به گزارش همشهري آنلاين به نقل از گاردين، گلدبلات كه زاده آفريقاي جنوبي بود، جنبه‌هاي اخلاقي و انساني را به حرفه خود افزود و جدايي نژادي مردم سرزمين مادري‌اش را براي هميشه در حافظه تاريخ ثبت كرد. او با عكاسي از صحنه‌هاي ساده چون بازي كودكان يا كارگران خسته خوابيده در اتوبوس در بازگشت به خانه نامتوازن بودن قدرت را در قلب جامعه آفريقاي جنوبي براي همگان در گوشه و كنار دنيا آشكار كرد.
گلدبلات يك‌بار درباره حرفه عكاسي خود چنين گفته بود: «در آن سال‌ها تمركز اصلي من روي ارزش‌ها بود؛ آنچه در آفريقاي جنوبي براي ما ارزش است، چگونه به آن ارزش‌ها دست مي‌يابيم و چطور آن ارزش‌ها را بيان مي‌كنيم. من به عنوان يك شهروند و يك عكاس بسيار به رويدادهايي علاقه داشتم كه در كشورم رخ مي‌داد و نمي‌خواستم صرفا از چيزهايي عكاسي كنم كه اتفاق مي‌افتد. علاقه‌مند به ثبت شرايطي بودم كه رويدادها را مهم مي‌كرد.»
اين عكاس پيشكسوت كه به وجدان آفريقاي جنوبي شهره بود، در رندفونتين در 40 كيلومتري غرب ژوهانسبورگ به دنيا آمد و در 18 سالگي دوربين به دست گرفت؛ همان سالي كه نظام آپارتايد در كشورش حاكم شد. گلدبلات تقريبا در تمام 60 سال فعاليت حرفه‌اي از عكاسي سياه و سفيد دوري نگزيد و شايد مهم‌ترين تصويري كه ثبت كرد، چهره خندان پسركي سفيدپوست پشت سر پرستار سياهپوست كنار حصار فلزي است.
او سال گذشته ميلادي درباره روابط عجيب ميان مالكان سفيدپوست و خدمتكاران سياهپوست گفته بود: «خيلي از آنها عميقا نژادپرست بودند و ترسي عجيب از سياهان داشتند. در عين حال، چنان صميمي، مهربان و سخاوتمندانه با كارگران سياهپوست مزرعه‌هاي خودشان برخورد مي‌كردند كه من در عمرم مشابه آن را نديده بودم.»
نظر شما