به گزارش خبرگزاری خانه ملت، در روزهایی که یاد آور آغاز جنگ تحمیلی است و به نام هفته دفاع مقدس نامگذاری شده پای صحبت های سیاست مداری می نشینیم که حالا سالهاست ایستادن را فراموش کرده و یادگاری آن روزها هنوز روی تنش جا خوش کرده است.
غلامعلی جعفرزاده نماینده ایثارگر مجلس که شرایط جسمی اش هیچ محدودیتی برای فعالیت های سیاسی اش ایجاد نکرده است معتقد است که سیاست ورزی زبان می خواهد و خیلی به پا احتیاجی ندارد.
می گوید: عضو هیچ حزب و گروهی نیست و برای خوشایند هیچ جناحی کاری نمیکند چون معتقد است یک سیاست مدار خوب سیاست مداریست که اصولگرای اصلاح طلب با مشی اعتدالی باشد.
بخش‌هايي از این گفت و گو را در ادامه بخوانید:
*(شما بارها در مصاحبه های خود کسی را که دو دوره رئیس جمهور بوده متهم اصلی اتفاقات 88 معرفی کردید این نظرات مبنای حقوقی دارد یا نظر شخصی شما است؟)می توانم این قضیه را حقوقی اثبات کنم، البته نظر شخصی است مبتنی بر شواهد حقوقی که معتقدم می توانم آن را اثبات کنم و هرجا هم تا کنون لازم بوده آن را عنوان کردم البته ایشان بالاخره یک مصونیت خاصی دارد که کسی پذیرای آن نشده تا الان.
*( شما به حجم بالای تخلفات در دولت دهم و نهم همیشه معترض بودید و حتی بارها از آقای روحانی خواستید این مفاسد را اعلام کند شما به عنوان نماینده مردم که مهم ترین وظایفتان نظارت است چرا خودتان این کار را نکردید؟ )به کررات در کمیسیون اصل 90 پیگیری کردم و مستندات آن وجود دارد اما همان طور که عرض کردم اراده ای برای پیگیری آن وجود نداشت و تا این لحظه نیز وجود ندارد؛ البته دنبال این نیستیم که حتما با یک مورد خاص برخورد شود من معتقدم اگر نظام و حاکمیت قاطعیت نشان می داد ما شاهد تکرار این مفسده ها نبودیم ، من به دنبال برخورد با یک شخص نیستم به دنبال ریشه کن کردن این موضوع هستم.
*- عکس سلفی شما و آقای تاجگردون در روزی که حادثه تروریستی مجلس اتفاق افتاد حاشیه ساز شد جریان آن چه بود و آیا دلیل خاصی داشت؟)باید بگویم الان هم اگر خدایی نکرده چنین اتفاقی بیافتد دوباره عکس سلفی می گیرم و منتشر می کنم.من خاطرم هست وقتی این اتفاق افتاد من داخل صحن بودم خیلی از اتفاقات بیرون مطلع نبودم اما دائما پیام می آمد و ابراز نگرانی می کردند از احوال ما و دیگر نمایندگان و این بود که ما این پست را منتشر کردیم، آقای تاجگردون پیش من آمد و چون من مودم اینترنت همراه داشتم به اینترنت من متصل شد و گفت: یک فشار بیرونی هست که ما هرچه می گوییم حالمان خوب است کسی باور نمی کند و وقتی می گوییم جلسه روال عادی را طی می کند کسی نمی پذیرد و تصور این است که رادیو جلسات را از آرشیو پخش می کند پس ما بیاییم یک عکس را منتشر کنیم و ما نیز بلافاصله عکس گرفتیم و منتشر کردیم و لذا میگویم اگر باز همچنین اتفاقی بیافتد ما عکس می گیریم و می فرستیم گرچه می دانیم که دیگر چنین اتفاق تلخی ان شاءالله نخواهد افتاد.
*(بحث تحقیق و تفحص در بنیاد شهید به کجا رسید؟)آنچه که طبق قانون می توانستیم انجام دهیم انجام دادیم، فرآیند قانونی آن طوری بود که باید یک کمیسیون رأی می داد که به هر دلیل تعدادی از دوستان ما رأی ندادند و یا به نوعی آن را مشمول زمان کردند اما من مطلع هستم که یک نسخه از گزارش تقدیم هیأت رئیسه وقت شد و یک نسخه نیز تقدیم دستگاه قضایی شد؛ ما بیشتر از قانون نمی توانستیم عمل کنیم و آن میزان که قانون اجازه می داد عمل کردیم.
*اینکه هی ممانعت شد و در کمیته خاص خود رأی نیاورد طبیعتا بر اثر لابی گری ها و فشارهای بیرونی بود البته اینکه همه را هم به گردن عوامل بیرونی بیاندازیم درست نیست و بالاخره اشتباهاتی همه ما مرتکب شدیم؛ آن ها بازی راه انداختن که این را تبدیل به یک مسئله سیاسی کنیم و برخی دوستان ما هم در این بازی افتادن و نوعی تلقی شد که این مسئله سیاسی است در حالی که واقعا این مسئله این گونه نبود و گزارشی کارشناسی تهیه شد.
نظر شما