آنها اين روزها در پلاتوي تئاتر شهر در نمايشي به كارگرداني مجيد رحمتي بازي مي‌كنند؛ اجرايي كه عليرضا كي‌منش و مسيح كاظمي 2 بازيگر حرفه‌اي آن در كنار عرفان احمدزاده، اميرحسين رضايي، سهراب حيدري و فيروز غلام‌حضرتي هستند. «آري يا نه» برداشتي آزاد از نمايشنامه مشهور برتولت برشت و كاري از گروه «نيست» است كه تا هفته دوم آبان ساعت 18 اجرا مي‌شود. با رحمتي درباره اين نمايش گفت‌وگو كرده‌ايم.
- شما را بيشتر بازيگر مي‌شناسند تا كارگردان. چطور شد متني از برشت را براي اجرا انتخاب كرديد؟
اين متن را از دوران دانشجويي دوست داشتم كار كنم. ماه‌ها پيش كه با مركز نگهداري كودكان كار ياسر آشنا شدم، چند ساعت با كودكان تئاتر كار كردم. وقتي كارمان تمام شد، دلم نيامد اين كاركردن تنها با يكي‌دو ساعت پايان يابد و همانجا تصميم گرفتم نمايش آري يا نه را اجرا كنم. متن براساس نمايشنامه «آنكه گفت آري، آنكه گفت نه» برشت است كه با توجه به حضور بازيگران كودك و شرايط گروه، حسين جمالي آن را براساس تكنيك‌هاي ايراني و برداشتي آزاد از متن بازنويسي كرد و بعد از پايان نگارش، تمرين‌ها را شروع كرديم.
- دليل انتخاب متن چه بود؟
برشت از نمايشنامه‌نويساني است كه از معضلات اصلي بشر در طول تاريخ صحبت مي‌كند. او هميشه در آثار خود بعد از جنگ از دارو و بيماري‌هاي واگير سخن گفته اما اين بيماري‌ها لزوما جسمي نيست و در متن‌هاي او به بيماري‌هاي اجتماعي كه در هر جامعه و موقعيت ديده مي‌شود هم اشاره شده است، ضمن اينكه متن جنبه آموزشي دارد.
- در مركز نگهداري ياسر با چند كودك تمرين مي‌كرديد و انتخاب بازيگران چگونه بود؟
11 كودك بودند كه با آنها تئاتر كار مي‌كردم و از ميان آنها 3نفر را انتخاب كرديم. اين كودكان استعدادي فوق‌العاده در بازي دارند كه با هماهنگي بهزيستي و حضور بچه‌ها، تمرين‌ها را آغاز كرديم. البته بعدا يك كودك ديگر هم به ما اضافه شد.
- از روزهاي تمرين با حضور بچه‌ها بگوييد.
راستش اوايل بسيار سخت بود و فكر مي‌كردم نتوانم كار را به سرانجام برسانم اما بعد از چند جلسه ديدم بچه‌ها خيلي خوب تمرين‌ها را انجام مي‌دهند و حتي براساس موضوع، بداهه هم كار مي‌كنند.
- از ميان كارگردانان تئاتر، حميد پورآذري در اجراي نمايش با كودكان كار تجربه‌هاي فراوان دارد. شما هم دوست داريد اين كار را ادامه بدهيد؟
پورآذري با كارگاه‌هايي كه برگزار مي‌كند و اجراهايي كه داشته، موفق است و من هم با توجه به اين تجربه، دوست دارم كار را ادامه بدهم. وقتي با كودكان، تئاتر بازي مي‌كني، متوجه مي‌شوي آنها به دنياي تئاتر وابسته شده‌اند، حالشان با تئاتر خوب مي‌شود و تئاتر برايشان دنيايي درمانگر به لحاظ روحي و معنوي است. نويسنده و كارگردان بايد نمايشنامه‌هايي را انتخاب كنند كه مابازاي اجتماعي داشته باشند. بايد موضوع‌ها و مشكلات روز جامعه را دانست و با آگاهي آن را روي صحنه آورد.
- اگر كار را ادامه بدهيد، انتخاب متن براي كارگرداني مشكل‌تر مي‌شود.
بله. وقتي كودكاني از اين جنس در نمايش‌ها حضور داشته باشند، بايد به نمايشنامه‌هاي خاص فكر كنيم؛ متوني كه در عين سادگي و رواني وجه اجتماعي و درمانگر هم داشته و براي بازيگران و تماشاگران ملموس و عيني باشند.
- آمادگي براي اجراهاي بيشتر
اگر بتوانم نمايش «آري يا نه» را در جشنواره تئاتر كودك و نوجوان همدان و حتي جشنواره تئاتر فجر شركت مي‌دهم. اگر همكاري ميان بهزيستي و اداره كل هنرهاي نمايشي اتفاق بيفتد، دوست دارم آري يا نه با حضور همين بازيگران در مراكز بهزيستي هم اجرا شود.
نظر شما