به این معنی که در مذاکرات ایران و آمریکا درباره عراق، به بهره بردای‌های رسانه‌ای و اثر بخشی در افکار عمومی‌بسنده شده است.
آمریکا با توجه به اعتراضات و نارضایتی شدید افکار عمومی‌و به منظور بازسازی رویکرد جنگ طلبانه خود به دنبال استفاده ابزاری از ماهیت مذاکره با ایران درباره عراق است.
از سوی دیگر محتوا و نتایج مذاکرات ایران با آمریکا از یک سو و مواضع چند گانه و متعارض کاخ سفید نسبت به دولت قانونی نوری المالکی و استمرار اشغالگری در عراق و متهم کردن ایران از سوی دیگر، موجب کاهش اعتماد به نتایج مذاکرات شده است.
واکنش‌های غیر منطقی و تحرک آمیز اخیر ایالات متحده نسبت به پرونده هسته‌ای ایران و گزارش البرادعی و تلاش‌های پیچیده و غیر مستقیم برای تضعیف و سقوط مالکی در عراق یا انجام اقداماتی نظیر اقدام بی پایه و اساس دادگاه آمریکایی در محکومیت ایران به پرداخت غرامت به بازماندگان حادثه بمب گذاری سال 1983 بیروت همگی استفاده ابزاری از مذاکره با ایران را اثبات می‌کند.
آنها به دنبال دستاویزی هستند تا با ورود به مسئله جدید مانند اتهام ایجاد ناامنی ایران در عراق بتوانند به سیاست‌های ضد ایرانی خود ادامه دهند.
با این تفاصیل ایران برای مذاکرات موثر و تضمین کننده امنیت و منافع ملت‌های منطقه باید در قالب طرحی جامع و مشروط به مذاکره با آمریکا ادامه دهد. به نظر می‌رسد مذاکرات کنونی با آمریکا درباره عراق کور و مبهم است و این مذاکرات کور نوعی فرصت سازی جهت توجیه عملکرد غلط آمریکا در عراق و تحولات منطقه است.
همچنین مسئولان سیاست خارجی ایران بهتر است با توجه به بی ثباتی در مواضع دولتمردان آمریکا و ادامه بازداشت دیپلمات‌های ایرانی در عراق و نیز تضعیف فضای مذاکره با مواضع تحریف آمیز نسبت به ادامه مذاکره با آمریکا بازنگری کنند.
عضو کمیسیون
امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
