زنی خانه دار که به‌دلیل ترس از تنهایی شوهر خود را تحمل می‌کند، مادر و دختری که به‌دلیل شرایط زندگی از طریق پیغام‌های مکتوب با یکدیگر صحبت می‌کنند و کمتر زمانی برای ملاقات در طول روز با هم می‌یابند و ننه حسن با بازی درخشان گوهر خیراندیش که عوارض پیری مشکلات عدیده‌ای چون بازیگوشی و کنجکاوی کنترل‌ناپذیر را برای وی ایجاد کرده است سه هرم زنانه را شکل می‌دهند که البته مسائل بلوغ زودرس دختر نوجوان با آن بازی گیرا از نیکی نصیریان نیز به درآمدن فضای روایت کمک بسزایی کرده است.
اما نکته جالب در چنین فیلم زنانه‌ای حضور پررنگ حسن است که با یک بازی تأثیرگذار از سوی افشین هاشمی به درک بهتر ارتباطات انسانی (حداقل، نوع رابطه حسن و مادربزرگش) کمک کرده است. میگرن، به‌عنوان فیلم اول شجاعی‌فرد اثری خوش ساخت برآمده از سبک مورد علاقه اصغر فرهادی در کارهای ابتدایی تلویزیونی‌اش است که توانسته یک موقعیت ارتباطی زنانه را با دغدغه‌های کلی جامعه پیوند دهد و این برای یک کارگردان فیلم اولی نکته کمی نیست.
