرینند و ساختار را شکل دهند و از دل همین ساختارها شاهد اتفاق‌های مهم سینمایی باشند. نکته قابل توجه این است که بودن و تجربه کردن در این فضا را در برنامه‌های خود داشته باشند تا با فوت و فن‌های کار بیشتر آشنا شوند.
- کسب درآمد در رشته شما قابل توجه است؟
در رابطه با این‌که کسب درآمد در رشته ما به چه صورت است به خاطر دارم که عباس گنجوی، تدوینگر سینما، در یک ورک‌شاپی گفت که اگر شما به عنوان یک کارگردان یا تدوینگر یا بازیگر به صورت حرفه‌ای عمل کنید، طبیعتا پول خودش به سمت شما می‌آید. این یک نکته طلایی است که خط بطلان بر نظر خیلی از افراد می‌کشد و نکته همینجاست که اگر وارد این کار بشویم و علاقه‌مند و عاشق و شیفته نباشیم و تنها به درآمدزایی و پول بیندیشیم، باید از ابتدای کار وجه کار را برای خودمان روشن و شفاف کنیم که در وجه آرتیستی یا وجه صنعتی در کدام یک قصد فعالیت داریم.
اگر قرار است در وجه آرتیستیک فعال باشیم، باید تحمل بی‌پولی و سختی‌ها و چالش‌ها را داشته باشیم و در عوض حرفه‌ای عمل کنیم تا پول به سوی ما بیاید. چون من اولین فیلم را خوب ساخته بودم، توانستم برای فیلم بعدی هم تهیه‌کننده بیابم، در نتیجه خود این سازوکار می‌تواند یک چرخه مفید برای درآمدزایی باشد، اگر حرفه‌ای عمل کنید.
- هدف شما از انتخاب رشته سینما چه بود؟
وقتی شما عاشق باشید، اول عشق و علاقه در امور پیرامون جریان خواهد داشت و بعد کم‌کم خودش دلایل را به همراه خواهد داشت. نکته قابل توجه در بسیاری از جوان‌ها این است که هنوز تکلیف مشخصی ندارند. من ابتدا تکلیفم را روشن و تصویر ذهنی‌ام را مشخص کردم و در همان مسیر گام برداشتم. کاری که ۱۰ سال است مرا روزبه‌روز علاقه‌مندتر از پیش می‌کند. من بعد از ساخت ۱۰ فیلم کوتاه و یک سریال اینترنتی و کسب تجربه در زمینه‌های مشاوره برنامه‌ریزی و دستیاری، به این نتیجه رسیدم که درمسیربودن و لذت بردن به مراتب بهتر است از رسیدن. اگر بتوانیم میل رسیدن را کم کنیم و از لحظه‌لحظه بودن لذت ببریم، اطمینان دارم که به هدف رسیده‌ایم.
- کارنامه درخشان هنرمند البرزی
از جمله فعالیت‌های هنری «حسین فلاح‌آبادی» ساخت چند اثر کوتاه حرفه‌ای به عنوان نویسنده و کارگردان به نام‌های «من یک اسب هستم»، «آسودگی»، «پیشگو» و «جایی در میان گاوها»، حضور در جشنواره‌های داخلی و خارجی متعدد از جمله رندوم لهستان، پاندای طلایی آمریکای شمالی، هانگژو چین، سنفورد آمریکا، فستیوال هنر دانشجویی فلوریدای آمریکا، فستیوال بین‌المللی فیلمسازان جوان نیویورک، فستیوال فیلم دهلی هند، جشن تصویر سال خانه هنرمندان ایران، جشنواره فیلم سایه (سوره) ، جشنواره بین‌المللی پروین اعتصامی، جشنواره ملی اردیبهشت هرمزگان، جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان، جشنواره منطقه‌ای فیلم رهایی، جشنواره منطقه‌ای کرمانشاه، جشنواره دانشجویی سایه و جشنواره نگاه همکاری با موسسه تصویر شهر به شمار می‌رود.
همچنین ساخت ۳ فیلم کوتاه ۱۰۰ ثانیه‌ای به نام‌های «ریموت»، «خانه مادری» و «لی‌لی»، ساخت سریال اینترنتی پاتوق ۹۶، عضو رسمی دومین دوره دارالفنون جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به همراه گواهی شرکت به دبیری رضا میرکریمی، عضو ایسفا (انجمن فیلم کوتاه ایران- کانون کارگردانان خانه سینما، مدرس سینما در هنرهای زیبا، انجمن سینمای جوانان و آموزشگاه‌های سینمایی از فعالیت‌های او در حوزه مرتبط با رشته تحصیلی‌اش کارنامه درخشان این جوان البرزی است.
نظر شما