همشهری آنلاین: قدمت نخل در آیین‌های ایرانی به دوره پیش از زرتشت و زمان مرگ سیاوش و مصائب میترا می‌رسد که برای آن، آیین نخل‌گردانی برگزار می‌شد.

آشنایی با برخی آئین‌‌های عزاداری در استان یزد

اما بعد از اسلام و با شهادت امام حسین (ع)، شخصیت ایشان در میان مردم مسلمان جایگزین سیاوش و میترا شد و از آن دوران، یزدی‌ها کسانی بودند که آیین نخل‌گردانی را هر سال برای امام حسین (ع) در ایام محرم برگزار می‌کنند.

آشنایی با برخی آئین‌‌های عزاداری در استان یزد

بعد از اسلام، آیین نخل‌گردانی هر سال در شهرستان‌های استان یزد مانند میبد،‌ اردکان،‌ تفت و روستاها و آبادی‌های اطراف و همچنین حسینیه‌های مشهور، با شکوه‌تر از دوران گذشته برگزار می‌شود.

نخل امیرچخماق و تفت، دو نخل کهن‌سالی با حدود 400 سال قدمت است. یزدی‌ها دو یا سه روز قبل از آغاز ماه محرم، آیین پرسه‌زنی (پیرامون چیزی گشتن) را اجرا می‌کنند.

در این مراسم، هیأت‌های عزاداری از یک حسینیه، سینه‌زنان به حسینیه دیگر می‌روند و اهالی آن حسینیه را از آمدن ماه محرم خبردار می‌کنند و در میانه راه که عزاداران سینه‌زن به حسینیه‌های دیگر می‌روند، مردم نیز نذورات خود را به آن‌ها می‌دهند.

هیأت پرسه‌زن‌ها خود را موظف می‌داند در روزی که این آیین را بجا می‌آورد، به دیدن خانواده‌هایی بروند که در سال گذشته فوت کرده‌اند و به آن‌ها تسلیت بگویند.

آیین «چاووش‌خوانی» نیز از دیگر آیین‌های یزدی‌ها در این ایام است. این آیین‌ که در مناسبت‌های دیگر مانند رمضان نیز برگزار می‌شود، همزمان با آیین «پرسه‌زنی» ولی با وسعتی بیشتر برگزار می‌شود.

در این رسم، چاووش‌خوان به بالای بلندی می‌رود و با خواندن اشعاری در رثای امام حسین (ع)، مردم را از آمدن ماه محرم آگاه می‌کند.

در شهرهای استان یزد پنج یا شش روز مانده به تاسوعا و عاشورای حسینی، مراسم آذین‌بندی نخل برگزار می‌شود. در این مراسم دو طرف نخل سیاه‌پوش می‌شود و در برخی مکان‌ها مانند میبد و اردکان 72 شمشیر نماد 72 تن از یاران امام حسین (ع) به نخل بسته و این نخل برای روز عاشورا آماده می‌شود.

آشنایی با برخی آئین‌‌های عزاداری در استان یزددر تاسوعا و عاشورا مردم با لباس‌های سیاه به مساجد وارد می‌شوند. کسانی که سید هستند شال سبز به کمر می‌بندند و افراد عادی شال کرم و با برهنه کردن پا،‌ زیر تنه‌ نخل می‌آیند و چاوش‌خوان‌ها شروع به مداحی می‌کنند و یک پرچم سیاه نیز در بالاترین نقطه‌ی نخل نصب می‌شود. سپس کسانی که زیر نخل را گرفته‌اند، با ذکرهای مختلف نخل را بلند می‌کنند.

در برخی تکیه‌ها، آینه‌ای که نماد سپر و تجلی خداوند است روی علم قرار می‌گیرد، گاهی نیز شمع یا چراغ دستی بر بدنه‌ نخل می‌بندند، و با بلند کردن تنه نخل در برخی مکان‌ها، سه‌بار و در برخی دیگر هفت‌بار، نخل را دور حسینیه‌ می‌چرخانند.

از آنجا که نخل نماد تابوت امام حسین (ع) می‌باشد، در اطراف نخل، 72 کنگره قرار داده می‌شود. در واقع، هر چیزی که روی نخل است یادآور یک روز سختی است که بر امام حسین (ع) و یارانش گذشت.

برپایی مراسم شام غریبان نیز یکی دیگر از آیین‌های یزدی‌ها در شب شهادت امام حسین (ع) است. این مراسم معمولا در میدان امیرچخماق که نخل 400 ساله در آن قرار دارد برگزار می‌شود.

این میدان در آن شب خاموش و سیاه است و مردم با روشن کردن شمع به عزاداری می‌پردازند حتی برخی از افراد اعتقاد دارند که در این شب باید 40 حسینیه را با شمع روشن کنند.

همچنین مردم یزد در 13 ماه محرم با حضور در مصلای عتیق یزد، به عزاداری و سینه‌زنی می‌پردازند.

برگرفته از: ایسنا

کد خبر 192235
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز