کیخسرو پورناظری را باید بنیان گذار برخی از قطعات و تصانیف ماندگار با تنبور نام نهاد. هنوز صدای اساطیری شهرام ناظری در تصنیف‌هایی چون مطرب مهتاب‌رو، حیرانی و صدای سخن عشق در گوش ایرانیان طنین‌انداز است. اکنون که 28 سال از روی صحنه آمدن پورناظری می‌گذرد، وی و گروه شمس و البته دو فرزندش، تهمورث و سهراب، خود به وزنه‌ای در عرصه موسیقی‌ایرانی تبدیل شده‌اند.
این گروه پس از تجربه‌ای که با ارکستر فیلارمونیک در زمستان گذشته داشتند، قرار است از 6 تا 8 شهریور در کاخ سعدآباد به همراه سه سماع‌گر از قونیه و سه نوازنده از ترکیه (نی ترکی) ، ارمنستان (ویولنسل) و فرانسه کنسرتی را به مناسبت سال مولانا برگزار کنند.
- آقای پورناظری! چگونه به فکر افتادید که از سماع‌گران قونیه در کارتان استفاده کنید؟
- با توجه به این‌که امسال به نام مولانا نامگذاری شده است، ما نیز به این فکر افتادیم که در این زمینه تجربه تازه‌ای را به صحنه بیاوریم. پس با رئیس مزارمولانا تماس گرفتیم و آنها چند گروه را معرفی کردند که این گروهی که در این کنسرت با ما همکاری می‌کنند از نظر کیفیت کاری دومین گروه از سماع‌گران نامی قونیه هستند. با آنها وارد مذاکره شدیم و چون زمان آنها با زمان کنسرت ما همخوانی داشت به توافق رسیدیم و در این کنسرت برای دو تا سه قطعه آنها حضور دارند و همراه گروه برنامه اجرا می‌کنند.
- ظاهرا مروری هم بر کارهای پدرتان با محوریت مولانا دارید؟
- بله، این قطعه اثری ده دقیقه‌ای است به نام «افسانه مطرب حیرانی» که در آن کارهای گذشته پدرم در 28 سال گذشته درباره مولانا چون مطرب مهتاب‌رو، افسانه، حیرانی و ... در ده دقیقه اجرا می‌شود. در واقع ما سعی کردیم تنظیمی تازه از این قطعات را با انتخاب بخش‌های مهم و تأثیرگذار آن اجرا کنیم که هم در وقت صرفه‌جویی کرده باشیم و هم این‌که به هدفمان که اجرای کارهای پدر درباره مولانا است رسیده باشیم.
- خود شما از کدام‌یک از قطعات پدرتان بیشتر لذت می‌برید؟
- افسانه تنبوری که آقای بیژن کامکار خوانده‌اند.
- قطعات تازه هم در این کنسرت اجرا می‌کنید؟
- بله، آن‌سو مرو که ساخته من است در گروه نوازی تنبور، آهنگ برای تو ساخته پدر و نیز یکی دیگر از قطعات که سهراب (پورناظری) آن را ساخته است که این قطعات با خوانندگی فرشاد جمالی و همخوانی نجمه تجدد و ندا خاکی اجرا می‌شود.
در ضمن برنامه ما در دو بخش اجرا می‌شود که بخش اول موسیقی تنبور و گروه‌نوازی است و در بخش دوم موسیقی سنتی با سازهای ایرانی و نیز بخشی که در آن ده تن از شاگردان خانه تنبور شمس به صحنه می‌آیند و همراه گروه به نواختن می‌پردازند.
- برخی به اجرای شما با گروه ارکستر فیلارمونیک به خوانندگی آقای نوربخش انتقاد داشتند، خود شما این تجربه را چگونه دیدید؟
- اگر منظور اجرای کنسرت در زمستان است که به لحاظ صدابرداری و حتی زمان کمی‌که برای تنظیم صدا‌ها داشتیم خود ما هم از کیفیت صوتی آن اجرا راضی نیستیم و به تعبیر صریح‌تر کنسرت ما نابود شد.
من این کار را ماه گذشته با هفتاد نوازنده در اوکراین ضبط کرده‌ام و اگر خداوند توفیق دهد سازهای ایرانی و نیز آواز آقای نوربخش را هم در استودیوی داخل کشور اضافه می‌کنیم و وقتی آن را توزیع عمومی‌کردیم آماده‌ام که به انتقادات پاسخ دهم.
