اگر فردی بخواهد حتی پس از مرگش نامه عملش بسته نشود و چون زمان حیاتش در نامه اعمالش خیرات و مبرات برایش ثبت شود، می‌تواند وقف را در کارنامه زندگیش داشته باشد.
قائم مقام رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه از وقف به عنوان صدقه جاریه یاد کرد و اظهار داشت: صدقه در حالت عادی کار حسنه‌ای است اما فقط در یک مورد استفاده می‌شود و پس از آن تمام می‌شود. اما وقف، صدقه ای جاودان و برای همیشه است و خیر و ثواب آن هیچ گاه تمام نمی‌شود.
وی به خیانتی که در دوران پهلوی به موضوف وقف شد، اشاره و بیان کرد: رژیم طاغوت موقوفات را از مسیر خود برگرداند و املاک و مستغلات وقفی را به ناحق به نام افراد ثبت کرد و این باعث دلسردی مردم شد. مردم متدین و علاقه مند هم که تا آن زمان وقف‌های بسیاری داشتند، با دیدن این عملکرد رژیم از ادامه این کار منصرف شدند و این شد که اقدام به وقف کمرنگ شد.
آیت الله مقتدایی افزود: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به لطف خدا و دستور حضرت امام اقداماتی در حوزه موقوفات انجام شد. موقوفاتی که به ناحق به اسم افرادی ثبت شده بود، به نام واقف برگردانده شد و احیا شد. امروزه هم با توجه به اینکه در سازمان اوقاف نماینده ولی فقیه حضور دارد و فعالیت‌های زیادی درباره وقف انجام می‌شود این اعتماد به مردم بازگشته است.
عضو شورای عالی حوزه علمیه بر لزوم انجام اقداماتی در راستای انتقال اقدامات انجام شده در سازمان برای جلب اعتماد مردم تأکید کرد و ادامه داد: باید به مردم اعتماد داده شود که چیزی که وقف می‌کنند مطابق نظر خودشان مصرف می‌شود. اگر اعتمادسازی شود مردم با ایمان و اعتقادی که دارند بیشتر از گذشته در این راه قدم بر می‌دارند.
آیت الله مقتدایی تصریح کرد: روحانیون با در دست داشتن اطلاعات موقوفات هر استان راحت تر می‌توانند در تشویق و ترغیب مردم به این سنت حسنه موفق باشند. در هر حال در نظام جمهوری اسلامی، حرکتی که در رژیم پهلوی آغاز شده بود، متوقف شد، موقوفات احیا شد که مبلغان و روحانیون باید آنچه را که در گذشته نسبت به وقف انجام شده و اقداماتی که امروز انجام می‌شود را در جامعه مطرح کنند.
