به گزارش مهر، جلسه نقد و بررسی کتاب‌های ناوربری وب و نقطه که در حوزه رسانه و علوم ارتباطات نوشته شده‌اند با حضور حسین انتظامی (نویسنده)، یونس شکرخواه و شهیندخت خوارزمی در فرهنگستان هنر برگزار شد.
در ابتدای این نشست شهیندخت خوارزمی با اشاره به حس کمیابی که او در کتاب «نقطه» به آن دست پیدا کرده است گفت: کتاب با شفافیت تمام موضوع خود را ارائه کرده است و این میزان از شفافیت در بیان مطالب را من در کمتر جای دیگری تا پیش از این مشاهده کرده بودم. انتظامی در واقع هر آنچه باید در حوزه کاری خود به مخاطب ارائه دهد، اعم از موضوعات فنی تا مواضع ایدئولوژیک، به روشنی معرفی و بیان می‌کند.
وی ادامه داد: ارزش دیگر این کتاب، دغدغه توسعه دادن به سایرین توسط نویسنده آن است. او در این کتاب نشان داده است که دغدغه اصلی او انتقال دانش به منظور توسعه سایرین است. از سوی دیگر انتظامی در این کتاب به روشنی به دنبال الگوسازی و اشاعه آن و نیز ایجاد فرهنگ سازمانی در رسانه‌هاست.
خوارزمی افزود: کتاب از دیدگاه مدیریت دانایی با وجود قطر اندک خود دربرگیرنده حجم وسیعی از دانایی است و دغدغه تبدیل تجربه به دانایی در آن به خوبی دیده می‌شود. از سوی دیگر به نظر من نویسنده کتاب سعی کرده است صمیمانه تجربه‌ها و تلاش‌های خود را آشکار و پنهان منتشر کند؛ با اینکه به اعتقاد من دغدغه اصلی او در این کتاب تولید علم است.
این استاد دانشگاه همچنین تنوع نگاه و دیدگاه حاکم بر کتاب را حائز اهمیت دانست و گفت: این کتاب در جای جای خود در حال انتقال یک تجربه مفید است. به نظر من این کتاب می‌تواند یک تئوری و نظریه تازه در حوزه توسعه را ارائه دهد واز سوی دیگر مروج یک دیدگاه سازمان دهنده و اخلاق دهنده باشد.
وی در پایان تصریح کرد: کتاب «نقطه» همه ابعاد برخی مباحثی که در برمی‌گیرد را بیان نمی‌کند و گاه تنها به ذکر برخی نکات منفی در مورد آنها بسنده می‌کند. به نظرم این موضوع در کنار میزان تحقق خواست‌های آینده که به نوعی در کتاب به آنها اشاره شده است موضوع سوال اصلی است که کتاب به نوعی در برابر آنها ساکت است و باید از نویسنده بخواهیم درباره آن پاسخی ارائه دهد.
سخنان یونس شکرخواه
در ادامه این نشت یونس شکرخواه نیز در اظهاراتی با اشاره به اینکه نقد حسین انتظامی توسط وی در این جلسه نقدی بیرون از حیطه کتاب «ناوبری وب» است گفت: انتظامی خارج از حوزه کتاب هایش آدم تیغ‌دار تری است. از طرف دیگر به نظر من کتاب‌هایی که در حوزه وب نوشته می‌شود برای نقد شدن به دنیا نمی‌آیند و بیشتر جنبه آموزش دارند. دلیل آن هم به سرعت تحولات در عرصه وب بازمی‌گردد که تا اندازه‌ای بالاست که اساس امکان تبدیل شدن به کتاب را عملا مهیا نمی‌کند.
وی ادامه داد: کتاب «ناوبری وب» بدون رفرنس نوشته شده است و اگر این متن پایان‌نامه یکی از دانشجویان من بود بدون شک او انمی‌توانست از آن دفاع کند. اما من خارج از دانشگاه برخی از کتاب‌ها را به عنوان یک کار عقیده‌ای ارج می‌نهم چون صدای اوریژینال یک فرد است و باید آن را ستود.
شکرخواه با بیان اینکه نگاه توسعه گرایانه و اقتصادی انتظامی از منظر هزینه و فایده موضوعی قابل ارج و احترام است افزود: فضا وب از فضای آموزشگاهی و فضای حرفه‌ای رسانه‌ای بسیار دور است که اگر نبود تعداد وب سایت‌های ما از تعداد انگشتان دست بیشتر می‌شد و فضای رسانه‌ای در کشور ما به دست چند سایت سیاسی با پشتوانه افراد سیاسی نمی‌افتاد. ما در کشور الان روزنامه‌هایی داریم که می‌توانند وب‌سایت‌های خوبی داشته باشند اما باوری به آن ندارند و حتی در برابر این فضا گارد هم می‌گیرند و خب در این فضا بودن این کتاب بسیار گرانقدر است.
استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران ادامه داد: این کتاب هم فقر آموزشی ما را به رخمان می‌شکد و هم مدیران دگر رسانه‌ها را به این فکر می‌اندازد که چقدر دچار عقب‌ماندگی در فضای کاری خودشان هستند.
سخنان حسین انتظامی
حسین انتظامی در نشست نقد دو اثر تازه خود اظهار کرد: حمایت دولت از مطبوعات به معنی این نیست که به آنها اعانه پرداخت کند بلکه باید برای فعالیت آنها زمینه و بستر مناسب را فراهم کند.
در این نشست حسین انتظامی پس از سخنرانی شهیندخت خوارزمی و یونس شکرخواه در سخنانی اظهار داشت: معتقدم که رسانه امروزه یک صنعت است و صنعت بخشی از اقتصاد که در آن موضوعی مثل ارزش افزوده خود را به روشنی نشان می‌دهد و لذا معتقدم که باید برای رسانه ارزش اقتصادی قائل بود و برای ایجاد آن طرح اقتصای داشت و آن را متکی به حمایت از سوی نهادی ندانست.
وی افزود: به عنوان نماینده مطبوعات در هیات نظارت بر مطبوعات عنوان می‌کنم که با ارائه یارانه های دولتی به شکل اعانه به آنها مخالفم. دولت وظایفی دارد که یکی از اصلی‌ترین‌های آن سیاست‌گذاری در زمینه حمایت از مطبوعات است. در این راستا معتقدم دولت نباید به مطبوعات اعانه بدهد بلکه باید زیر‌ساخت‌های کار رسانه ها را فراهم کند و بر همین راستا معتقدم مدیر یک رسانه حتما نباید یک روزنامه‌نگار برجسته باشد هر چند که اگر باشد بهتر است.
انتظامی ادامه داد: با نگاه شابلونی نمی‌توان با مطبوعات برخورد و آنها را مدیریت کرد. یکی از شاخص‌های مدیریت درک اقتضائات آن است. من در این دو کتاب سعی کردم مستند سازی کنم و تجربیاتم در مدیریت بر رسانه ها را مورد تاکید قرار دهم و بر وجود شفافیت در کار رسانه و مدیریت آن تاکید کنم.
وی در ادامه با بیان اینکه این تصور که نمی‌توان بر رسانه‌ای که ناظر بر همه امور کشور است نظارت کرد، اشتباه است گفت: دو دغدغه این روزهای من مواجه شدن با روزنامه‌نگاران بر اساس قواعد روزنامه نگاری وجلوگیری از ورود سیاسیون به کار رسانه‌ای است. با فرمان اهالی سیاست نمی‌شود پشت رل رسانه نشست و باید قبول کنیم که هر کدام قواعد خودشان را دارند.
انتظامی در ادامه به موضوع رنکینگ در رسانه‌ها اشاره کرد و گفت: ما در همه حوزه‌ها رنکینگ داشته و آن را پذیرفته‌ایم اما در رسانه‌ها هنوز این موضوع را باور نداریم. بسیاری از اتفاقات حوزه رسانه به دلیل این است که ما یک لشکر را به یک گروهبان سپرده‌ایم و این مشکل تنها با رنکینگ حل می‌شود.
مدیر مسئول سابق روزنامه‌های همشهری و جام جم ادامه داد: حوزه رسانه در کشور ما امروزه حوزه بی‌سوادی است. بسیاری از خبرنگاران در کشور ما با زبان‌های خارجی ارتباط ندارند و بر آن مسلط نیستند. اگر قرار است جنگ رسانه‌ای شکل بگیرد و در آن حضوری فعال داشته باشم باید کار در رسانه‌ها را نیروهایی بر عهده بگیرند که باسواد هستند. به تعبیر من باید افسران رسانه‌ای خود را شناسایی کنیم و اجازه دهیم که رشد کنند.
