براساس گزارش فاکس‌نیوز، کاهش دادن حرارت تا کمی بالاتر از صفر مطلق، یعنی منفی 273.15 درجه سلسیوس یا منفی 459.67 درجه فارنهایت، به بیانی دیگر کمترین درجه حرارتی قابل تصور، همه معادلات علمی را به هم می‌ریزد. در این درجه حرارت عملکرد مواد متفاوت خواهد شد، قوانین فیزیکی متفاوتی مسلط شده و گاز تبدیل به ماده چگال بوز-اینشتین یا BEC می‌شود.
از دهه 1990 تاکنون ذراتی از این ماده به شدت سرد در لابراتوارها ساخته شده‌اند،دستاوردی که توانست نوبل سال 2001 را از آن خود سازد. اما انجام هر عملی،حتی عکسبرداری از این حالت ماده نیز منجر به نابودی آن خواهد شد زیرا کوچکترین ذره نوری که به این ماده برسد،آن را از بین خواهد برد.
به گفته مایکل هاش محقق دانشگاه ناتینگام آسیب‌پذیری این ماده و محدودیت برای تحقیق برروی آن درست مانند این است که بخواهیم بدون بازکردن در یخدان درون یخچال بفهمیم که آیا درون آن سرد هست یا خیر. از این رو محققان استرالیایی و بریتانیایی تکنیکی به نام تصویربرداری بدون رزونانس که در آن نور به جای اینکه جذب ذرات شود،از روی آنها می‌جهد را ابداع کرده‌اند که علاوه براینکه به سردترین ماده یا حالت ماده جهان آسیبی وارد نمی‌کند، بلکه می‌تواند از آن چند عکس نیز به ثبت برساند.
با استفاده از این نوآوری محققان قادر خواهند بود نیروی گرانش را با دقتی بسیار زیاد محاسبه کنند، کارایی که در کشف رسوبات معدنی توسط شرکت‌های معدن‌یابی بسیار کاربردی خواهد بود. اما این تکنیک به حرارت‌دهی در درجه بسیار بالایی نیاز دارد و این خود محدودیتی در استفاده از آن ایجاد خواهد کرد. با این‌همه دانشمندان با استفاده از یک فیلتر کوانتومی این مشکل را نیز برطرف کرده‌اند.
به این شکل محققان قادر خواهند بود سردترین ماده جهان را به راحتی مشاهده کنند و ممکن است به این شکل بتوانند امکان کنترل این ماده منجمد را در زمان حقیقی به دست آورند. حالت ماده چگالش بوز-اینشتین اولین بار در سال 1995 رصد شد و محققانی که موفق به انجام این‌کار شده‌بودند توانستند نوبل فیزیک 2001 را از آن خود سازند.
