پژوهشگران در این مطالعه فعالیت مغزی 30 داوطلب را در زمان خواندن آثار ادبی کلاسیک و برجسته ادبیات انگلیسی مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش ایسنا، در این تحقیق از نثرهای پیچیده نویسندگان سرشناسی مانند «ویلیام شکسپیر» و شعرایی مانند «تد هیوز»، «جان دان»، «الیزابت بارت» و «فیلیپ لارکین» استفاده شد.
در گام نخست، تأثیر لغات پیچیده، اصطلاحات و واژه‌های نامأنوس بر بخش‌های مختلف مغز مورد ارزیابی قرار گرفت و در گام دوم تأثیر اشعار بعنوان یک ابزار درمانی بررسی شدند.
تصاویر اسکن مغزی نشان می‌دهد که فعالیت مغزی داوطلبان در هنگام مطالعه نثرهای ادبی پیچیده و اشعار بشدت افزایش پیدا می‌کند و بطور خاص نیمکره راست مغز که در ارتباط با حافظه اتوبیوگرافیک (اتفاقات زندگی شخصی) است، در زمان خواندن اشعار شاهد افزایش فعالیت است.
«فیلیپ دیویس» استاد زبان انگلیسی دانشگاه لیورپول و از پژوهشگران حاضر در این مطالعه تأکید می‌کند: آثار ادبی کلاسیک مانند بوستر موشک برای مغز هستند که باعث تقویت عملکرد و قدرت ذهنی، در کنار افزایش روحیه فرد می شوند.
«دیویس» خاطرنشان می‌کند: نتایج بدست آمده نشانگر نقش بسیار مفید نقش آثار ادبی برجسته برای ایجاد خلاقیت بویژه برای جوانان است.
