خواهر و برادرهايي كه در كودكي به‌طور غيرعادي باهم درگير هستند، آمادگي بيشتري دارند كه در بزرگسالي بيشتر از هم دور شوند و مستعد قهر و كشمكش بيشتري در آينده هستند. براي كمك به حل اين مسئله اين راه‌ها را امتحان كنيد:
- ريشه‌يابي كنيد
اغلب، ريشه ناسازگاري خواهر و برادرها در مقايسه، تمسخر و تبعيضي است كه پدر و مادرها بين آنها مي‌گذارند. گاهي مواردي را مي‌بينيم كه بچه‌ها در جلب محبت پدر و مادر احساس اطمينان نداشته‌اند و به خواهر يا برادرشان به چشم رقيبي نگاه كرده‌اند كه بايد سركوب شود، بدي‌هايش به گوش والدين برسد و... تا فرصتي براي مورد توجه بودن خودشان فراهم شود.
در خانه‌هايي كه كشاكش دائمي والدين با هم يا با غريبه‌ها براي كودك عادي شود؛ درگيري با خواهر و برادر هم موضوع عادي به‌حساب مي‌آيد.
اگر پدر و مادرها در داوري بين بچه‌ها، دفاع از يكي و توبيخ ديگري منطقي نباشند بدترين نوع تعامل بين خواهر و برادرها جان مي‌گيرد. مثلا وقتي بچه‌ها با هم دعوا مي‌كنند، به‌طور معمول مادر فقط خطاب به يكي از بچه‌ها داد مي‌زند كه «داري مي‌كشيش»، «زورگو» و... در اين لحظات فردي كه ضعيف‌تر است كاملا باور مي‌كند كه نزديك بوده بميرد و خواهر يا برادر خوبي ندارد.
- چاره چيست؟
براي كمك به رفع ناسازگاري فرزندتان، صبر و گذشت را در خودتان بيشتر تقويت كنيد. مطمئن باشيد شما تنها پدر يا مادري نيستيد كه فرزندان ناسازگار داريد. اين فكر، آرامش‌تان را بيشتر مي‌كند تا بهتر به بچه‌هايتان روش حل مسئله‌ها را نشان دهيد و اين مهارت‌ها را هم به‌كار بگيريد:
اگر بتوانيد از دخالت در دعواها و كشمكش‌هاي بي‌خطر بگذريد و به آن بي‌تفاوت باشيد تا خود بچه‌ها را هم به بي‌تفاوتي و جدي نبودند شرايط عادت دهيد قدم مثبتي برداشته‌ايد. در عوض به تمام لحظه‌هاي خوش آنها به‌صورت مثبت توجه كنيد تا بدانند اگر با هم خوب باشند چقدر شما مهربان‌تر هستيد و خانه شادتر مي‌شود.
به بچه‌ها روش‌هاي ابراز درست عصبانيت را ياد دهيد كه موجب آسيب‌زدن به ديگران نشوند.
همه‌‌چيز كه آرام شد به بچه‌ها بگوييد احساس خودشان را از آسيبي كه ديده‌اند يا حرفي كه شنيده‌اند بيان كنند. بچه‌ها بايد از نتيجه كارهايشان باخبر شوند تا ياد بگيرند عصبانيت خودشان را كنترل كنند كه موجب پشيماني نشود.
بيشتر فكر كنيد. چه وقت‌هايي بچه‌هايتان بيشتر با هم درگير مي‌شوند. مثلا وقتي فيلم خشن مي‌بينند؟ يا وقتي كه غذا كم خورده‌اند و ضعف جسمي پيدا كرده‌اند؟ تا مي‌توانيد از پيش آمدن آن شرايط جلوگيري كنيد.
محبت خودتان را شرطي نكنيد و اجازه دهيد آنها بدانند شما هر دوي آنها را خيلي دوست داريد. اجازه ندهيد بين بچه‌هايتان بدگويي از هم باب شود. هرچه مهارت حرف زدن آنها را باهم تقويت كنيد به روابط آرام آنها كمك كرده‌ايد.
نظر شما