پیش از خالق «من او» علی جنتی وزیر ارشاد در زمانی حدود 10دقیقه از جایگاه والای هنر و هنرمندان در ایران و جهان داد سخن می‌دهد.
زدودن ارشاد از لشکر اجنه!
به گزارش همشهری، امیرخانی که داغدار پدر است، همان ابتدا می‌گوید «طالع بخت رئیس‌جمهور بین من هر 16سال یک‌بار طلوع می‌کند. 16سال پیش فرصت یافتم خدمت آقای هاشمی چند کلام بگویم و امروز در محضر آقای روحانی هستم.» او بیش از آنکه به مشکل نویسندگان بپردازد، درباره لزوم قدرت‌گرفتن صنف ناشران می‌گوید و اینکه مشکل ارشاد نداشتن سرگاه است یا همان اتاق فکر. نویسنده جوان در پایان به روایتی اشاره می‌کند از امام‌حسین(ع) که لشکر اجنه را از حضور در میدان نبرد منع کرد. بعد می‌گوید: آقای رئیس‌جمهور! ممیز و حامی و داور وزارت ارشاد را از لشکر اجنه انتخاب نفرمایید! این سخن به مذاق حاضران خوش می‌آید و امیرخانی را حسابی تشویق می‌کنند.
ابراهیم حقیقی نماینده هنرمندان تجسمی است و خیلی کوتاه چند نکته را گوشزد می‌کند؛ تصویب قانون یک درصد در مجلس، سپردن دوسالانه‌ها به انجمن‌های هنری، حمایت از نگارخانه‌ها به‌ویژه در شهرستان‌ها و... بعد گروه آوازی تهران به رهبری میلاد عمرانلو روی صحنه می‌آید و چند قطعه به خوانندگی وحید تاج اجرا می‌کند که به دل حاضران می‌نشیند. نغمه ثمینی نماینده تئاتری‌هاست و در سراسر متن، خود را نماینده صدای خاموش جامعه تئاتری می‌داند؛ گروهی که در سال‌های گذشته فرصت کار کردن نداشته‌اند و وارثان خاموش و بی‌پول تمدن هستند. محمدمهدی عسگرپور هم پس از سپاس بابت بازشدن قفل خانه سینما با کلید تدبیر دولت، خواستار تاسیس صندوق بیمه و بازنشستگی هنرمندان می‌شود.
مرگ مهربون کجایی...
حبیب رضایی روی صحنه می‌آید و بخشی از نمایش «مسافر رضوی» را اجرا می‌کند با متنی از محمد رحمانیان که در پایان با موسیقی زنده سعید ذهنی همراه می‌شود. وقتی حاضران از رضایی می‌خواهند بلندتر حرف بزند، عوامل صحنه یک میکروفن بی‌سیم به او می‌رسانند و بازیگر «آژانس شیشه‌ای» با همان لحن شوخش خطاب به رئیس‌جمهور می‌گوید: روحانی مچکریم!
عبدالجبار کاکایی نماینده شاعران است و در سخنانش جانانه از ادبیات انقلابی و متعهد دفاع می‌کند. در پایان هم ترانه‌ای انقلابی می‌خواند که مطلع آن چنین است: مرگ مهربون کجایی شاخه‌های من شکسته...
کامبیز روشن‌روان از حال و روز ناخوش موسیقی می‌گوید و به جزوه‌ای که همراه خودش آورده اشاره می‌کند: فکر نکنید می‌خوام همه این جزوه رو بخونم! سخنانش درباره مشکلات حوزه موسیقی به‌قدری طولانی می‌شود که یکی می‌گوید کاش همان جزوه را خوانده بود! بعد از پایان سخنانش هم سالن را ترک می‌کند و بیرون می‌رود. علیرضا قربانی روی صحنه می‌آید و با خواندن چند قطعه ازجمله «مدار صفر درجه» فضا را برای سخنرانی رئیس‌جمهور آماده می‌کند.
هنر دستوری نیست
نمی‌توانیم با دستور هنر بیافرینیم، در غیرفضای آزاد، هنر واقعی خلق نخواهد شد، هنرمند نه قرار است زینت‌المجالس باشد نه اپوزیسیون، هرگونه فضای امنیتی می‌تواند جوانه هنر را بخشکاند و دولت مانع هنرمندان نخواهد بود. این چکیده سخنان حجت‌الاسلام حسن روحانی در نخستین دیدار رسمی با هنرمندان است؛ سخنانی که هرچند دقیقه یک‌بار با تشویق حاضران قطع می‌شود و بعد ادامه می‌یابد. روحانی می‌گوید: نگاه امنیتی به هنر بزرگ‌ترین اشتباه امنیتی است. هنر خطر نیست و هنرمند امنیت کشور را به مخاطره نمی‌اندازد... دولت شعر نمی‌گوید، فیلم نمی‌سازد، داستان نمی‌نویسد، موسیقی نمی‌سازد بلکه تسهیل‌کننده راه برای هنرمندان است. او در صحبت‌هایش به امام‌خمینی(ره) هم اشاره می‌کند که بین متدینین و هنر آشتی ایجاد کرد.
