آلوده شدن این حرفه به پول و مادیات، یکی از آسیب ها و آفات جامعه پزشکی به شمار می‌رود.کم نیستند در میان پزشکان ایرانی،کسانی که بیماران را به‌طور رایگان ویزیت و درمان می‌کنند. هرچه مقام و رتبه علمی پزشکان بالاتر می‌رود میزان توجه آنها به اقشار آسیب‌پذیر نیز بیشتر می‌شود. نمونه برجسته آن پروفسور مجید سمیعی، جراح برجسته مغز و اعصاب ایرانی است که این روزها در ایران به سر می‌برد. او گفته است با راه‌اندازی مرکز فوق‌تخصصی مغز و اعصاب تهران، تمام بیماران را به‌طور رایگان درمان خواهد کرد.
با وجود این تعرفه‌های درمان در ایران همواره در کانون بحث و جدل محافل مرتبط بوده است. تعرفه‌های درمانی و تشخیصی پزشکی در ایران به‌طور متوسط براساس نرخ تورم هر سال افزایش یافته است. هر سال نیز در زمان بررسی و نشست‌هایی که وزارت بهداشت، وزارت رفاه و بیمه‌ها و سازمان نظام پزشکی کشور برای تعیین تعرفه‌های جدید برگزار می‌کنند چانه‌زنی‌ها و گمانه‌زنی‌هایی در این‌باره صورت می‌گیرد و به‌طور طبیعی سازمان نظام پزشکی به‌عنوان یک نهاد صنفی مدافع حقوق پزشکان، طرفدار بالاترین نرخ افزایش تعرفه‌هاست.
استدلال این سازمان و طرفداران افزایش تعرفه‌ها، وضعیت موجود تورم و مشکلات واردات مواداولیه و کالاها و تجهیزات پزشکی و آزمایشگاه‌هاست.به‌طور معمول تعرفه‌ها هر سال در اواخر تیر یا اوایل مرداد‌ماه اعلام و ابلاغ می‌شود و این تعرفه‌ها تا پایان سال و همچنین تا تاریخ منتهی به تعیین تعرفه‌های جدید لازم‌الاجراست. طی دو سال اخیر با توجه به شرایط بین‌المللی و تورم داخلی، سازمان نظام پزشکی خواستار افزایش 50درصدی تعرفه‌ها بوده اما وزارت بهداشت در برابر این درخواست مقاومت کرده و رقمی حدود 20درصد افزایش را تصویب و ابلاغ کرده است.
طی روزهای اخیر مسئولان سازمان نظام پزشکی کشور در نشستی که در آن نمایندگان و اعضای 35انجمن تخصصی پزشکی حضور داشتند ضمن همدردی با آحاد اعضای جامعه پزشکی، خواستار افزایش مجدد تعرفه‌های پزشکی برای نیمه دوم سال 91شدند؛ درخواستی عجیب که در تاریخ نظام تعرفه‌گذاری پزشکی در ایران سابقه نداشته است. هر چند با چراغ سبزی که برخی مسئولان وزارت بهداشت از اوایل سال به جامعه پزشکی نشان داده‌اند، نظارتی بر میزان تعرفه‌های اخذ شده توسط پزشکان نمی‌شود و آنها تا آنجا که صدای بیماران درنیاید مجاز به دریافت تعرفه شده‌اند اما رسمیت بخشیدن به این روند و افزایش رسمی تعرفه‌ها در نیمه دوم سال بدعتی است که مسئولان سازمان نظام پزشکی بنیانگذار درخواست آن شده‌اند.
آنها اعتقاد دارند که تورم در حوزه سلامت دو برابر میزان تورم اعلام شده در جامعه یعنی حدود 50درصد است و تعرفه‌های اعلام شده برای سال 91با توجه به تغییر قابل‌ملاحظه قیمت‌ها و افزایش نرخ تورم نسبت به ابتدای سال، نیاز به کارشناسی و تجدیدنظر دارد.اما در آن سوی ماجرا، مردم نیازمند و اقشار ضعیف و مستضعف قراردارند که در حال له شدن زیر چرخ‌های نظام درمانی کشور هستند؛ بیمارانی که به اذعان متولیان نظام سلامت بیش از 70درصد هزینه‌های درمانی را از جیب خود پرداخته و به‌رغم پرداخت مبالغ هنگفت بیمه‌های رنگارنگ درمانی، از هیچ سویی مورد حمایت قرار نمی‌گیرند.
ظاهرا در نظام سلامت ایران تنها صدایی که شنیده نمی‌شود صدای بیماران دردمند است. چرا که پزشکان تریبون و بلندگوی قدرتمندی دارند که به هر حال از حقوق آنها دفاع می‌کند و بیمه‌ها نیز مشغول پر کردن کیسه‌های دوخته شده خود هستند و حتی مبالغ دریافتی از بیمه‌گذاران را به موقع به پزشکان، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نمی‌دهند و وزارت بهداشت نیز کماکان نظاره‌گر این وضعیت است.
