کری دیدارهایش را در سرزمین‌های اشغالی فلسطین نیمه‌تمام گذاشت و به ژنو رفت. جان کری و بنیامین نتانیاهو عکس یادگاری در پایان دیدارشان نگرفتند. اما این عکس یادگاری نگرفتن، تنها نشانه تنش و فضای سرد این سفر نبود. وقتی متن سخنان کری در بیت‌المقدس منتشر شد معلوم شد که اختلافات میان آمریکا و دولت نتانیاهو جدی است. او شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری و شرق بیت‌المقدس را غیرمشروع خوانده بود و پرسیده بود: چرا در زمین‌هایی که می‌دانید نام فلسطین دارند، شهرک‌سازی می‌کنید؟
این نخستین بار نیست که آمریکا یا اروپا از شهرک‌سازی صهیونیست‌ها در کرانه باختری و شرق بیت‌المقدس انتقاد می‌کنند. اما از معدود دفعاتی است که یک مقام بلندپایه آمریکایی در سرزمین‌های اشغالی و در دیدار با مقامات صهیونیستی چنین صریح انتقاد می‌کند.ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود.
در روزهای اخیر برای دومین‌بار در یک سال گذشته، خبر حمله هوایی اسرائیل به خاک سوریه را مقامات آمریکایی به‌طور رسمی اعلام کردند. این موضوع این بار با واکنش اسرائیلی‌ها روبه‌رو شد. روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارانوت 2روز پیش در سرمقاله‌ای، خشم و سردرگمی تل‌آویو را از این اقدام آمریکا آشکارا اعلام کرد.در این سرمقاله کم‌سابقه آمده‌است: معلوم نیست آمریکایی‌ها با اشاره مستقیم به اسرائیل به‌عنوان مسئول حمله هوایی اخیر به خاک سوریه، چه فکر لعنتی می‌کنند؟ تجربه‌های گذشته نشان داده که ما اینگونه عملیات‌ها را قبلا با آنها هماهنگ می‌کنیم که غافلگیر نشوند اما واشنگتن دارد اسرار ما را ارزان می‌فروشد.
اولین بار که این اتفاق افتاد اسرائیلی‌ها فکر کردند که یک خطای سهوی بوده‌است. وزیر دفاع اسرائیل به این مسئله رسیدگی کرد و وزیر دفاع آمریکا توضیح داد. تحقیقی مفصل در این‌باره شروع شد. بار دوم که آمریکایی‌ها ما را فروختند وزیر دفاعشان معذرت‌خواهی کرد و تقصیر را گردن بعضی‌ها در پنتاگون انداخت که اخبار را درز داده‌اند.
خوب حالا چی؟ به‌نظر می‌رسد دولت آمریکا عمدا و برای تخریب سیاست‌های امنیتی اسرائیل دارد این کارها را می‌کند. اگر آمریکایی‌ها نمی‌گفتند که حمله اخیر کار اسرائیل بود کسی متوجه نمی‌شد و اسد هم تهدیدی نمی‌کرد. بشار اسد فکر می‌کرد مصونیت یافته‌است و تا وقتی با بازرسان سازمان ملل درباره خلع سلاح شیمیایی همکاری کند، حمله‌ای متوجه او نیست. سوریه‌ای‌ها بسیار محتاط‌تر از قبل شده‌اند و فکر نمی‌کردند که حمله‌ای از سوی اسرائیل علیه‌شان صورت گیرد. البته فرماندهان نظامی اسرائیل به سوریه هشدار داده‌بودند که روس‌ها به شما کمکی نمی‌کنند، حضور بازرسان بین‌المللی به شما کمکی نمی‌کند. حتی کنفرانس صلح ژنو هم کمکی نمی‌کند. اگر سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل به این نتیجه برسند که در معرض تهدید هستند و سلاح‌های سوریه به سمت لبنان می‌رود، تل‌آویو حتما دست به‌کار می‌شود.
حمله هفته گذشته به لاذقیه شبیه حملات دیگری بود که امسال از سوی اسرائیل به خاک سوریه صورت گرفته‌بود. هیچ جنگنده‌ای در آسمان دیده نشد و صدایی هم شنیده نشد. شاهدان از چند انفجار قوی خبر دادند و موشکی که از سمت دریا می‌آمد. همین. هیچ نشانه دیگری وجود نداشت. حتی ناوهای خارجی که در منطقه مستقر بودند و هر تحرکی را در دریا، زمین و هوا رصد می‌کنند، هیچ اتفاق غیرعادی را گزارش نکردند. نتانیاهو در انتخابات سال گذشته ریاست‌جمهوری آمریکا، آشکارا از میت رامنی نامزد جمهوریخواهان و رقیب باراک اوباما حمایت کرد. بر کسی پوشیده نیست که روابط دولت اوباما با اسرائیل در حد کم‌سابقه‌ای سرد شده و حتی به انتقادات صریح از تریبون‌های رسانه‌ای رسیده‌است. اما به هر حال لابی صهیونیست‌ها در واشنگتن هنوز قدرتمندترین لابی است که سیاستگذاری‌های آمریکا را در چنگال خود دارد.
