به گزارش فایننشال تایمز در مقاله‌ای که پژوهشگران گوگل برای مدتی روی وب‌سایت ناسا پست کردند و بعد آن را برداشتند، ادعا شده است که پردازنده کوانتومی که آنان ساختند توانسته‌است محاسبه‌ای را در طول سه دقیقه و ۲۰ ثانیه انجام دهد که انجام آن برای پیشرفته‌ترین کامپیوتر کلاسیک به نام «سامیت» (Summit) تقریبا ۱۰۰۰۰ سال طول می‌کشد.
این پژوهشگران می‌گویند این دستاورد به معنای رسیدن به «برتری کوانتومی» (quantum supremacy) است یعنی موفقیت در ساختن کامپیوترهای کوانتومی با توانایی انجام محاسباتی ناممکن برای کامپیوترهای معمول.
این پژوهشگران می‌نویسند: «این افزایش فوق‌العاده سرعت پردازش اطلاعات نسبت به همه الگوریتم‌های کلاسیک شناخته‌شده به معنای تحقق تجربی برتری کوانتومی در یک وظیفه محاسباتی است و از ظهور پارادایم جدید در محاسبات کامپیوتری خبر می‌دهد که مدت‌ها انتظار آن می‌رفت.»
به گفته این پژوهشگران این تجربه بیانگر نخستین محاسبه کامپیوتری است که فقط یک پردازنده کوانتومی می‌تواند آن را انجام دهد.
البته سیستم مورد آزمایش پژوهشگران گوگل فقط می‌تواند یک محاسبه منفرد بسیار فنی را انجام دهد و برای استفاده از ماشین‌های کوانتومی برای حل مسائل عملی هنوز باید سال‌ها در انتظار ماند.
اما پژوهشگران گوگل این دستاورد را نقطه عطفی در مسیر دستیابی به کامپیوترهای کوانتومی تمام‌عیار می‌دانند. این پژوهشگران همچنین پیش‌بینی می‌کنند که قدرت ماشین‌های کوانتومی با سرعت نمایی دوگانه (double exponential) افزایش یابد، در حالیکه در کامپیوترهای کلاسیک میزان پیچیدگی تراشه‌های بر اساس قانون مور به صورت نمایی افزایش می‌یابد.
شرکت‌های دیگری از آی‌بی‌ام گرفته تا استارت‌آپ‌هایی مانند شرکت «ریگتی کامپیوتینگ« نیز نمونه‌های اولیه کامپیوترهای کوانتومی را ساخته‌اند، اما این نمونه‌ها تا به حال فقط توانایی انجام همان کارهایی را که کامپیوترهای کلاسیک انجام می‌دهند، اما با سرعت بیشتر داشته‌اند.
کامپیوترهای کوانتومی اگر در مقیاس‌های تجاری ساخته شوند، می‌توانند توانایی‌های در فراسوی حدود فیزیک کلاسیک را به دست آورند و قدرت محاسباتی را به طور فوق‌العاده‌ای افزایش دهند.
برخلاف کامپیوترهای کلاسیک که اساس‌شان اجزایی دوتایی یا «بیت‌ها» است که بیانگر صفرها و یک‌ها است، بیت‌های کوانتومی یا «کیوبیت‌ها» می‌توانند همزمان بیانگر صفر و یک باشد. با به رشته کشیدن این کیوبیت‌ها شمار حالاتی که آنها بیان می‌کنند، به طور تصاعدی افزایش پیدا می‌کنند و می‌توان میلیون‌ها حالت ممکن را در آن واحد محاسبه کرد.
البته برخی از پژوهشگران هم هشدار می‌دهند که نباید درباره رسیدن به «برتری کوانتومی» اغراق کرد و می‌گویند رسیدن به این شاخص به معنای آن نیست که ماشین‌های کوانتومی به سرعت جایگزین کامپیوترهای سنتی خواهند شد و انقلابی در عرصه کامپیوتر ایجاد خواهند کرد.
نظر شما