دوره سوم

همه یک چیز گفتند و یک چیز خواستند و همان هم شد. همه خواستند شاه برود و حکومت اسلامی بیاید و همین هم شد. برهه اول پس از انقلاب، برهه دفاع از انقلاب بود. ضد انقلاب از یک سو و بعد دشمن خارجی از سوی دیگر به انقلاب هجوم آوردند و در آخر هم که به اتحاد رسمی رسیدند تا به هر قیمت هست ریشه انقلاب را بزنند. اما نتوانستند، چون همه مردم با دادن جان و مالشان و گذشتن از رفاه و آسایشی که حقشان بود از انقلاب دفاع کردند. باز هم همه یک حرف گفتند و آن دفاع از انقلاب و کشور و نظام اسلامی بود.
دومین دوره هم دوره تثبیت انقلاب بود. جنگ را به پایان رسانده بودیم، نظام را و تمامیت ارضی کشورمان را حفظ کرده بودیم، اما مقدار زیادی از امکان‌ها و زیرساخت‌ها یا از بین رفته بود یا به قدر کافی و مطابق با گذشت زمان رشد نکرده بود و گسترش نیافته بود.در این دوره کارهای بزرگی در تثبیت انقلاب شد.
الان دوره سوم انقلاب آغاز شده است. در این دوره به گمان من باید اثبات کنیم که می‌توان جامعه را با همین ملاک‌های زمان دفاع مقدس اداره کرد. به بیان دیگر باید نشان بدهیم که دین در اداره جامعه کارآمد است. باید نشان بدهیم که با همان محبت، صفا، صمیمیت، تدبیر، عقل، درایت و ایثار که در جنگ راهگشا بود و مبنای رفتاری ما بود، می‌توان جامعه را اداره کرد، مشکلات را حل کرد، و برای نسل‌های بعد نیز پیش‌بینی‌های لازم برای یک زندگی با عزت و آسایش و امنیت را انجام داد.