در بخش ملی، قرار است 3 مسابقه نگاه ملی، سینمای جوان و مسابقه ویژه برگزار شود.
در مسابقه نگاه ملی، آثار فیلمسازان داخلی با قالب‌های داستانی، مستند، تجربی و پویانمایی رقابت می‌کنند.
مسابقه سینمای جوان به فیلم‌های اول ودوم همه فیلمسازان جوان در همه قالب‌های داستانی، مستند، تجربی و پویانمایی می‌پردازد و بخش ویژه مسابقه سینمای ملی به دو موضوع میراث نبوی (آثاری که به موضوع نبوت، رسالت انبیاء و اولیای الهی به ویژه سیره پیامبر اعظم پرداخته‌اند) و چشم‌انداز سرزمین زیبای ما (فیلم‌هایی که با موضوع فرهنگ، سنن وآداب و رسوم مناطق مختلف ایران ساخته شده‌اند) اختصاص دارد.
اما رقابت بین‌المللی فیلمسازان این عرصه نیز در دو بخش مسابقه بین‌الملل و بخش ویژه خواهد بود. ظاهرا برگزارکنندگان جشنواره تلاش کرده‌اند تا همه آن چه را که از فیلم کوتاه به ذهن می‌رسد در یک رویداد سالانه جمع کنند.
به هر حال جشنواره فیلم کوتاه است و باید زود گفت و تیتراژ را به هم رساند و نفس راحت کشید و رفت... به این ترتیب مسابقه بین‌الملل، هم منتخب فیلم‌های خارجی رسیده را در بر می‌گیرد و هم تعدادی از فیلم‌های پذیرفته شده در بخش سینمای ملی.
اما این تمام ماجرا هم نیست و در بخش ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه نیز 3 مسابقه گنجانده شده است: آسیا پاسفیک، ویژه فیلمسازان آسیایی، در جست‌وجوی حقیقت یعنی آثاری که به یکی از موضوعات مقام والای انسانی، نقش معنوی اخلاقیات در زندگی بشر، نقش اعتقادات مذهبی در شکل‌گیری روابط انسانی، اندیشه نیکو و سرشت پاک در ارتباط با پیروان جوامع دینی، فرهنگی و اقوام مختلف دنیا پرداخته باشند و بخش ملل مسلمان، یعنی مسابقه آثاری که با محوریت انسجام اسلامی، دنیای اسلام و زندگی مسلمانان جهان ساخته شده باشند.
با این وصف جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه را باید فشرده‌ترین جشنواره سینمایی یا حتی غیرسینمایی ایران محسوب کرد. جشنواره‌ای که به گفته مسئولان برگزاری‌اش، هیچ جایزه‌ای در آن به صورت هم‌ارزش بین 2 یا چند فیلم تقسیم نخواهد شد.
بنابر این رقابت نیز حتما فشرده است و داوران نمی‌توانند برای راضی نگهداشتن همه دوستان و دشمنان هم که شده، یک جایزه را 2 تا کنند و 2 تا را 4 تا و الخ. اما جالب‌تر آن که پس از راهیابی فیلم‌ها به جشنواره، پشیمانی سودی ندارد و خارج کردن آنها از برنامه ممکن نخواهد بود. این نکته‌ای است که در فراخوان جشنواره یادآوری شده است.
اما یکی دیگر از نکات خاص جشنواره فیلم کوتاه، حضور 2 مدیر هنری برای 2 بخش ملی و بین‌الملل است: محمود زنده‌نام، مدیر فرهنگی بخش ملی و مجید شاه‌حسینی، مدیر فرهنگی بخش بین‌الملل.
بنابر این زیاد هم عجیب نیست که مثل همیشه همه چیز مربوط به فیلم کوتاه، فرهنگی محسوب شود و از جایزه صحبتی به میان نیاید. در فراخوان یاد شده هیچ اشاره‌ای به جوایز احتمالی نشده است، جز این که خیالتان راحت باشد، رتبه مشترک نداریم.
ظاهراً قرار است هر کس که به فیلم کوتاه می‌آید، کوتاه بماند و خیلی زود به سوی گیشه اصلی سینماهای اصلی بدود. همان طور که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام خود به جشنواره گذشته گفته است: «فیلم‌کوتاه از این فرصت بی‌بدیل بهره‌مند است که بی‌پروای گیشه و کلیشه، مجالی برای نوآوری و تجربه‌گرایی باشد.»
با این حال این دلیل نمی‌شود که از این سینما انتظاری کمتر از سینمای پول‌ساز گیشه و کلیشه داشته باشیم.
محمدحسین صفار هرندی ادامه می‌دهد: « فیلم کوتاه در همان حال که به لحاظ روش شناختی، جذابیت هنری را در قالب داستان و یا مستند جلوه‌گر می‌سازد، از حیث محتوا باید دائما چشم به دنیای پیرامون داشته باشد و با اقتباس موضوعاتی که دغدغه خاطر انسان امروز است آنها را برجسته سازد و در حافظه هنری خویش ثبت کند.»
