پروفسور کردوانی غصه می‌خورد از این همه مصرف چون می‌گوید آبی در کار نیست که اینقدر مصرف می‌کنیم. همه دشت‌ها و کشاورزی‌ها در اطراف تهران و کل کشور به مخاطره افتاده‌اند به‌دلیل اینکه هرچه آب چاه و بارندگی و برف کوه‌هاست، سرازیر می‌شود به سمت تهران. همه نگران نرسیدن آب به شهرهای بزرگ هستند اما هیچ‌کس نگران کاهش منابع آبی کشور نیست. کسی به صرفه‌جویی فکر نمی‌کند. پروفسور می‌گوید که خیلی‌ها فکر می‌کنند صرفه‌جویی دلیل عقب‌افتادگی و بی‌تمدن بودن ماست. این وظیفه رادیو و تلویزیون و مطبوعات است که تبلیغ کنند و راه‌ها را به مردم نشان دهند. او با چند راهکار ساده به شما آموزش می‌دهد که در این بحران بی‌آبی چگونه مصرف آب را کنترل کنیم تا بی‌آب نمانیم.
مایع ظرفشویی معمولا خیلی غلیظ است. اگر معادل مایع ظرفشویی آب با آن مخلوط کنید حتما شست‌وشو به درستی انجام و آب کمتری هم برای شستن مصرف می‌شود. نباید وقتی بشقاب‌ها را از سرسفره جمع می‌کنیم آنها را داخل هم بگذاریم، آن وقت باید پشت بشقاب را هم بشوییم. باید اول بشقاب‌ها را با کاغذ باطله پاک و بعد شروع کنیم به شستن. من خودم آب سبزی‌ای را که همسرم می‌شست می‌بردم پای درخت می‌ریختم. این کسر‌شأن نیست.
نباید برگ‌هایی را که از درخت می‌ریزد جمع آوری کنند. این برگ‌ها مانع از تبخیر زودهنگام آب می‌شود. علاوه بر این، برگ درخت‌ها برایشان کود می‌شود. حالا شهرداری برگ‌ها را جمع می‌کند، به کارش که نمی‌آید هیچ، تازه زباله هم برای آنها محسوب می‌شود که دردسر خودش را دارد. در خانه‌ها هم بهتر است پای درختان گونی بگذارند تا مانع تبخیر آب شود.
به جای کاشتن چمن که به آبیاری زیادی نیاز دارد، از درختان پرشاخ و برگ و تنومند استفاده شود. درختانی کاشته شوند که با شرایط آب و هوایی منطقه سازگار بوده و نیاز کمتری به آبیاری داشته باشند. چمن آب زیاد می‌خواهد، هوا را هم تصفیه نمی‌کند چون سطح مقطع کوچکی دارد.
وقتی می‌خواهند باغچه‌ها را با آب جوی آبیاری کنند، یک تخته می‌گذارند جلوی مسیر آب که بند بیاید و آب را هدایت می‌کنند توی باغچه‌ها. آن وقت این آب مسیرش را از داخل باغچه می‌پیماید و تمام خاک باغچه را با خودش می‌برد. آخر سر هم کل آشغال جوی داخل باغچه ته‌نشین می‌شود. این روش درست آبیاری نیست. می‌شود آب داخل جوی را حتی به داخل حیاط خانه‌ها هدایت کرد. باید داخل جدول جوی‌ها را سوراخ کنند تا آب به ریشه درختان برسد. اینگونه خاکشان کم نمی‌شود و ریشه درختان هم سیراب می‌شود.
در مورد سیستم آبیاری فضای سبز، جوی‌های ساخته شده توسط شهرداری به‌صورتی است که هیچ‌گونه روزنه‌ای برای ورود آب به داخل فضای سبز منازل وجود ندارد. آب داخل جوی می‌رود، آن‌وقت ما باید با آب آشامیدنی تصفیه‌شده باغچه‌هایمان را آب بدهیم. کافی است یک لوله از جوی به حیاط منزل کشیده شود تا همه از آب غیرآشامیدنی برای آبیاری باغچه‌ها استفاده کنند.
«قبض آب یک خانه 700متری 85تومان است! » قبض آب خانه ما چند سال قبل تیتر یکی از مجلات شد. می‌گفتند مگر می‌شود اینقدر کم آب مصرف کرد؟ به آنها گفتم: چند آجر داخل سیفون توالت بگذارید تا حجم آب کمتری بگیرد و با هر بار زدن، آب کمتری هدر رود. دوش حمام را عوض کنید و از دوش‌هایی استفاده کنید که با هوا ترکیب می‌شود و آب را پودر می‌کند. آب را بی‌جهت باز نگذارید تا مسواک بزنید یا وضو بگیرید. با همین چند راهکار، مبلغ قبض آب شما نصف می‌شود.
«آب به‌حساب نیامده» در واقع حجم آبی است که در پارک‌های شهری، نشت از شبکه‌های فرسوده توزیع آب، انشعابات غیرمجاز، تبخیر از مخازن روباز آب مصرف می‌شود و یا کنتورها عدد اشتباهی را ثبت می‌کنند و میزان آن براساس اعلام رسمی وزارت نیرو بین 02 تا 03 درصد گزارش شده و این در حالی است که این رقم در مصرف سرانه آب شرب در کشور محاسبه شده و میزان مصرف آب را زیادتر از مقدار واقعی آن نشان می‌دهد.
30%از اتلاف آب در ایران به‌دلیل فرسودگی شبکه آبرسانی است در حالی که این رقم در دنیا 9 تا 12درصد است؛ یعنی می‌توان گفت اتلاف آب در ایران تقریبا 3برابر میانگین جهانی است.
