اگر نخواهیم نگاه ناقص به آن داشته باشیم که چقدر می‌توانسته به زنان یا مردان کمک کند، برای همه مردم و اقشار مفید بود چراکه یک نهاد برخاسته از مردم است که این نهاد مردمی کارش براساس ارتباط مردمی و بررسی مشکلات و چالش‌هایی است که با آن روبه‌رو هستند پیش می‌برد. شورای شهر نقش تسهیل‌گری را بازی می‌کند و زمینه ارتباط را فراهم می‌سازد درصورتی‌که در گذشته به سازمان شهرداری‌ها نگاه سخت‌افزاری وعمرانی می‌شد اما با تشکیل شوراها بیشتر از آنچه نگاه سخت افزاری باشد نگاه نرم افزاری داریم و بسیاری از مسائل و مشکلات فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی را متوجه سازمان شهرداری می‌کنیم.
کار در شورا یک ویژگی زنانه دارد که نمی‌توانیم از آن غافل شویم. اما اتفاقی که در انتخابات شوراها افتاد این بود که با توجه به اینکه جمعیت حداکثری 50درصد و یا 52درصد زنانه را داریم در هنگام تهیه لیست‌های انتخاباتی، سهم زنان حداقل دیده شد. این درحداقل قرار دادن سهم بانوان در لیست شوراها، یک محرومیت همراه بامظلومیت و یک محدودیتی را برای جامعه زنان ایجاد کرد. متأسفانه ضمن آنکه در دوره چهارم شاهد بلوغ شوراها در عملکردشان هستیم امادر حوزه سهم دهی زنان همان تعداد 3نفری که در دوره‌های قبل سهم زنان شورای شهر بوده وارد دوره چهارم هم شدند.
