بررسی و تحلیل ابعاد نشست مذکور و تفسیر نتایج آن اگر چه خارج از حوصله این نوشته است اما ذکر یک نکته در این میان خالی از لطف نیست و آن انحرافی است که در برخی تحلیل‌ها دیده می‌شود.
این انحراف همانا تاثیر گرفتن مذاکرات امروز دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از نشست عراق است. اگر چه تا قبل از این بارها به عینه دیده ایم که سیاست‌های اروپا در برخورد با پرونده هسته‌ای ایران کم و بیش متاثر از تندروی‌ها و غرض ورزی‌های آمریکا می‌شود اما باید بحث نشست ایران در عراق و موضوع مذاکرات هسته‌ای لاریجانی و سولانا را دو مقوله کاملا جدا از هم در نظر گرفت.
مشکلی که در آنجا وجود داشت مشکل عراق بود و مسئله مورد بحث امنیت مردم عراق؛ اما مذاکرات هسته‌ای ما فارغ از هرگونه خلط مبحث و همراه با موضع گیری‌های شفاف و جدای از مسائل حاشیه‌ای دیگر است.
در این رابطه نیز باید اذعان کرد که عقب نشینی اروپا از موضع قبلی خود و پذیرش انجام مذاکره می‌تواند تعبیر به آغاز یک تحول در روند گفت و گوهای سولانا و لاریجانی شود.
به این ترتیب با وجود اینکه پیش بینی نتایج مذاکره تا قبل از پایان یافتن مذاکره نمی‌تواند خیلی منطقی به نظر آید اما باید که با دیدی خوشبینانه به نشست امروز نگاه کرد و افق‌هایی را برای آن متصور شد به این امید که مذاکرات در چارچوبی حرکت کند که بتواند نقطه آغازی باشد برای مذاکرات اصلی و قطعی.
همانگونه که گروه 1+5 اقبال خود به مذاکره را نشان داده از این پس نیز خواهان آن هستیم که طرف اروپایی از انحراف در مذاکرات که همانا پیش کشیدن مجدد تعلیق باشد فاصله بگیرد تا با راه حلی منطقی بتوانیم اعتماد متقابل را احیا کنیم و با جامعه بین المللی برای حل مناقشات موجود به تفاهم برسیم.
