سفر اخیر بوش، رئیس‌جمهوری آمریکا به فلسطین اشغالی و اظهار نظر وی در کنار اولمرت رئیس رژیم صهیونیستی، مبنی بر اینکه «ایران تهدید بوده است، تهدید هست و تهدید خواهد بود» شرایطی را فراهم آورده که جمهوری اسلامی ایران، احساس کند که هدف دولت آمریکا از نشست و مذاکره با ایران، فقط استفاده از ظرفیت و نفوذ جمهوری اسلامی برای حل مشکلات و مسائل خود در صحنه عراق است و بنا ندارد این گفت‌وگوها را تبدیل به مذاکرات دو جانبه برای حل ریشه‌ای مشکلات عراق و مسائل دو کشور کند.
وزیر خارجه عراق دستور کار این مذاکرات را به این شرح اعلام کرده است: کنترل شبه‌نظامیان، همکاری در مبارزه با شبکه‌های تروریستی، جلوگیری از قاچاق اسلحه، پول و افراد از مرزهای عراق، نظارت بر مرزهای ۲ کشور و بررسی برخی موضوعات دیگر که با ثبات عراق در ارتباط است.
با مروری بر دستور کار جلسه دور چهارم مذاکرات ایران و آمریکا به‌نظر می‌رسد که دولت آمریکا تمایلی ندارد تا مسئله اخراج منافقین از عراق، اجازه ندادن به گروه مسلح پژاک برای استفاده از خاک عراق علیه ایران، آزادی همه اتباع ایرانی به ویژه دیپلمات‌های در بند در زندان‌های آمریکایی در عراق و نیز امنیت زائران و اتباع ایرانی در کشور عراق و همچنین چگونگی پرداخت غرامت‌های جنگ تحمیلی از سوی دولت عراق به ایران را در این گفت‌وگوها مورد بحث و بررسی قرار دهد.
بنابراین به به‌خوبی آشکار است که در چنین وضعیت و شرایطی که از یک سو رئیس‌جمهوری آمریکا، ایران را خطر و تهدید اصلی خاورمیانه تلقی و معرفی می‌کند و از سوی دیگر به‌دنبال استفاده از حداکثر توان و نفوذ ایران برای حل مشکلات خود در فضای خاورمیانه است، شرایط مناسبی برای پیشرفت مذاکرات در وضعیت کنونی بین ۲ کشور به وجود نمی‌آید.
با توجه به نکات فوق به‌نظر می‌رسد که شیوه مناسب برای خروج از چنین حالتی آن است که دولت آمریکا به صورت واقعی در سیاست‌های جاری خود در برابر جمهوری اسلامی ایران تجدید نظر کرده و راه را برای توسعه ثبات و امنیت در خاورمیانه و به ویژه در صحنه عراق فراهم آورد.
آنچه مشخص است حاصل 4 سال حضور گسترده نظامی آمریکا در عراق تا کنون برای این کشور جز ناامنی و بی‌ثباتی، قتل و کشتار حدود 200 هزار نفر از غیرنظامیان عراقی و آوارگی بیش از 4 میلیون نفر از مردم عراق و یتیم شدن حدود 900 هزار کودک عراقی و بیکاری بالای 40 درصدی را به ارمغان نیاورده است و طبیعتاً کمک ایران برای حل مشکلات دهشتناک مردم عراق که پس از اشغال این کشور به وجود آمده نیز نمی‌تواند دولتمردان آمریکا را از باتلاق خودساخته نجات دهد.
